Dag lieve lotgenoten,
Het is voor mij inmiddels al weer bijna 6 jaar geleden dat mijn allerliefste vader heel plotseling is overleden. Hij is maar 65 jaar geworden. Destijds heb ik mijn verhaal op dit prikbord geplaatst en ik heb hele lieve reacties gehad. Regelmatig lees ik de verhalen van lotgenoten die voor mij heel herkenbaar zijn.
Wat ik op dit prikbord eigenlijk een beetje mis, zijn verhalen van lotgenoten die na het overlijden van hun dierbare nog contact met ze hebben. Zelf heb ik veel contact met mijn vader waardoor het verlies draaglijker is. Direct na zijn overlijden liet mijn vader me op verschillende manieren weten dat hij heel dicht bij mij is. Hij vertelt me dingen, hij verschijnt in mijn dromen, maar ook via tastbare manieren.
Tot voor zijn overlijden was ik niet echt bekend met “leven na de dood”, ik had me er nog nooit mee bezig gehouden. Dat veranderde na het overlijden van mijn vader. Ik heb veel op internet gelezen en ik ben me er in gaan verdiepen. Het blijft toch een beetje een moeilijk onderwerp. Voor de één is het heel normaal dat er een leven na de dood is, voor de ander is het volstrekt ondenkbaar. Ik probeer iedereen hierin in zijn waarde te laten.
Ik zou heel graag verhalen van lotgenoten willen lezen die ook contact met hun dierbare hebben na hun overlijden, op welke manier dan ook.
Veel liefs,
Anke