Ach meissie toch, dit is zo logisch, diep rouwen en dan zelf ziek zijn, datis meer dan een mens verdragen kan. Zou zo graag nu effe een arm om je heen slaan en je een hart onder de riem steken.
Jij komt er wel, alleen gaat het nu effe niet, sta jezelf dat toe, verwacht geen wonderen van jezelf, dat komt allemaal straks weer,
dikke knuffel,
yvonne
Lieve Ria,
Een megadip is heel begrijpelijk.Je kunt geen kant op,vergaat van de pijn en dan ook nog geduld moeten hebben.En nog afhankelijk moeten zijn,madam mis je Ad het meest.Je hebt nu ook teveel tijd om te denken aan hoe het was en hoe kl…..het nu is.Maar jij bent zo positief,dit gaat ook weer voorbij en het kan volgens mij alleen maar beter gaan.
Ik heb tenminste ontzettend veel bewondering voor je,ik zou al helemaal in paniek geraakt zijn.Meid heel veel sterkte en ik hoop,dat je een beetje slaapt.
Liefs Lies
Lieve Ria,
Wat goed dat je jezelf een schop onder je kontje hebt gegeven (tu)!
Ik weet niet of ik dat in jou situatie had gekund. Wees maar trots op jezelf dat je het toch elke keer weer redt.
Verder heb je het soms even nodig om jezelf heel zielig te vinden, zelfs al ben je altijd heel positief ingesteld. Dat is tenminste mijn ervaring.
Hou je taai!
Liefs, Marieke
Goede morgen Ria,
Hopelijk gaat het vandaag weer een beetje beter met je.
Als ik je verhaal lees, alles waar je doorheen moest , en nog moet, heb ik medelijden met je, vind het zielig voor je.
Dat is heel normaal en menselijk , als jij mijn verhaal leest of van iemand anders die zoveel meegemaakt heeft, vind jij dat ook zielig en hebt medelijden.
Dus is er ook niks mis mee als je na al die ellende eens een keer medelijden met jezelf hebt en jezelf zielig vindt.
Soms heb je dat gewoon even nodig.
We zijn per slot van rekening met z'n allen hier op het prikbord het slachtoffer geworden van iets waar we niets aan konden doen en geen enkele zeggenschap over hadden.
Ik heb ook al te horen gekregen dat ik zielig zou doen toen ik naar het ziekenhuis moest drie maanden nadat mijn man overleden was.
Mijn reuma was door al de ellende verergerd, ik brak mijn rechter duim, mijn maagpijn was verschrikkelijk en ik moest opgenomen worden voor onderzoek.
Ja dan zie je het even niet meer zitten, en net wat je zegt ,je lieverd is er dan niet om je te steunen,maar ja … niet zielig doen, kom nou!
Vooral als je naasten zoiets zeggen komt dat dubbel hard aan, maar ach.. weten zei veel.
Al helemaal niet hoe sterk wij allen hier in feite zijn.
Het is knokken iedere dag opnieuw.
Heel veel sterkte en een warme groet,
betsie
Dank jullie, voor jullie steun en begrip.
Ach nee zielig ben ik zeker niet dat woord past ook niet bij me, ik ben altijd zo positief en ik zie meestal wel weer een lichtpuntje, maar als je ineens niet meer kunt lopen en toch nog zoveel pijn blijft houden ondanks de morfine, dan laat je de moed wel eens zakken en dan is het gemis van je lieverd nog groter.
Naast me staat een grote foto van Ad, een vrolijke lachende foto kijkt me telkens aan, soms denk ik……lach niet,
maar meestal geeft die foto me weer de kracht om door te gaan.
Ik heb nu teveel tijd om na te denken, ik heb ook weer de meest afschuwelijke nachtmerrie,s……ik weet nu hoe belangrijk het is om dingen te doen en te ondernemen, ook al is het niet leuk in je uppie, maar van deze situatie wordt je gek.
Ik ben ook blij met jullie en zeker met Lies en Ilse en Nelke, die zoeken me regelmatig op, dat vind ik een grote gave,
Ja Betsie mijn reuma was ook verergerd, maar daar was nog mee te leven op mijn manier deed ik nog van alles, maar zo hele dagen liggen met veel pijn dat sloopt je geestelijk.
Nou ja ik moet maar weer positief denken en er weer wat van maken vandaag,
Ik weet het, er zijn veel ergere dingen, dus mag ik eigenlijk niet klagen.
Liefs Ria
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's