Hallo allemaal,
Ik heb weer een groot deel van de ochtend doorgebracht met tobben.Hoe moet ik het allemaal doen? Mijn man deed de klusjes, de tuin en hij kon heel lekker koken. Allemaal dingen, die ik nu al een jaar moet missen en natuurlijk zijn vanzelfsprekende aanwezigheid en de aandacht en liefde, die ik van hem kreeg.
Als ik erop terug kijk heb ik me er toch behoorlijk doorheen geslagen. Ik heb daar wel professionele hulp bij gehad. Dat had ik wel nodig om verder te kunnen. Vanuit familie en “vrienden” heb ik weinig concrete hulp gehad en ik vind het erg moeilijk om te vragen. Ze bieden het ook niet aan. Ik heb in de afgelopen winter een hoop dingen laten liggen. Maar als niemand het doet zal ik het toch zelf moeten doen. Het gaat dus vooral om het DOEN.
Vandaag dacht ik ineens: Het heeft geen zin om alsmaar terug te kijken en denken hoe het geweest is. Het was een mooie tijd, maar die is voorbij. Ook heeft het geen zin om tegen de toekomst aan te kijken als tegen een hoge berg, die je moet beklimmen, wat ik vaak doe. Maar geniet van deze dag en kijk naar de goede dingen in je leven, zoals het nu is. Leef meer in het hier en nu, zeg ik tegen mezelf en tegen jullie allemaal, die dit lezen.
Ik wens iedereen op dit bord veel sterkte toe en probeer een beetje te genieten van het leven.
Op dit bord kun je klagen, maar het is, denk ik ook goed om onszelf en elkaar af en toe wat moed in te spreken.
Groetjes,
Wil