Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Basma
Ik heb jullie verhalen gelezen en het heeft mij geraakt mijn moeder leeft nog gelukkig en ik ben heel blij met haar en ik ben heel erg aan haar gehecht ik ga jullie vertellen ik kus mijn moeders voeten als ik me even niet goed voel en dan gaat het weer ik ben zelf 6 jaar getrouwd en sinds ik getrouwd ben kom ik dagelijks bij mijn moeder dus elke dag van maandag t/m zondag en ik doe boodschappen voor haar afspraken bij de dokter enz. maar ik leef in angst ik ben bang dat ik haar verlies want we worden allemaal oud en dood gaan we allemaal niemand heeft het eeuwige leven maar ik typ dit en heb een enorme pijn in mijn hart ik heb haar gisteren naar zaventem moeten brengen zodatg ze opvakantie kan gaan voor 5 weken en ik heb haar niet alleen gestuurd maar met mijn zus zodat mijn zus op haar kan letten en verzorgen mijn moeder is mijn alles ik heb zware periodes gehad dat ze ziek werd en dat wij afscheid moesten nemen van mijn vader want die was ziek en overleed in 2001 mijn vader heeft de euro niet mee gemaakt en kort na dat mijn vader stierf werd mijn moeder ziek en ze had die rot ziekte en ik zei bij mijn zelf als ik haar ook verlies dan rij ik tegen de eerst best boom maar dan zo hard dat ik er ook niet meer ben en ik zou mijn jongere broertje mee nemen want die had dan geen vader maar ook geen moeder meer en ik zag het niet meer zitten ik maakte uren bij de ziekenhuis ik ging in mijn pyjama naar ziekenhuis ik at daar in restaurant en ging pas weg totdat ze mij eruit moesten trappen en ik ging weer jankend naar huis en zo ging het ongeveer 3 maanden tijdens de operatie heb ik naast de ingang van de OK gezeten op de grond en het duurde heel lang want mijn moeders chirurg die zei dat haar operatie ongeveer 5 uur zou duren en ik hield de tijd in de gaten en ja hoor 6 uur en nog steeds niks opgegeven moment liep ik op en neer en huilend van hopen dat ik geen slecht nieuws krijg mijn ogen waren rood ik verzorgd me zelf niet meer ik ging niet douchen en ik hield de telefoon in de gaten ik heb echt als een gek rond gelopen ik ken op een gegeven moment iedere die in het ziekenhuis werkte. Ik zeg jullie heel eerlijk ik had het schijt aan het leven waarom moet ik verder leven als ik iets moest missen ik had tegen mijn zussen gezegd als wie dan ook beld of om onze moeder vraagt zeg dan ze is opvakantie mijn zussen waren echter bang dat ik mijn zelf iets ging aan doen en ik zei ook als ik achter kom dat jullie tegen mama vriendinnen hebben gezegd dat mama ik het ziekenhuis lag dat ze dan nog lang niet jarig zijn en ik wilde eerlijk gezegd geen janken de mensen aan mama's bed klinkt raar ik hield me zelf groot naast mama ze kon zien dat ik niet verzorgd was en rode ogen maar ik zei dat ik alleen om haar druk maakte en dat de dokter tegen mij zei dat het mij goed komt als ik een beetje slaap snappen jullie jankende mensen aan mama's bed dat gaat haar zwak maken dacht ik bij mij zelf ik en ik dacht ze moet nu zich concentreren op kracht komen leren adem hoesten enz ze vroeg ook aan mij dat zij het vreemd vond dat geen vriendin bij haar langs is geweest ik zei dat de chirurg en arsten dat haar hebben verboden want dat het niet goed voor haar is enz mijn moeder geloofde me en op een avond kwam een van mijn moeders vriendin lang met tranen in haar ogen van dat ze mijn moeders telefoon nummer wilde hebben want mijn moeder is naar snapje gegaan zonder afscheid van haar tenemen ja dat was een echte hechte vriendin en ik heb haar naar huis gestuurd en ik zei dat mijn moeder haar zo bellen en ik kon zelfde avond niet slapen ik dacht steeds aan mamas vriendin ik ben vervolgens naar haar toe gegaan en ze deed de deur open en ze begon tehuilen en ze zei tegen niet tegen mij dat er iets met jou moeder is gebeurt ze viel om ze kon niet op haar benen staan ik dacht shit kijk haar nou en ik denk dat ik alleen van mama hou ik had haar verteld van mama is niet 3 maanden in Spanje maar in het ziekenhuis en ze heeft een operatie achter de rug en het gaat nu goed met maar en je mag haar bezoeken maar vertel dit echt niet aan iemand anders want nu dat het met mama goed gaat en ze kan veel zelf hoesten klinkt raar maar dat is en dat mama zich zelf klaar moest maken voor 9 chemo kuren vond ik de tijd dat iedereen het mocht weten ik kreeg een partij schefe gezichten maar dat vond ik niet belangrijk het aller belangerijks is dat het met mama goed gaat en nu ben ik zelf ook moeder en het is niet makkelijk want nu ben ik niet alleen aan mijn moeder gehecht maar ook aan mijn dochtertje ik werk niet meer ik wil alleen van hun genieten. Maar 1 ding is zeer zeker ik leef met jullie allen mee want mocht jullie iets leuks mee maken dan willen julli dat zeker met jullie ouders delen en dat geld ook voor iets slechts een moeder die kan zo dat slecht gevoel weg halen. Ik hoop echt van harten dat jullie iets leuks gaan meemaken en dat jullie even jullie verdriet gaan vergeten maar om jullie moeder of vader vergeten dat gaat niet en dat zal niemand lukken omdat je dat niet zomaar ineens kan dat denk ik ………………… ik weet het niet ik hoop dat jullie gewoon weer blij worden en van dingen weer gaan genieten …………………… ik mis mijn moeder en ze is opvakantie ik denk zelf ook een tickets ga boeken.
Liefst Basma
