Schaduw Weduwen

  • liza

    Beste Anke,dank je wel voor je reactie. Ik ben momenteel erg verdrietig, omdat het de sterfdag van mijn lief is. En toen ik dat las over schaduwweduwen en je zit volop herinneringen dwaal je af. Je begint te denken, wat…. wat als het mij was overkomen? En dan denk ik ook, hoe onrechtvaardig, je hebt je liefde al moeten delen en nu ook het verdriet.Eigenlijk is dat niet te delen. Die eenzame man of vrouw kende alleen de mooie en leuke kanten van hun minnaar of minnares. En dat vind ik hier niet de plaats om dat uit te zoeken. DIt is toch een moeilijk onderwerp.Ik heb hier jaren niet geschreven, en waarom ik dat gisteren wel deed, was als een natuurlijk gevolg op mijn berichtje naar mijn toen lieve vriendin Yvonne, de schat.

    Ik bied mijn excuses aan voordegenen die ik lelijke namen heb gegeven. Ik laat dit prikbord weer los. Ik kan niet overweg met mijn verdriet, nog steeds niet en dit prikbord roept teveel gemengde gevoelens op waar ik ook niet mee overweg kan.

    Dag Anke, dag lieve andere mensen, ik wens jullie hoop en moed

    Liefs van

    Liza

  • anke

    Lieve Liza

    Het is ook geen makkelijk onderwerp en ik kan me voorstellen dat het enorm veel gevoel oproept.

    Gevoelens zijn nauwelijks in woorden uit te drukken.

    Liza ik wens je sterkte met de dag van vandaag en hoop dat je in staat bent de berg , enorm voor jou , te beklimmen.

    Ik hoop dat je ook je weg kunt vinden , je verdriet te kunnen uiten, met alles wat daar bij komt kijken.

    Liza ik voel me absoluut niet gekwetst hoor en nogmaals waardeer ik het enorm dat je je durft te laten zien.

    Een wil een weg. Ik heb dit prikbord als een hele fijne plek beschouwd , nog steeds lees ik sommige verhalen mee , in de hoop de mensen die nu nog in het volledige rouwproces zitten , een stukje op weg te kunnen helpen.

    Jammer dat het prikbord voor jou niet die uitlaatklep kan zijn ,

    ik wens je een engel op je pad .

    Veel sterkte .

    anke

  • Akinyi

    Ik zou net zo reageren als Liza denk ik… Zou ook nooit naar zo'n programma gan kijken! Zij hebben al zoveel verdriet veroorzaakt in een relatie, dus hoezo aandacht… Maar goed, dat is mijn mening. Gelukkig heb ik er nooit mee te maken gehad…

  • anke

    Zo ik kan bezien berust er in de maatschappij een flink taboe op.

    Vele boeken over rouw , maar slechts een over dit onderwerp.

    Er zullen ongetwijfeld veel meer situaties zijn , waar men van afscheid nemen onthouden wordt. Is dat niet een soortgelijke kwestie?

    Overigens , maar dat is even heel wat anders , heb ik wat boeken over rouw uit de kast getrokken , cq over doodgaan.

    Ik ben benieuwd , Geen blote voetjes in het zand en een , dat doe je je kind toch niet aan.

    Misschien heb ik daar nog wat in aan in mijn werkveld.

    groet Anke

  • Jennifer

    Beste allemaal,

    Ik wil niemand kwetsen, maar ik ben zo'n schaduwweduwe. Wel ben ik in de bevoorrechte (?) positie dat ik ook aan het ziek- en sterfbed van mijn vriend heb gestaan en ook nu nog een goed contact met zijn vrouw heb. Zij wist van mijn bestaan en erkende en accepteerde mijn rol in het leven van haar echtgenoot en mijn vriend. Ik heb haar ook altijd gerespecteerd als de moeder van zijn kinderen. Hun relatie was al jaren voor hij mij leerde kennen alleen nog een huwelijk op papier en verder meer een broer-zus relatie.

    Ik zou graag mee willen doen aan verder onderzoek of een documentaire over dit onderwerp teneinde de schaduwweduwe uit haar isolement en taboe-sfeer te halen. Dit echter zonder de rechtvaardige weduwe (of weduwnaar) daarmee te kwetsen.

  • Marijn Frank

    Beste Jennifer,

    Heel erg bedankt voor je reactie. Je situatie klinkt bijzonder.

    Ik zou graag binnenkort met je over het onderwerp praten.

    Zou je mij willen mailen, of mij jouw email adres geven zodat ik contact met je op kan nemen?

    Dapper dat je gereageerd hebt.

    Met vriendelijke groeten, Marijn. (Regisseuse)

  • Marijn Frank

    PS: Mijn email adres is marijnfrank@gmail.com

  • yvonne 1

    dag jennifer,

    het onderwerp schaduwweduwen heeft me toch bezig gehouden ook ivm de reacties hierop.

    wij mensen zijn maar mensen en voor velen zal dit hard aankomen je zult maar in een rouwproces zitten en dan te horen krijgen dat je niet de enige was,

    ik denk dat je rouwen een flinke optater krijgt maar………

    je bent er .

    jullie zijn er.

    ook met jullie pijn

    geef dat maar eens een plaats, in leve op de achtergrond vaak maar ook in de dood.

    Je hebt het op een manier kunnen delen die velen niet kunnen. respect voor zijn vrouw maar ook voor jouw dat je het hier neerzet.

    maar het blijft een moelijk item

    voor een ieder sterkte

    gr. yvonne1

  • anke

    Daarom vind ik het bijzonder gedurfd dat Jennifer er vooruit durft te komen.

    Ook dat het dus anders kan.

    Dapper Jennifer.

    Inmiddels heb ik het boekje over schaduwweduwe uit.

    Schokkend vond ik wel , dat het vaak al gaat om jarenlange relaties in de schaduw.

    Het gaat nog veel verder sommige schaduwweduwe hebben kinderen samen .

    Dat maakt alles nog veel gecompliceerder.

    Vooral omdat er hier kinderen bij betrokken zijn , die afscheid moeten nemen van hun vader die slechts af en toe in hun leven is. Toch hun vader.

    Lastig.

    Ik ben blij dat ik niet in deze situatie zit, maar ik zeg nooit nooit .Sommige dingen kunnen je zomaar overkomen en alles bestaat.

    gr Anke

  • Neeltje

    Hallo,

    Ik weet niet of je er nog mee bezig bent, maar ik ben een zo'n oprechte schaduwweduwe. Mijn geliefde werd depressief en pleegde zelfmoord. Heel zwaar proces. Veel mensen wisten dat ik de vriendin was, maar uiteraard werd ik volledig buitengesloten met de begrafenis. Je blijft met veel vragen achter. Maar ook met veel boosheid. Over hoe willens en wetens gehandeld werd zodat ik geen afscheid kon nemen, terwijl hij van mij hield. Voor mijn verwerking praat ik af en toe met een heel goede psycholoog. Daar kom ik wel verder mee.

    Mocht je mijn verhaal willen weten dan werk ik daar graag aan mee.