Rouwverwerking

Jan

09-02-2012 23:17

Na een lange tijd even weer wat van me laten horen.
Ik ben vandaag in het huis van me exvriend geweest waar ik sinds dat hij overleden was niet meer kwam.
Zijn huidige man woont er nu en dat gaat echt niet lukken en dat is erg om te zien.
Ik ben samen met me ex schoonmoeder geweest omdat ik niet alleen durfde.
Ik heb een schilderij meegekregen die ik ooit aan mijn vriend gaf.
Het was een zware middag met veel tranen,en zijn man was ook nog steeds in tranen ook al is het 2 maanden terug.
Hij zei tegen mij misschien is het goed om een keer alleen te komen dan kan je het misschien een plekje geven en kan je over Martin praten met mij.
Ik zie dat echt niet zitten,het ligt niet aan hem want ken hem al wat jaren,maar denk niet dat hij de aangeweze persoon is om mijn verdriet mee te delen.
Ik heb nu eigenlijk spijt dat ik ben gegaan,want me hele avond is in de war.
Ik heb er trouwens ook nog met niemand over kunnen praten,want het blijkt dat het echt lastig is om de juiste therapie te krijgen.
Ik zal toch maar een gaan zoeken of er niet wat is voor mij.
Ga zo slapen en dit keer met een pilletje anders ben ik morgen niet fit voor me werkdag.
groetjes Jan
Nanneke

10-02-2012 12:28

weg
MarionW

10-02-2012 13:45

Beste Jan,
Ik hoop dat je met het pilletje wat slaap kon pakken. Ik kan me voorstellen dat je nog heel verdrietig bent, het is nog maar zo kort geleden. Misschien dat je op den duur wel je verdriet kunt delen en herinneringen kunt ophalen met de huidige man van je ex. Maar als je er nu nog niet aan toe bent, zou ik het inderdaad niet doen.
En wat de therapie betreft: laat je huisarts maar eens suggesties doen. Die kent jou waarschijnlijk al langer en heeft als het goed is toch een netwerk waarnaar hij jou kan doorverwijzen.
Jan, hou je taai, veel sterkte.
Groetjes,
Marion
Jan

11-02-2012 20:17

@Nanneke Stop even denk dat er hier sprake is van een misverstand.
2weken na de dood van Martin belde zijn man op of ik dat schilderij wou hebben,ik heb gezegd nee dat hoort bij jou in je huis,totdat ik 3 weken terug hoorde dat hij alles wat aan Martin doet denken aan de straat wou zetten.
Toen heb ik samen met me ex schoonmoeder besloten om het bij mij op te hangen.
Ik wilde dat alles wat van Martin is daar bleef,maar zijn man die woont daar nu en die wi het nu zo doen.
Wij vonden dot beter dan dat een wildvreemde het schilderij mee zou nemen.
Zo dit moest ik even rechtzetten,want zo zit ik niet in elkaar laat da duidelijk zijn.
Jan

03-04-2012 23:49

Hallo
Ik ben nu bijna 4 maanden verder na het overlijden van Martin en Carla.
Ik heb een uitnodiging gehad voor een groepsessie in september.
Ik heb eerst een intake gehad van 1 uur en die meneer vertelde mij dat een paar maanden echt weing is en dat alles nog vers is.
Sommige mensen komen pas na 1 jaar langs om te praten.
Nu ga ik wel de groepsessie doen,dat lijkt me goed.
Wat ik wel merk aan mijzelf dat ik in deze periode meer last krijg van gemis.
Ik denk dat het besef nu pas bij me aan komt ofzo.
Wat me wel opvalt is dat ik het niet begrijp waarom mensen dood gaan en dat je ze dan nooit meer ziet.
Ik snap wel dat je niet het eeuwige leven kan hebben hoor.
Mijn gevoel wil er niet aan denk ik.
Ik zie fotos van Martin en luister muziek die me aan hem doet denken,ik heb smsjes van Carla die ik vaak lees,en dan snap ik niet dat ze er niet meer zijn.
Het is ee raar gevoel en als ik dan zo op de bank leg en ik denk erover,ja dan komt er wel emotie,maar echt goed huilen dat heb ik sinds die periode nog niet gedaan.
Ik heb het gevoel alsof er een ballon in me maag zit vol met water die niet kapot gaat.
Misschien komt het nog een keer zover,of pas bij die groepssessie ik zou het niet weten.
Ik wacht het af en probeer zo goed als het kan me leven gewoon te leiden

Rouwverwerking

Jan

Nanneke

MarionW

Jan

Jan