Beste Cor

Wanneer dat zal veranderen,dat kan niemand je vertellen

we zijn allemaal anders, rouwen op onze eigen manier.

Dat je op de vreemdste tijden wakker word is niet vreemd,

het is een manier van verwerken.

Ik slaap op de meest vreemde tijden

Mocht slapen echt een probleem voor je zijn of worden,

praat dan eens met je huisarts of psycholoog/psychiater.

Deze kunnen je helpen om het allemaal eens op een rijtje te zetten,

zodat je, je gedachten, even op iets anders kunt richten.

En geloof me, het helpt, om je verdriet te bepraten.

Eigenlijk is dat, naar mijn idee, het enigste dat helpt,

praten,praten en nog eens praten

over je gevoel, je gemis, je verdriet.

Bij mij is het nu 12 jaar en 2 jaar geleden dat mijn twee liefdes zijn weggegaan,

maar nog dagelijks voel ik de pijn van het gemis en het verdriet van beiden.

ik kan bv een liedje in de winkel horen en dan lopen ineens de tranen over mijn wangen.

ik laat dat toch toe, en houd me niet meer groot voor anderen,

gewoon omdat je het verwerken moet,

mensen mogen best weten en zien dat ik verdrietig ben.

Rouwen is zwaar werk, vergeet dat niet.

Het moeilijkste is, dat je het helemaal zelf moet doen,

wat dus absoluut niet zeggen wil, dat je het alleen moet doen.

Er is hulp, probeer verschillende dingen en kijk of het iets voor je is,

Sterkte beste Cor,

Vind de wijsheid en kracht in jezelf

om jezelf te helen van deze grote wond..

Liefs