angstgevoelens.

  • Ria

    Lieve Anneke, je schrijft steeds dat wij het allemaal niet snappen, dat klopt, wij zijn onze lieverds niet verloren,

    dacht je nou echt dat wij niet verdrietig en eenzaam zijn? ook wij zijn onze lieverds kwijt.

    Alleen jij wilt niets, in principe willen we allemaal hetzelfde, maar dat is niet haalbaar, er een eind aan maken

    is een keus, volgens Ad kom je dan nooit bij je lieverd en dat is toch wat je wilt.

    Als ik niets doe ben ik ook eenzaam en geloof me ik kan lichamelijk niet veel, maar toch probeer ik elke dag

    iets te ondernemen, en onderweg begin ik zelfs een praatje……..ja ik met mijn stemprobleem.

    Dus kom op, en ga naar buiten, als je zo blijft zitten is het jou keus en kan en wil je niet geholpen worden

    geen enkele psychiater kan je verdriet weg nemen, dat moet je zelf doen……dat moeten wij ook.

    Je bent gezond, iets om te waarderen……iets waar ik een soort van jaloers op ben, O wat zou ik graag

    langs het strand willen lopen, lekker met mijn voeten in de zee, dan koffie drinken op een terras en een praatje

    beginnen en ik heb net zoveel verdriet geloof me maar, maar ik ben van nature een positief mens, ik denk ook

    iets teveel meegemaakt in mijn leventje.

    Liefs Ria

  • Ria

    Ik vergeet er nog bij te vertellen, ja ik heb twee dochters, een lichamelijk ziek en een in de psychiatrie, dus een grote zorg

    die ik nu alleen heb.

    Gisteren ging ik naar de Action en stond de spullen in mijn auto te laden toen er een vrouw tegen me zei,

    een tas vol voor weinig geld, ik begon een praatje en vertelde dat mijn man was overleden, ze vroeg gelijk

    kom eens koffie drinken, zo bouw je weer een eigen leven op, niet dat ik happy ben maar we zullen wel moeten,

    Als ik op de bank blijf zitten tot ik weer een gesprek heb bij de psycholoog dan zak ik steeds verder weg,

    we moeten ons verdriet zelf verwerken……ik en jij ook.

    Liefs Ria

  • Nanneke

    Lieve Anel,

    Feit dat je op het prikbord ben betekend dat je niet een einde er aan wilt maken.Mensen die dat doen, (Echt doen) zeggen het niet.Die doen het gewoon.Wees dan flink en doe het zelf. Zonder andere er bij te betrekken.Wil ook best naar Aad.Makkelijke manier.Laf is het en andere met je probleem op zadelen. Wat denk je dat Brenda zal zeggen en hoe ze zich voelt. Eigelijk zou je eens een schop onder je kont moeten krijgen. Klinkt niet aardig maar helpt wel.Wil naar je toe komen maar alleen maar horen hoe erg het is alleen te zijn. Nee dat is niet haalbaar.Jij stoot dan mensen af. Zelf geniet ik van kleine dingen. Je zal daar energie in moeten steken. Zoals je geef, zo ontvang je ook.Kijk om je heen ja zonder Martin. Geniet van je leven.Zolang je kan.Er zijn zovel mooie dingen nog. Jou Martin kan ook niet verder zolang jij zo blijft sukkelen.Als je echt van hem houd laat hem dan los, zodat hij ook verder kan.En uit ervaring weet ik. Dat hij dan bij je is en je helpt.

    Hoor je nu zeggen.Geen zin,huil genoeg. Lieve Anel doe het .Probeer mensen die van je houden lief te hebben en te koesteren.doe je dat niet,blijf je verder eenzaam.

    Het is dat niet de schuld van hulpverleners die energie in je steken al een jaar en geen verbetering zien.Maar het ligt bij jou

    Anel je kan het

    Nanneke

  • Karineke

    Misschien kan dit gedicht enige steun geven:

    Ik zie haar staan

    Met stralende ogen en een lach

    Ze laat zich niet verslaan

    Door zorgen en tegenslag

    Ze blijft vol vertrouwen

    Het leven tegemoet treden

    Ook al ligt er een groot verlies

    In haar verleden

    Ik spreek haar aan

    En ze luistert aandachtig

    De woorden die ik zeg

    Beantwoordt ze prachtig:

    “Ik heb het leven tot me genomen

    Het is niet altijd eenvoudig geweest

    Ik had een reden om niet meer te willen

    ik voelde me angstig en heftig bevreesd

    Ik heb gezocht en nog steeds niet gevonden

    Maar ik ga door, want het leven is fijn

    Het lijden is voor altijd aan mij verbonden

    Maar daarom hoef ik nog geen lijden te zijn!”

    Ik voel haar moed maar ook haar tranen

    Ze gaat haar weg met overtuiging en kracht

    Ze draagt haar verdriet met liefde en warmte

    Waardoor ze van de toekomst nog altijd verwacht

    Karin

  • Sander

    Anel,

    Je bent welkom op hier mee te discussieren. Probeer het eens met een positieve insteek te benaderen en “luister” eens naar wat medeprikkers je aanreiken…

    Als je niet geholpen wilt worden is het zinloos om wat te schrijven op dit prikbord.

    Er is zonder twijfel veel om verdrietig over te zijn maar er is heel veel om blij mee te zijn.

    Accepteer de uitgestoken handen eens…

  • Nanneke

    Sander en alle andere,

    Zo voel ik het ook.Geniet van plantjes bloemetjes.Maak honderde foto's .maak er een soort dagboek van.Begint heel klein en steeds groter.Al is het onkruid.Wat je allemaal niet tegenkomt in de bossen.Het regende hier verschrikkelijk maar toch door het bos met laarsen.Heerlijk.Kan je er weer tegen

    Fijne avond

    Nanneke

  • Ilse Stremme

    Het leven is geen geplaveid pad

    Het heeft zijn toppen en dan weer een diep gat

    Maar door de toppen te bereiken

    Laat het gat je niet bezwijken

    Zie terug op het mooie en fijne

    Waardeer al het nieuwe en kleine

    Sta open voor alles wat op je pad komt

    Het is niet groots, het is niet opgelost

    Het geeft draagkracht

    Waardoor je ineens toch weer lacht

    Het is niet ineens zomaar over

    Maar hou je niet dover

    Voel de warmte van de zon

    Zou er in blijven zitten als het kon

    Voel de streling van de wind

    Zie het spelen van een kind

    Ga er op uit en ontdek

    Zo krijgt elke dag zijn eigen stek

    Maak een praatje of doe een groet

    Merk hoe goed dat al doet

    Wens je het toe, dat je het onder vindt

    Dat het leven zo weer voor je begint.

    Liefs, Ilse.

  • anel

    Heel mooi,Ilse.

    Liefs van Anel.

  • Sander

    Beste Anel, Anneke,

    Als je alleen reageert op reacties die je welgevallig zijn is het zinloos om op dit prikbord mee te doen.

    beperk je dan tot het lezen en reageer aub niet meer, dat is makkelijker voor alle anderen die je proberen te helpen.

    Je man kunnen we je niet teruggeven maar met elkaar is wel de warmte, (van liefde en zorgen voor elkaar, ) te ontdekken

    Als je niet geholpen wilt worden wil je niet geholpen worden.

    Punt.

    Sander

  • anel

    Beste Sander.

    Bedankt voor je aardige bericht!.

    Ik wilde Ilse een compliment geven,dus dat mag van jou niet meer.

    Ben jij nog steeds moderator?

    Zou je dan zo vriendelijk willen zijn om alleen mijn nicknaam te gebruiken.

    Groet van Anel.

Dit topic is gesloten, er kunnen geen reacties meer worden geplaatst.