angstgevoelens.

Nanneke

05-07-2012 11:23

Anel,
Ben ook bang en paniekerig. Weet wel waarom. Ben bang voor dichte deuren, ben bang dat ik ook ziek word, hoofdpijn pijn mijn nek, spugen.zelfde wat Aad had,Verschil is dat ik overleef en Aad niet.Ben bang dat ik opgesloten word,ben bang voor inbrekers.Zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. Maar ik moet het overwinnen. Waarom? Weet het zelf niet. Weet eigelijk niet zo veel momenteel.leef van de ene dag in de andere.Zoveel vragen. Waarom en wist Aad het.
Weet het niet krijg ook nooit antwoord er op.Wat ik wel weet dat liefde altijd blijft bestaan. Waar onze maatjes ook zijn.We blijven verbonden.Uit ervaring weet ik dat zeker.
Aad wil niet dat ik blijf hangen in mijn verdriet. Probeer het ook.Soms lukt het soms niet
Lieve Anel voel met je mee en we helpen elkaar er door.Ooit komt er voor ons ook weer een tijd van vrolijk zijn.Weet je hoe ik het doe. s'Morgens sta ik op bedenk dan wat ik ga doen .In mijn hoofd zitten laatjes stop Aad er in voor even en doe wat ik wil gaan doen. s'Avonds trek ik dat laatje open en mag ik weer aan hem denken van mij zelf en huilen of schreeuwen. Ben soms zo boos maar het helpt wel.Probeer het maar
Liefs Nanneke
anke1967

05-07-2012 13:12
lies49

05-07-2012 20:18

Anel,
Wat Winnie de Pooh zei,is een waarheid als een koe.We moeten niet verder kijken dan vandaag.Morgen zien we wel weer.De ene dag is het 3 keer niks,maar de volgende kan net iets beter zijn.We moeten het maar laten gebeuren en het over ons heen laten komen.Hoe zwaar dat soms ook is.Maar er is altijd wel weer een berichtje ,telefoontje of een gesprek wat je er weer doorheen sleurt.Meid we hebben het nu al een jaar gedaan en we zijn er nog.Laten we er dan op vertrouwen,dat het met vallen en opstaan steeds iets beter gaat.
Liefs Lies
Yvon

06-07-2012 07:42

Mooi plaatje Ank: het zegt het allemaal !
x
anel

06-07-2012 09:06

Lieve allemaal.
Het gaat met mij niet meer.
Het is inderdaad de eenzaamheid,die mij zo bang maakt.
Ja,we deden alles samen en nu ben ik helemaal alleen.
Als ik het durfde,zou ik er zo een einde aan maken.
Wat heb ik nog,waar leef ik voor.
Dit is geen leven,maar overleven.
De psychiater en psycholoog heb je ook niets aan.
De psycholoog begon al over een andere relatie,moet er niet aan denken.
Hij bood de volgende keer wel zijn excuses aan,dat hij dat gezegd had.
Maar ik ben echt bang,dat ik gek word.
Zoals nu ook,je kunt niets zeggen.
Het gemis wordt alleen maar erger.
Ik weet het niet meer.
Liefs van een hele ongelukkige en eenzame Anel.
anke1967

06-07-2012 09:47

maar lieve Anel zie je dan niet wat je doet …………….. je keert je tegen jezelf door jezelf te bombaderen met negatieve gevoelens , wat denk je dat met jezelf doet ? Buiten dat krijg ik het idee dat je elke vorm van hulp buitensluit ……want het is toch maar niks . Wat verwacht je dan …… dat anderen je uit het slop gaan trekken en je hand gaan vasthouden elke dag ? ( dit klinkt vast niet vriendelijk ) Is dat dan een oplossing ? Je zult dan horen : nee want de oplossing ligt in jezelf . Jij moet het doen Anel. En hulp zal je krijgen als je maar enigzins kan laten zien dat je er ook voor open kan staan. Vervolg je zoektocht als je de juiste hulp nog niet hebt gevonden en ik weet niet of ik dat zo mag zeggen , ik denk dat je die hulp keihard nodig hebt !
Ik hoor je wel vaker zeggen dat het niet meer hoeft van je , kijk eens naar het programma over de streep. En hou die doos tissues maar erbij !!! Daar zijn jonge mensen …. voortgezet onderwijs al op jonge leeftijd geconfronteerd met zelfdoding en zoveel meer . Wat een doorzetters en wat durven ze zich in volle kwetsbaarheid te laten zien . Ik zou zeggen doen !
liefs Anke
anke1967

06-07-2012 10:38

ja vond ik ook ……… al is het wel een kunst je bij de dag van vandaag te houden , zonder alle gedachten van verleden of al bezig zijn met de dag van morgen. zeker als je nog zo in de rouw bent .
anel

06-07-2012 10:42

Je snapt er niets van,hoe ik me voel.
Dacht je nou echt,dat ik geen hulp wil.Ik zou het met beide handen aannemen.
Wist ik het maar,maar een psycholoog,die over een andere relatie begint,noem ik geen hulp.
Weet je ieder mens is anders,maar ik vind de eenzaamheid en het niets zeggen,vreselijk.
Ik weet niet,of jij ook alleen bent in huis,maar misschien kun jij daar wel tegen.
Heb geen zin om naar dat programma te kijken,want ik huil al genoeg.
Liefs Anel.
anke1967

06-07-2012 11:04

lieve Anel , dan heb ik niks meer te zeggen en wens je heel veel kracht toe
liefs Anke
lies49

06-07-2012 11:06

Anel,
Zou Martin het gewild hebben,dat je eruit zou stappen? Ik denk het ook wel eens,maar weet gelijk dat Philip het vreselijk zou vinden.Zijn broer heeft zelfmoord gepleegd en daar is hij nooit meer overheen gekomen.Deze weken zijn waarschijnlijk doordat het nu een jaar geleden is extra zwaar.Ik zie het soms ook niet zitten,maar verzin dan maar weer wat.Zo ga ik straks naar een masseuse voor een uitgebreide massage.En ik houd me steeds voor,voor een aantal mensen ben ik nog belangrijk.Ook ik heb zelf geen kinderen,maar ik probeer voor de dochters van Philip wat te betekenen.Vooral de jongste heeft me nodig.Heeft Martin's dochter jou niet nodig? Al kun je alleen maar luisteren en belangstelling tonen,dat werkt al.Dan kom je uit je eigen kringetje.Je zit nu in een neerwaartse spiraal en alleen jij kunt die doorbreken.Wij zitten allemaal in hetzelfde schuitje,wees blij dat je huilen kan,dat haalt veel spanning weg.Wat dat betreft ben ik jaloers op je,ik wou dat ik dat kon.
Ga er nu uit,koop iets voor jezelf,ga lopen of fietsen.Ook al heb je er geen zin in.Thuis zitten is geen optie.
Reageer nou niet,je snapt het niet,ik weet het maar al te goed,maar we moeten hetzelf doen .
Liefs Lies

Dit topic is gesloten, er kunnen geen reacties meer worden geplaatst.

angstgevoelens.

Nanneke

anke1967

lies49

Yvon

anel

anke1967

anke1967

anel

anke1967

lies49