Dag Daph,
Ik kwam je bericht tegen op twitter.
Wat ontzettend verdrietig voor je dat je moeder is overleden.
Ik kan me voorstellen dat het een schok voor je is.
Eigenlijk wil ik je vooral zeggen dat het heel normaal is wat je nu voelt.
Je bent in de rouw en je bent nog in shock en dan kan er van alles in je overhoop gehaald worden, zowel lichamelijk als gevoelsmatig.
Je hoeft je dus geen zorgen te maken dat het niet normaal zou zijn wat je nu voelt. Het is normaal.
Wat niet wil zeggen dat het niet heel zwaar is. Dat is het ook.
Misschien kun je proberen wat steun van andere mensen te krijgen. Mensen hebben gelijk als ze zeggen dat praten kan helpen, maar dat geldt niet voor iedereen. Soms voel je zoveel dat je er geen woorden voor hebt. Dat komt dan later wel. En misschien ben je niet zo'n prater.
Maar misschien helpt het om in de buurt van je vrienden te zijn. Of om eens tegen iemand aan te kruipen. Of je even af te laten leiden.
Net wat bij jou past.
Schrijven kan ook helpen. Het kan je helpen je verdriet of andere gevoelens te uiten en het kan je minder angstig maken. Mij helpt het in ieder geval altijd goed maar ook dat is persoonlijk.
Mijn dochter was 22 toen haar vader onverwacht overleed. Zij is nu 6 jaar verder en ze is weer in balans en heeft een fijn leven, ook al zal ze haar vader voor altijd missen. Uiteindelijk leer je om met je verlies verder te leven.
Voor nu is het belangrijk dat je manieren vindt om goed voor jezelf te (laten) zorgen. Je kunt naar een rouwbegeleider gaan of een psycholoog. Of misschien is er een andere volwassene bij wie je terecht kunt.
Het is al heel moedig dat je dit bericht gepost hebt en zo hulp zoekt.
Nogmaals, alles wat je voelt is normaal. Je hebt nu eenmaal een echt groot verlies geleden.
Mocht je het fijn vinden om eens te mailen, dan kan dat.
En hoeft natuurlijk niet. Ik wens je heel veel sterkte!
Lieve groet,
Trudy van Keeken
(moeder, rouwbegeleider)
www.shades-of-red.nl
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
