Helaas lieverds ik ga het ziekenhuis weer in, ik ben in principe al opgenomen, maar mag me zondag melden
ik hou het niet uit van de pijn, dus jullie moeten het even zonder mij doen.
of ik het zie zitten? Nee totaal niet, ik mis Ad nu meer dan ooit, hoe kom ik weer uit dit dal.
Ik wens jullie allemaal veel kracht en wijsheid
En bedenk dat onze lieverds bij ons zijn waar we ook gaan of staan.
Liefs Ria
Lieve Ria
Wens je enorm veel moed en kracht
Kan je bv een laptop meenemen naar ZH?
dacht daar net aan omdat mijn man hem altijd bij zich had als hij weer eens in ZH moest liggen en dan konden we ,op de momenten dat we niet samen waren ,msn-en
zo hadden we toch kontakt.
Lieverd ik wens je echt heel veel kracht en liefde toe
zal aan je denken
dikke knuffel
Wilma
Dank jullie lieverds, ik zal jullie steun nodig hebben, ik voel me zo alleen.
Het zal best goed komen, ik weet dat het zo niet langer gaat, ik verzwak helemaal,
het ergste vind ik dat ik mijn hondjes weer alleen moet laten, die maken ook zoveel mee,
Mijn dochters gaan wel voor ze zorgen, maar dat is toch anders, ze zijn nu veel meer alleen.
Hopelijk is het maar van korte duur en kan ik zonder pijn lopend het ziekenhuis verlaten.
En ja Wilma ik neem mijn IPad mee, ik kan dus hier alles lezen, dat vind ik heel fijn.
Liefs Ria
Dat is lief van je Yvonne, ik stop je morgen in mijn koffertje en haal je er iin het ziekenhuis weer uit,
gezellig samen…….Nanneke gaat ook mee op mijn schouder ….Lies neem in vanzelf sprekend mee haha
Maar goed joh, het is niet anders, dit kan zo niet langer,ik slaap zo slecht en inplaats dat het beter zou moeten
gaan, gaat het alleen maar slechter, ze moeten met die MRI maar gaan kijken wat het nu werkelijk is,
Op dit door momenten voel je je toch zo alleen, ik heb met pijn en moeite mijn koffer voor de helft ingepakt
maar met dikke tranen hoor, zowel van de als het vreselijke gemis………dit is pas eenzaam.
Ik heb geen keus hè, ik ga ervoor en we zien het wel.
Ik neem mijn IPad en kan jullie dus lekker volgen, ik heb zoveel lieve berichtjes gehad, dit zijn mensen
die voelen precies aan hoe ik me nu moet voelen, voor de buitenwereld ben je een last…..helaas.
Ik ga in ieder geval mijn best doen, ik neem jullie allemaal mee en ik ben best sterk.
Jammer dat het zo warm is, ik heb een plekje bij het raam en het EMC is een oud gebouw, die airco is ook
niet optimaal.
Liefs Ria
Dank je Anneke
Ik zie er zo tegenop, maar ik heb geen keus, dit is geen leven zo,
nu kan ik bijna niet lopen en lig veel op bed…..mijn schoonzoon heeft een bed in de kamer gezet
maar ach ik heb veel teveel tijd om na te denken…….vreselijk,
Ik kan niet eens naar de begraafplaats, ik hield altijd het kaarsje brandend, nu is het UIT
en dat vind ik zo erg, ik had kaarsen die branden bijna een week, de eerste week had mijn dochter
nog een kaars neer gezet, maar de kinderen worden het zat, die willen hun moeder terug
die altijd actief en vrolijk was en altijd lachte……helaas met het overlijden van Ad ben ik ook een
stukje dood gegaan en hoe kan ik in deze situatie nou vrolijk zijn…..
er moet dus iets gebeuren, de wens die ik in het begin begint steeds groter te worden,
En nu moet ik weer mijn hondjes alleen laten………..mijn god wat mis ik die man toch,
wat is leven toch oneerlijk.
Red jij het een beetje?
Liefs Ria
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's