Lieve mensen, Sandra, wat erg voor je dat je je moeder zo onverrwachts verloren bent, het is ook nog maar zo kort, ik wens je heel veel kracht, schrijf het hier maar van je af. En of je nu rouwt om je moeder of je man, we zijn allemaal iemand kwijt van wie we heel veel hielden, en houden, we zitten allemaal in hetzelfde schuitje.
Truus, heel veel sterkte morgen, Valentijn is voor veel mensen toch heel beladen he, en dan nog 9 maanden, weer zo'n mijlpaal. Mijn man is de 22e deze maand 9 maanden overleden. Soms lijkt het nog steeds of het gisteren pas gebeurd is.
Ik ben dit weekeinde veel weg geweest met onze carnavalsband. Ik kan daar wel weer van genieten, het is vaak heel leuk, maar er zijn ook heel veel confronterende momenten. Mijn Pierre heeft een aantal keer het carnavalslied van de stad ingezongen, het komt dus regelmatig voor dat we in een cafe zijn en dat ik ineens zijn stem hoor, dan ga ik dus elke keer door de grond….maar ik ga toch steeds weer met de band mee, carnaval was echt zijn feest, hij zou zeker niet willen dat ik thuis bleef zitten.En dus ga ik, maar ik besef nu pas echt hoe dicht een lach en een traan bij elkaar liggen.
Hartelijk welkom en veel sterkte voor alle nieuwe mensen op het forum, als je een weekeinde niet op het forum bent kom je bijna niet bijgelezen. Maar goed dat jullie dit prikbord gevonden hebben, mij heeft het heel erg geholpen, het besef dat je niet alleen bent met je verdriet en dat, als jij wakker ligt er nog meer mensen naar hun geliefde verlangen op dat moment. En gewoon de steun die je hier krijgt.
Heel veel liefs voor iedereen, Marjolijn