Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
annemieke
Hallo allemaal
Heb een tijd niet op deze site gekeken. Net weer even alle berichtjes doorgelezen.
Toch weer even het gevoel gekregen dat je niet alleen bent met je verdriet.
Er is in dit jaar voor mij een grote verandering geweest. Ik ben verhuisd.
Heb het huis waar ik samen met mijn man woonde verkocht en woon nu dichter bij mijn familie.
Ben ik heel blij mee. De herinneringen zitten in mijn hoofd en niet in een huis of spullen.
Het laatse jaar dus eigenlijk alleen maar druk geweest met inpakken, opslaan van spullen,
tijdelijke woonruimte en nu zit ik dan eindelijk in mijn eigen huisje. Een nieuw plekje, een nieuwe
start.
Hoewel ik er erg blij mee ben vind ik het ook moeilijk. Het besef dat je echt alleen bent dringt nu pas goed
tot mij door. Je hoort van mensen dat het allemaal makkelijker gaat worden naarmate de tijd verstrijkt.
Mensen zien je alleen van de buitenkant. Probeer mij altijd “vrolijk” voor te doen hoewel dat niet altijd lukt.
Als mensen mij vragen hoe het gaat zeg ik ook altijd goed. Merk dat mensen ervan schrikken als je zegt hoe
je je echt voelt.
Merk dat ik niet veel kan hebben. Kort lontje zogezegd. Zo was ik voor die tijd niet.
Nu na bijna anderhalf jaar heb ik het idee dat het alleen maar moeilijker is geworden. In het begin heb je
veel meer aanloop en begrip. Merk dat er weinig echte vrienden over zijn. Al mijn vrienden hebben ook een partner. Lijkt mij ook wel moeilijk om dan bij
een alleenstaande vrouw op visite te gaan. Is toch anders maar voor mij moeilijk te accepteren. Had
dat ook niet verwacht. Mensen met je veel omging laten je toch min of meer vallen.
Moet zeggen dat ik er zelf ook nog moeite mee heb om het plezier op te zoeken. Zou wel willen maar
vind het niet leuk om alleen ergens heen te gaan.
Doet me in ieder geval weer goed om weer eens even wat van me af te schrijven en jullie berichtjes te lezen.
Groetjes
