Beste boefke,
Ik zou zo graag willen dat je een tip kon geven. Mij lukt het zelf ook niet.
Vandaag is het precies 2 jaar geleden dat ook mijn moeder heel onverwacht op 64 jarige leeftijd stierf in het ziekenhuis.
Het verdriet is nog steeds even erg. zo niet erger. Ik kan het geen plek geven. Hoe kan de wereld nu verder gaan. Hij is niet meer compleet.
Daarom wil ik je laten weten dat ik je begrijp. Ik begrijp de pijn die jij letterlijk kunt voelen in je hart.
Mis haar zo erg. Daarmee zeg je alles. dat waren en zijn precies mijn woorden.
Ik heb een aantal maanden na het overlijden ook hier mijn verdriet gepost. Het duurde even voordat ik weer terug durfde te kijken op dit forum om te zien of er reacties waren.
En die waren er. Hele lieve en hele oprechte berichtjes. Hoewel de pijn niet minder werd deed me dat toch goed. Te weten dat ik echt begrepen werd.
Lieve Boefke ik heb geen oplossing voor je. Waarschijnlijk heb je al zoveel raad gehad als praat er over, het heeft tijd nodig, ze is altijd bij je, ze zal je tekens sturen enzovoorts. Het zal allemaal waar zijn en iedereen gaat er op zijn manier mee om maar het doet gewoon PIJN. Gun jezelf de tijd om met die pijn om te leren gaan. Schaam je nooit voor tranen. Je bent een stukje van jezelf kwijt, een stukje van jezelf is weggerukt uit je leven en dat maakt dat je anders naar de wereld om je heen gaat kijken.
Ik heb geen oplossing maar misschien heb je een klein beetje iets aan het idee dat er iemand is die precies begrijpt wat je voelt.
Heel veel sterkte. Ik hoop dat je genoeg steun en liefde zult vinden bij mensen in je directe omgeving.
Ik heb vanavond een kaarsje gebrand voor mijn moeder. Ik zal er nu ook 1 opsteken voor jou en jouw moeder.
Liefs, Linda