Ik las vanmorgen een artikel in de krant over geluk.Dat iedereen gelukkig kan zijn.Mijn eerste reactie was,jekan de pot op.De schrijver dan,maar ik ben toch gaan nadenken.Is mijn geluk afhankelijk van Philip.Tot op heden heb ik gedacht,ik word nooit meer gelukkig.Maar je kan het ook omkeren,iedere dag gebeurt er altijd wel iets positiefs.Iets wat niet groot hoeft te zijn.Een bloem,een kaartje,een vriendin die belt,een gesprek. Ik heb me voorgenomen daarvan te genieten al is het maar 5 minuten per dag.Ik zal wel vaak de mist in gaan en het gemis zal zeker niet minder
worden.Maar het is het proberen waard,ik houd jullie op de hoogte van mijn kleine geluksmomenten.
Vandaag telefoon met Ria,gesprek met een vriendin,heerlijk kunnen praten hoe erg ik Philip mis en nu ga ik naar Friesland om daar te eten.Airco aan en anderhalf uur lekker scheuren.Nou en dan Philip,'s dochter zien en de kleinkinderen.Gevulde dag niet.
Liefs Lies