Rouwverwerking

  • Marjolijn

    Lieve mensen, Jan, natuurlijk wordt je niet als een last ervaren, daar zijn we toch juist voor op dit prikbord met zijn allen, dat je je verdriet een beetje van je kunt afschrijven, en dat er mensen zijn die zonder veroordelen begrijpen hoe ellendig je je kunt voelen. Ik had ook nooit gedacht dat ik hier nog eens terecht zou komen, maar ik heb wel ervaren dat het heel veel steun geeft. Gewoon blijven schrijven hoor.

    Goede vrienden van mij hebben 2 jaar geleden hun zoon van 17 verloren door zelfdoding, ik heb dus van dichtbij gezien wat een impact dat heeft, en Anke verwoordt het goed, je ziet niet aan iemand die dat van plan is dat het slecht gaat, sterker nog, als iemand dat eenmaal heeft besloten komt er vaak zo'n rust over hem/haar dat het juist lijkt of het beter met ze gaat. Jan ik hoop dat je toch nog wat geslapen hebt, veel sterkte en veel liefs Marjolijn

  • anke1967

    toch snap ik dit wel een beetje Jan , het zei dat het wat cru zijn mond uitkomt , zelfdoding roept wel vragen op en ook hij is zijn zus kwijt ,

    ik heb het lange tijd ook niet en wel gesnapt .

    nu klink ik wat verwarrend denk ik .

    anke

  • Jan

    Goedemiddag.

    Ik heb nu eindelijk goed geslapen,het was wel pas om 3 uur,maar toch.

    Ik heb me wel ziek gemeld op me werk,maar ben daar nooit zo van,dus probeer morgen gewoon weer te gaan werken.

    Verder hoop ik vandaag een beetje een rustige dag te hebben,ga straks even met me zus de stad in,even kleding kopen,gewoon proberen om de alledagelijkse dingen weer op te pakken.

    Fijne dag allemaal

  • marianne13

    Hallo Jan,

    Zag je boodschap en je vraag om wat je aan rouwverwerking kan doen. Het enige wat helpt is deskundige hulp.

    Ik heb op 13 mei mijn vrouw José verloren. Thuis een longbloeding gekregen en in mijn armen gestikt.

    Wij waren in 2007 getrouwd en hadden het heel fijn samen. Longkanker, maar dat is niet de doodoorzaak maar een medische blunder van het bestralen.

    Gewoon over het hoofd gezien, wrang, kanker weg maar stuk bestraald. De huisarts heeft gelijk goede hulp ingeroepen.

    Ben drie maanden thuis gewoon gaan klussen, muren gewit, deuren geschilder, geloof mij echt nog nooit eerder gedaan. Er was geen spier in mijn lichaam die niet zeer deed. Slapen kon ik niet, ging gewoon door, zo ben ik de eerste maanden door gekomen. In augustus ben ik weer langzaam weer wat uurtjes aan het werk gegaan.

    Midden in Amsterdam dus lekker druk. Je moet zelf aan de slag met je verdriet, ik voelde mij een vreemde eend in deze vijver, twee vrouwen, daar stond helemaal nergens ook maar iets van op het prikbord. verdriet is natuurlijk hetzelfde, wat voor partner je ook hebt, gelukkig kreeg ik veel reacties en dat heeft mij heel goed gedaan.

    Kijk nog heel vaak op dit prikbord, zet er af en toe zelf ook weer wat op, maar het help echt. Vond het heel leuk dat er een aantal vrouwen samen zijn gekomen,

    ik kon helaas niet, heb nog een moeder van 95 jaar die veel zorg nodig heeft.

    Maar Jan zoek hulp, zet af en toe wat op dit prikbord, neem een borrel, zoek mensen op als je daar zin in hebt, af en toe alleen zijn is ook wel eens prettig, kan je lekker hard janken, tijd tijd tijd, dan wordt alles minder heftig

    groetjes Marianne

  • Jan

    Vanmiddag werd ik gebeld door Humanitas,en ze zeiden dat ze mij niet kunnen helpen.

    Humanitas kan een luisterend oor bieden,maar bij vinden ze dat er meer moet gebeuren dan alleen luisteren.

    Ik zit natuurlijk ook met een psychische achtergrond aangezien ik een paar keer ben opgenomen.

    De rouwverwerking en mijn andere klachten komen nu bij een in 1 gevoel.

    Dit is wel weer een nadeel dat het daarom mij moet overkomen.

    Nu ga ik morgen toch maar even de huisarts bellen,want die kent mij natuurlijk al 12 jaar en zien wat voor hulp ik misschien zou kunnen krijgen.

    Het is natuurlijk wel fijn dat ik hier me verhaal kwijt kan,maar als er meer bij komt dan rouwen dan ligt het weer anders,en ja denk niet dat dit prikbord daar voor bedoeld is,tenminste dat idee heb ik,zou het fout kunnen hebben.

    Ik heb via hier wel een site gezien uit Hoorn,misschien moet ik daar even gaan kijken,maarja dan krijg je ook weer te maken met hoe zit het met de eigen bijdrage,want ben voor dit soort zaken niet aanvullend verzekerd.

    Ik zal me gedachten eens laten gaan en morgen maar even de huisarts bellen.

    lieve groeten Jan

  • Nelke7

    lieve jan

    Volgens mij kan je de zorgverzekering nog veranderen tot 1 februari. Sterkte met het zoeken naar de juiste hulp. En daarbij natuurlijk gewoon hier blijven schrijven. Dat lucht toch op.

    Kus Nelke

  • Nanneke

    weg

  • Jan

    Ben net thuis van een heftig avondje bij me schoonmoeder.

    Zij heeft het natuulijk veel zwaarder dan ik ,zij is haar zoon verloren

    We hebben elkaar wel gesteund dat was fijn,maar ik steun haar natuurlijk wat meer ze is immers al 85 jaar.

    Ze is natuurlijk intens verdrietig en ze heeft goed de hart bij me gelucht.

    Dat geeft mij wel een soort van voldoening,want ja wij hebben altijd al een goede band,ook in de tijd dat haar zoon en ik nog een relatie hadden.

    Die band met haar zal altjd blijven bestaan wat er ook gebeurt.

    Het enige nadeel van zo een avond is dat ik kapot ben en geen energie meer heb.

    Zit nu weer thuis en heb net gewoon een potje staan huilen.

    Huilen lucht op als is dat gevoel van opluchting maar even.

    Ik zit er ook aan te denken zodra ik een beetje mijn verdriet kan doseren en ik hulp daarvoor heb,dat ik met me schoonmoeder even een paar dagen weg ga.

    Ik heb gewoon behoefte om even weg te gaan,weg van me huis,werk en allerlei verplichtingen.

    Ik weet wel dat ik me gevoel altijd bij me houd al ben ik aan de andere kant van de wereld,maar een andere omgeving kan misschien ook andere gedachten geven.

    Zal het er met haar over hebben.

    Eerst morgen mijn huisarts bellen voor hulp.

    ga nu een kop thee drinken ipv een borrel en dan de nacht in.

    Veel liefs Jan

  • Jan

    Vandaag is maar weer gebleken hoeveel zorgen mensen zich maken om mij.

    Mijn plan was om vandaag te gaan werken,maar door de slechte nacht kon ik het niet.

    Nu heb ik met me stomme kop niet gebeld naar me werk,dus die hoorde niks van mij.

    Mijn telefoon stond uit,ook handig van mij,maar ik werd ruw wakker gemaakt doordat vandaag om 10 uur de politie voor me deur stond.

    Mijn werk is natuurlijk op de hoogte van alles,en ja die maakte zich zorgen.

    Ik ben me rot geschrokken,ik heb nou niet echt de naam dat als ik in een spanningssituatie zit dat ik rare dingen ga doen.

    Nouja heb hier ook weer van geleerd.

  • lies49

    Lieve Jan,

    Waarom heb je een stomme kop,logisch dat je soms dingen vergeet.Bij mij is het soms ook een rommeltje op dat gebied.Maar ik kan me voorstellen,dat je schrok toen de politie voor je deur stond.Maar op zich wel goed,dat je werk zo reageert,ze zijn wel betrokken bij je.

    veel sterkte vandaag.

    Liefs Lies