Niet tobben, maar doen

  • Wil49

    Hallo allemaal,

    Ik heb weer een groot deel van de ochtend doorgebracht met tobben.Hoe moet ik het allemaal doen? Mijn man deed de klusjes, de tuin en hij kon heel lekker koken. Allemaal dingen, die ik nu al een jaar moet missen en natuurlijk zijn vanzelfsprekende aanwezigheid en de aandacht en liefde, die ik van hem kreeg.

    Als ik erop terug kijk heb ik me er toch behoorlijk doorheen geslagen. Ik heb daar wel professionele hulp bij gehad. Dat had ik wel nodig om verder te kunnen. Vanuit familie en “vrienden” heb ik weinig concrete hulp gehad en ik vind het erg moeilijk om te vragen. Ze bieden het ook niet aan. Ik heb in de afgelopen winter een hoop dingen laten liggen. Maar als niemand het doet zal ik het toch zelf moeten doen. Het gaat dus vooral om het DOEN.

    Vandaag dacht ik ineens: Het heeft geen zin om alsmaar terug te kijken en denken hoe het geweest is. Het was een mooie tijd, maar die is voorbij. Ook heeft het geen zin om tegen de toekomst aan te kijken als tegen een hoge berg, die je moet beklimmen, wat ik vaak doe. Maar geniet van deze dag en kijk naar de goede dingen in je leven, zoals het nu is. Leef meer in het hier en nu, zeg ik tegen mezelf en tegen jullie allemaal, die dit lezen.

    Ik wens iedereen op dit bord veel sterkte toe en probeer een beetje te genieten van het leven.

    Op dit bord kun je klagen, maar het is, denk ik ook goed om onszelf en elkaar af en toe wat moed in te spreken.

    Groetjes,

    Wil

  • Nanneke

    weg

  • Wil49

    Hallo Nanneke,

    Maak er vandaag ook een goede dag van. Ik moet me 's ochtends altijd even oppeppen. Meestal doe ik dat door iets te lezen wat me inspireert.

    Als ik me beter voel, ben ik ook een prettiger mens voor de mensen om me heen. En dan gaan ze ook liever met me om dan als ik somber ben. Mensen haken dan al gauw af.

    Leuk dat jij met je buurvrouw gaat wandelen. Zoiets zou voor mij ook wel goed zijn. Je bent dan in beweging en je kunt meteen met elkaar praten.

    Misschien vind ik zo iemand nog hier in de buurt.

    Lieve Nanneke, geniet van de dag en van het mooie weer.

    Liefs,

    Wil

  • hanneke

    Hulp van vrienden en familie, is vaak beknopt en erg alleen op het eerste half jaar gericht, vooral als je er lang over doet, word er toch vaak te makkelijk en op een andere manier tegenaan gekeken, als mensen het niet mee hebben gemaakt helemaal, ik heb het op mijn 50e meegemaakt en mijn fam leden zijn allemaal over de 60, ik hoef dus ook niet me heel erg uit te sloven als het hun overkomt, klinkt soms hard want ze zijn allemaal prima , maar ik ben geen vrager en geen klager, maar zit er nog steeds af en toe vreselijk doorheen, en ga dan maar eens iemand bellen of met ogen dik van tranen een een huilbui van een uur je familie opzoeken , het is mij niet geleerd, dus loop ik nu bij psygoloog , je kinderen moet je ook niet teveel belasten , hun leven gaat ook door, en een klagende jankende moeder is niet leuk om te bezoeken, zo ligt het gewoon, maar mijn kinderen zijn ook lief genoeg hoor, ik zou niet weten wat ik zonder ze moest maar belast ze niet teveel met mijn verdriet.