Ria Schreef:
——————————————————-
> Lieve Elske-Marleen
>
> Inderdaad dit is het ergste wat je kan meemaken,
> dat zeg ik ook altijd, maar toch moeten we
> verder,
> we moeten weer leren om op eigen benen te staan en
> dat valt niet mee na zoveel jaar lekker samen
> alles hebben kunnen doen, helaas tob ik wat met
> mijn gezondheid, ik moet een grote operatie
> ondergaan
> aan mijn rug, en dat allemaal zonder Ad, maar zo
> is het ook niks, ik kan haast niet lopen en heb
> dubbel zoveel
> tijd om na te denken, daarvoor was ik altijd
> onderweg dan heb je minde tijd om te denken en ik
> ging elke dag naar de begraafplaats…..dus dit
> moet gebeuren.
>
> Wat erg dat je je kleinkinderen niet ziet en
> daardoor ook je zoon niet, dat lijkt me heel erg,
> juist nu je die steun zo hard nodig hebt.
> Fijn dat je een goede band met je dochter hebt en
> ook leuk dat jullie op vakantie gaan, er op uit is
> goed voor je.
> Mijn dochters konden gelukkig heel goed met Ad
> opschieten, meer dan goed zelfs en mijn
> kleinkinderen gelukkig ook, Ad was ook een echte
> Opa en Vader voor ze, ze missen hem ook
> vreselijk.
>
> Veel sterkte
> Liefs Ria
Lieve Ria…wat erg,dat je zo'n grote operatie moet ondergaan
heb je wel de garantie,dat het beter zal gaan na de operatie?
of kunnen ze je dat niet beloven?
het is voor mij ook erg belangrijk,dat ik niet afhankelijk ben
ik rij n.l.geen auto,maar doe alles op de fiets of met het openbaar vervoer
maar dat deed ik al voordat ik Hans ontmoette 7 jaar geleden..
mijn dochter was misschien wel gekker op Hans dan op haar eigen vader,het was
ook zo'n lieverd met gouden handen,hij kon alles en was heel creatief
en ik vind het vreselijk jammer,dat mijn zoon hem nooit gekend heeft
sterkte Ria en welterusten voor straks
liefs Elske-M