Persoonlijke herdenkingswebsites

Hans Beck

24-02-2010 18:19

Beste mensen,
Ik ben webdesigner van beroep en heb een aantal jaren geleden een website gemaakt voor mijn schoonzus, die net een eigen coachingsbedrijf was begonnen. Helaas werd zij vlak daarna ongeneeselijk ziek. Terwijl mijn vrouw de laatste dagen bij haar waakte besloot ik om haar website om te bouwen tot herinnerings-website. Een monument voor een bijzondere vrouw.
Naar aanleiding van die ervaring heb ik me voorgenomen me te gaan specialiseren in het maken van persoonlijke herdenkingswebsites voor mensen die een geliefde verloren hebben. Inmiddels heb ik daar alle voorbereidingen al voor getroffen en ben ik mijn gewone werk aan het afronden.
Op dit moment ben ik op korte termijn op zoek naar 2 ‘proefklanten’. Dat wil zeggen dat ik mensen zoek voor wie ik gratis een herdenkingswebsite wil maken in ruil voor een eerlijke referentie (verslagje wat je er van vond) en een evaluatiegesprek. Ik hoop op die manier te ontdekken welke problemen zich eventueel kunnen voordoen, hoeveel tijd het kost, wat mensen fijn vinden en welke prijs ik later kan vragen.
Ik weet dat er inmiddels al veel herdenkings-mogelijkheden zijn op het internet (zoals o.a. Respectance).
Mijn ‘product’ onderscheidt zich echter van veel van de gratis herdenkings- en condoelancesites door het feit dat ik niet werk met formulieren waarbij men zelf tekst en foto's moet uploaden naar standaard-pagina's maar dat er direct een mens achter zit die in overleg met de nabestaande(n) een website bouwt, die echt helemaal gebouwd wordt voor en gaat passen bij de overledene.
Wordt u enthousiast van het idee van een persoonlijke herdenkingswebsite voor uw geliefde of kent u iemand bij wie dit het geval is, mail dan naar hansbeck@webwol.nl .
Helaas kan ik niet voor iedereen een gratis site maken, dus wil je gebruik maken van de kans op dit ‘kadootje’ laat het dan snel weten.
Hartelijke groeten,
Hans Beck
Deze oproep is geplaatst in overleg met paginabeheerder
Sander
Liza

26-02-2010 05:17

U zoekt twee proefklanten. Beseft U nu echt niet wat voor gevoel dit woord met zich meebrengt? Proefklanten, O god, had deze proef aan mij voorbij laten gaan. Ik krijg dan gratis, gratis tussen aanhalingtekens, een persoonlijke website. In ruil daarvoor wilt u een verslagje. VERSLAGJE. Ik zou nog niet in tienduizend woorden kunnen beschrijven, nog niet in een miljoen, wat verlies betekend. Welke prijs U naderhand kan vragen? Geen, lieve meneer, geen…… De dood vraagt geen prijs.
Ik moet bijna overgeven met Uw woorden over gratis, en kadootjes en of producten. We praten over mensen die het dierbaarste, de mensen van wie ze houden zijn verloren.
Sander,,,,Ik heb soms, nee vaak, op de grens van al mijn verdriet regels overschreden , ik weet het, we kennen elkaar al langer als vandaag, ik was soms zo boos. Boos op de hele wereld die mijn lief had moeten zien, nu, vandaag. altijd. Maar dat je dit goedvindt .
Ik loop met mijn hart onder mijn ziel, zo wanhopig, en realiseer me dat niets veranderd.
Dag lieve lieve Yvonne, dag Anke, ik vind hier niet de rust. Wat mij is overkomen de laatste twee dagen is uitgewist door de kou…………
Liefs
Liza
Beheer Rouwverwerkingsprikbord

26-02-2010 10:29

Beste Liza,
Ik lees dat Hans Beck vanuit een eigen verlies ervaring herdenking websites wil gaan maken. Dat lijkt me een goed plan.
Hij heeft netjes een mail gezonden met de vraag of hij dit bericht op het prikbord mocht plaatsen. Regelmatig verwijderen we commerciele aanvragen die zonder overleg op het prikbord gezet worden omdat we onze prikkers daar doorgaans niet mee willen laten lastig vallen. Hans Beck doet het niet vanuit een commerciele gedachte.
Het verslag, waar je zo over los gaat, is over wat je van de website en het bouwen ervan vind en niet over wat het verlies van je man met je doet.
Als je je had aangemeld en na het zien van de herdenking website had geoordeeld/veroordeeld hadden je woorden meer gewicht gehad.
Het maakt me verdrietig dat je er zo over denkt maar ik respecteer je keuze om afscheid te nemen van het prikbord.
Ik wens je sterkte en kracht om je verlies te verwerken.
Sander
Hans Beck

26-02-2010 19:06

Ik wil graag kwijt, dat het me spijt dat mijn berichtje op deze discussielijst en de woorden die ik daarin gekozen heb blijkbaar tenminste één van jullie erg veel pijn heeft gedaan. Het spijt me nog veel meer dat als gevolg van mijn bericht iemand het kostbare contact met lotgenoten op deze lijst heeft verbroken.
De woorden ‘proefklanten’ en ‘product’ had ik bewust tussen aanhalingstekens geschreven omdat ik ze in dit verband niet echt passend vond klinken. Ik had er echter ook voor gekozen om ze niet te vervangen door verhullende termen omdat ik wel helder wilde maken wat mijn positie in dit alles is. Ik ben webdesigner van mijn vak. Het is mijn werk en ik wordt er dus voor betaald. Websites zijn het product dat ik lever. De mensen aan wie ik ze lever zijn mijn klanten.
Dat geldt als ik een website voor een school, een bedrijf, een kerk of een sportvereniging maak. Dat geldt ook als ik websites maak voor mensen die een website een mooie manier vinden om hun overleden man, vrouw, kind of ouder te eren.
Het woord ‘proefklanten’ geeft aan dat het voor mìj een proef is, een test voor mij om te kijken hoe ik dit het beste aan kan pakken.
Overigens heb ik er in het verleden wel mee geworsteld, of het wel kon, geld vragen van mensen die een verschrikkelijk verlies hadden geleden, of dat niet profiteren was van andermans leed, ook al zeiden anderen dat dit niets anders was dan wat een begrafenisondernemer doet en het bedrijf dat grafmonumenten maakt.
Ik was pas echt overtuigd toen, twee jaar geleden, mijn beide ouders stierven (binnen twee weken tijd) en we bij de uitvaartondernemer op een folder stuitten van een mevrouw die fotopresentaties geeft bij begrafenissen . Wij hebben besloten om daar gebruik van te maken en ik ben haar nog steeds dankbaar voor haar ‘product’, zoveel troost als het gaf om de foto's van hun leven juist op dat moment te kunnen zien. In feite wil ik hetzelfde doen, maar dan met het datgene waar ik goed ik ben: websites maken.
Ik zou, nadat ik de toon van de berichten op deze lijst gezien had, nooit op deze discussielijst hebben gepost met een puur commerciële boodschap. Maar juist omdat ik op dit moment iets gratis aan te bieden heb, heb ik dat wel durven doen.
Ik geloof dat ik een mooi ‘product’ aan te bieden heb dat een beetje troost kan geven in al het verdriet en ik zou niet weten waarom een paar mensen in rouw dat product niet als kadootje zouden mogen ontvangen.
Uiteraard zou ik, wetende wat de reactie van Liza zou zijn, voor dit alles andere woorden hebben gebruikt.
Hartelijke groeten,
Hans
digioma

26-02-2010 21:58

Ik ben eigenlijk wel nieuwsgierig wat zo'n website in houd. Misschien een manier om alles te verwerken.
Liza

27-02-2010 11:57

Geachte Heer Beck. Ik reageer toch nog even op Uw berichtje. Het ligt niet aan U, dat ik hier niet meer schrijf. De schuld ligt helemaal bij mezelf. Ik zie zo n bericht, en net wat Sander zegt, ga ik niet eerst kijken, maar ga volkomen los. Ik zag alleen maar de woorden die me boos maakten. En dat is niet de eerste keer dat dit me overkomt. Ik kwam hier al lang, en bij anderen heb ik deze boosheid ook te pas en te onpas gebruikt. Dit is van mijn kant geen menig delen met anderen, maar huppakee, die woede moet eruit. Het is een probleem, MIJN probleem, dat voor hele nare gevolgen zorgt, niet alleen voor degene tegen wie ik boos deed, maar ook voor mezelf. Naderhand, zoals van de week toen ik naar Uw bericht antwoordde, zit ik met een enorm schuldgevoel. Dat gaat maar niet weg. En dat doet mij besluiten niet meer te schrijven. Dit hoort een prikbord te zijn met vooral rust. Dus maakt U zich geen zorgen, het was niet Uw schuld.
Ik wens U veel goeds met Uw herdenkingswebsite
Met groet
Liza
anke1967

27-02-2010 13:38

Hoi Liza.
Wat zou het toch mooi zijn , als je dat ene moment , dat de woede die door alle aderen in je lijf voelbaar zijn , voor kan zijn.
Ik weet niet of het per definitie ligt aan het prikbord waar je de rust niet ervaart , voorzichtig gezegd , zou het misschien mogelijk zijn dat je die rust in jezelf niet kan vinden?
Ik denk namelijk dat boosheid , woede een groot deel van je gevoelsleven kan blokkeren en misschien komt mens daardoor ook niet verder in de omgang met het gemis en verdriet.
Niets is een mens vreemd!
Liza je gaat er komen ! Open je hart voor dat grote verdriet van je ! En geef dat gevoel van woede een lekkere vette schop de ruimte in !
Het kan en niets is onmogelijk , want als je echt stil kan zijn , ervaar je het meest. Dat is niet makkelijk !
Ank
Liza

01-03-2010 01:09

Dag lieve Anke, nee hoor het ligt niet in dit prikbord, als zou ik daar de rust niet vinden. . Je hebt gelijk, ik vindt de rust niet in mezelf, met alle gevolgen van dien. Ik ga nu heel hard proberen die onrust de wereld uit te schoppen. Ooit zal me dat eens lukken, tot dan Anke,
Dag meis,
Liefs van
Liza
Hans Beck

01-03-2010 22:17

Beste Liza,
Bedankt dat je dit schrijft!
Ik begrijp het en voor mij is het in orde zo. Dus schuldgevoelens zijn niet nodig.
Er is moed voor nodig om op zo'n manier terug te komen op iets wat je eerder geschreven hebt.
Ik wens je van harte toe dat diezelfde moed je ook zal helpen om je verdriet en pijn een plaats te geven waar je er vrede mee kunt hebben.
Hans
Ingrid

30-03-2010 08:21

@Hans, misschien kun je het de mensen leren om zelf een website te bouwen. Ik heb zelf een gemaakt voor mijn zoon die op 17 jarige leeftijd is verongelukt en kon er heel veel verdriet in kwijt. Heb een programma gekocht wat het makkelijker maakte. Het was mijn eerste keer en ben er weken mee bezig geweest, maar het heeft mij zeker geholpen. Op zich is het geen slecht idee, maar jij maakt de site jouw gevoel zit er in en ik denk dat het beter is dat men hem zelf maakt. En met dat programma wat ik toen gekocht had kan iedereen het. groeten en succes met je voorgenomen plannen. Ingrid

Persoonlijke herdenkingswebsites

Hans Beck

Liza

Beheer Rouwverwerkingsprikbord

Hans Beck

digioma

Liza

anke1967

Liza

Hans Beck

Ingrid