Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Esther
Ik heb mijn moeder verloren in de zomer van 2005. Ik was destijds net 16 jaar.
Mijn moeder en ik hadden een hele goede en hechte band. Ik kon alles bij haar kwijt en ze was mijn belangrijkste persoon. Mijn moeder was haar hele leven ziek, ze had taaislijmziekte. Dit heeft ons leven ook wel bepaald doordat ze niet veel kon en ik het geluk haalde uit de kleine dingen die we wel samen konden doen zoals samen series kijken. Ondanks dat ik wist dat mijn moeder ziek was en dat ze dood zou gaan had ik nooit verwacht dat ze op moment zou gaan en kwam de klap alsnog onverwacht.
Ik had toen mijn moeder nog leefde allemaal verwachtingen van de manier waarop ik zou rouwen. Ik verwachte namelijk dat ik helemaal stuk zou gaan en dat ik als een hoopje in mijn kamer dagen lang zou huilen. Dit gebeurde juist niet ik ging gewoon door op de automatische piloot. Drie weken nadat mijn moeder was overleden ging ik naar het MBO. Ik heb de eerste weken gewoon door totdat er wel een punt kwam dat ik het moeilijk kreeg. Via de schoolmaatschappelijk werker kwam ik bij lucertis terecht hier. Ik kreeg hier alleen niet echt hulp omdat ze vonden dat het wel normaal was.
Ik ben gewoon verder gegaan met mijn opleiding en liep begin 2008 tegen een depressie aan. In dat jaar heb ik tijd voor mezelf genomen en rust genomen. Uiteindelijk na deze rust heb ik mijn opleiding afgemaakt en ben gaan verder gaan leren.
Ik blijf alleen tegen mijzelf aanlopen. Ik voel me zo alleen ondanks dat er allemaal mensen zijn. Ik mis mijn moeder ontzettend erg en het gat dat zij achterliet is nooit opgevuld. Ik worstel nu al zeven en een half jaar met het rouwproces waarbij ik me afvraag of ik al begonnen ben met rouwen of dat ik nog steeds doorga. Er zijn momenten dat ik mezelf ontzettend tegenkom en momenten dat alles lekker loopt.
Ik weet het dus allemaal niet meer zo goed en hoop hier in ieder geval wat reacties te krijgen.
