Lieve Allemaal
Dit vind ik toch wel heel pijnlijk allemaal, laten we ieder in zijn waarde laten,
Anneke vind dat ze het zo goed doet, wij proberen haar te steunen, en proberen haar te helpen,
helaas vind ze dat alles niets, dat is haar keus die moeten wij respecteren
En verder zijn daar deskundige hulpverleners voor.
Ik heb met haar te doen, ook al ben ik het niet eens met haar keus, maar ieder mens is anders.
Ik heb het geluk dat is van nature een positief mens ben, maar dat heeft niet iedereen
en ik heb het echt niet makkelijk, buiten mijn grote verdriet, maar ik heb geen keus.
Volgens mij kan deze dicussie nu gesloten worden.
Liefs Ria
======================================================
Ik sluit de discussie nog even niet Ria, ook jouw bijdrage spreekt van warmte en liefde.
Het is niet makkelijk, er is geen keuze, je hebt het er maar mee te doen, zo is het leven.
Met elkaar op zoek naar positieve dingen (negatieve dingen mogen ook benoemd en gezegd worden) geeft je leven een positieve wending.
Zonder onze overledenen is er geen verleden, zonder verleden is er geen heden en zonder vandaag is er geen toekomst.
Ik hoop oprecht dat iedereen dat inziet.
Rouwen is werken, vechten zwoegen en knokken.
Het put je uit.
Alle herinneringen uit je verleden zullen je kracht geven om deze taak te volbrengen, hou van elkaar en vergeet niet van jezelf te houden.
Hou van jezelf zoals je van je overleden geliefde hebt gehouden en nog houdt.
Hou van jezelf met Hart en Ziel.
X
Lieve Ria.
Ik heb ook zeker het idee dat we Anel steun geven , we weten allemaal hier hoe lastig het is mensen die je dierbaar zijn te moeten verliezen en wat daar allemaal bij komt kijken .
Ik voel haar machteloosheid , haar verdriet , haar muur , haar input naar zichzelf . Ook steun geven doet een ieder op zijn eigen manier , het is alleen niet altijd de manier die je verwacht te ontvangen.
We mogen ook wel eens wakker geschud worden , want wat ik zie gebeuren is dat onze Anel laat zien dat ze wel degelijk vechtlust in zich heeft . Alleen soms moet iemand het in zichzelf ontdekken , dat zou toch geweldig mooi zijn. Als al die woorden positief en negatief ( negatief =positief ) dat zetje gaat geven wat iemand nodig heeft .
Ieder mens heeft een keus , t is alleen een keus die jezelf moet maken.
Dus Anel nogmaals kom op , haal die leeuw die in je zit naar boven.
liefs anke
Lief berichtje Anke, je hebt ook helemaal gelijk, maar we zijn inmiddels al een jaar bezig om van alles
en nog wat te adviseren aan Anneke en ze zegt op alles…..nee…..of dat deed ik altijd met Martin en dat
wil ik nu niet meer…..ik denk dat ze hard professionele hulp nodig heeft, natuurlijk heel triest maar wij
hebben onze energie zelf zo hard nodig, ondanks dat proberen we elkaar te steunen, maar dat is soms niet genoeg
en ik merk aan mijzelf dat ik wat opstandig begon te worden van al die lieve goed bedoelde adviezen, wat geen enkel effect heeft en de laatste berichtjes vond ik wat te ver gaan, ieder mens is anders dat moeten we respecteren
Anneke wil of kan niets met onze goed bedoelde adviezen, dus moet ze andere hulp zoeken…….punt.
Ze heeft de meeste problemen met het alleen zijn, sommige mensen kunnen niet alleen zijn, maar alleen Anneke
kan dat veranderen en dat wil of kan ze niet.
Van binnen ben ik soms een soort van jaloers op haar, ze is kern gezond en haar man werd 77 jaar, ze heeft 17 jaar langer dan ik van haar lieverd kunnen genieten, maar toch zou ik niet in haar schoenen willen staan, snap je wat ik bedoel?
Liefs Ria
Dat merk ik ook en ook dat is een keus die je maakt.
Dan kan je of even iemand wakker schudden ( poging )
of loslaten.
Er zit nu echter wat in gedachten en weet ook niet of ik de juiste woorden vinden kan omdat te verduidelijken.
Je kunt je ook heel fijn voelen in het : ik wil niet meer , alles heeft geen zin , wat moet ik toch zonder mijn lief , die hulp dat werkt niet .( je voelt je slachtoffer, met de nadruk op het woordje voelen , ik weet niet hoe ik daar een streepie onder krijg )
Want als je dat alles ook moet loslaten , wat gebeurt er dan met mij ? Soms kan iets in je leven zo intergreren , in je lijf dat dat normaal is gaan zijn voor jou en misschien geeft het wel een heel veilig gevoel.
( ik noem het een beetje schijnveiligheid ) Als je stapje voor stapje je verdriet gaat loslaten . omdat je ook mag leven , kan dat heel beangstigend zijn .
Snap je ?
anke
Lieve Allemaal,
Er is veel gebeurd op het prikbord.
Wat Anke schrijft,herken ik wel.Ik voel dat ik Philip ook moet loslaten,maar dat is eng.Het lukt op ieders tijd en op je eigen manier.Soms gaat het een beetje en soms wil je het helemaal niet.Je wilt je geliefde uit alle
macht vasthouden,maar wij moeten alleen verder.Dat kan angst geven,Anel.Heb ik ook hoor.
Wat bij mij helpt,even iets praktisch.Inademen en heel lang uitademen.Dit werkt bij mij en hopelijk wil jij het ook eens proberen.Ongeveer 15 minuten volhouden en dan zul je merken ,dat je wat rustiger wordt.
Liefs Lies
Sorrie ik ben klaar met deze discussie, ik word net gebeld door een boze Anneke, sorrie ik moet haar Anel noemen
ze laat mij niets zeggen en gooit de hoorn erop, ze zoekt het zelf maar uit, ik had nog wel zielsmeedelijden met haar
maar ik ben er klaar mee………helemaal klaar mee, was ik al niet verdrietig dan zorgt zij er wel voor.
Sander heeft haar geblokkeerd, wijs besluit Sander.
Sorrie ANEL, je leest alles mee zoals je vertelde, dan moet me nog even van het hart,
Je hebt verdriet en egoïsme………ik heb verdriet en ik heet Ria, ook in het echt.
Ik probeerde je te helpen, zonde van mijn energie, egoïsme is niet te verhelpen…..sorrie.
Dit topic is gesloten, er kunnen geen reacties meer worden geplaatst.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's