dromen en rouwen.

anke1967

03-04-2013 18:44

soms vind ik het wel bizar
28 september 2004 en vier mei 2005 ….. man een eind terug ….en toch deze afgelopen week ….droom ik over mijn ouders.
los van elkaar.
eerst van mijn vader …… schoorvoetend sleep ik mezelf voort naar het amc …. ( in mijn droom dan he ) en merk dat ik er vreselijk tegenop zie …… laat ik me de huid weer vol schelden of niet …….
nu ook van mijn moeder ……. loop weer naar amc , hoe verrassend …. ze zijn daar beiden overleden…… weet dat ze zal komen te overlijden ….. en dat ik de boodschap mag gaan brengen .
t is een heel gedoe om haar het ziekenhuis te krijgen ( in werkelijkheid ook ) hoe lang blijft zoiets in je systeem.
ben overtuigd dat je in dromen veel verwerkt .
maar dan nog .
Sophie

03-04-2013 20:04

Dag Anke,
Misschien zijn dit soort dromen toch een afsluiting van een periode. Heb je het erg moeilijk gehad toen je ouders zijn gestorven? Ik denk dat je al dromend veel verwerkt maar dat ze ook signalen kunnen zijn van wat je hebt meegemaakt en wat je nog hindert.
Blueswoman

04-04-2013 09:03

Ik denk dat het nooit echt uit je systeem gaat.
Maar eerder dat je er nu mee bezig bent het een plekje te geven
zelf zie ik het zo
heb een grote kast met allemaal deurtjes ervoor
en telkens als er iets emotioneels gebeurd
gaan er wat deurtjes open om ruimte maken voor het nieuwe.
er moet als het ware een deurtje bij komen.
en dan beleef je dat wat achter die open gegane deurtjes zit weer opnieuw
want het moet weer op een nieuw plekje terecht gaan komen
klinkt zweverig maar zo bedoel ik het niet.
maar zo is het voor mij het makkelijkste aan anderen uit te leggen
waarom ik van iets van lang gelden nu weer zoveel last heb
op dit moment is bij mij nog zeker driekwart van de deuren open…
het houd maar niet op, dat opengaan van deuren
Maar denk zeker da dromen je erbij kunnen helpen om alles weer op de rit te krijgen
sterkte
Nanneke

04-04-2013 14:36

weg
anke1967

05-04-2013 07:54

Hoi Sophie .
Heb het zeker niet als makkelijk ervaren , het overlijden van mijn ouders , maar de rust is er wel gekomen , met klimmen en dalen . Dan ineens weer dromen .
Die de situatie toen wel weer met dat gevoel beschreef.
zover kan iets kennelijk opgeslagen liggen..
liefs .
anke1967

05-04-2013 08:03

Hoi blues .
Klinkt niet zweverig hoor .
Snap ook wel hoe je het bedoeld . En misschien wordt er ook wel wat aangeraakt door de nieuwe situatie die zich heeft aangediend.
Dat je even in het gevoel gevlogen wordt van angst om te verliezen. Mijn zus heeft dezelfde vorm reuma ontwikkeld als mijn moeder , dat is al een tijdje bekent.
Met als complicatie longfibrose . Ondanks alle medicijnen is dit licht progressief geworden en wordt ze behandeld met citostascica. Om het het proces , de cirkel te doorbreken. Hup , mijn valkuil, mijn gedachten vliegen al dertig stappen vooruit en denken dan………. t lukt me steeds beter te gedachten terug te fluiten en het in het hier en nu te houden . Maar dan heb ik wel weer even in dat moment gezeten . Snap je ?
liefs anke
anke1967

05-04-2013 08:19

vaak denk ik aan een parkeergarage
je parkeert de auto er in , maar om te zorgen dat je niet stapelt , moet je de auto s af en toe uitparkeren .
vind het uiting geven aan emoties niet altijd makkelijk .
maar wel noodzakelijk
dank jullie wel .
hanneke

20-05-2013 16:39

dromen en rouwen, dat kan jaren duren, over mijn man droomde ik deze week nog,
over mijn moeder heb ik jaren gedroomd, en over mijn verongelukte broertje toen ik 16 was, over mijn vader eigenlijk niet, omdat ik zijn dood waarschijnlijk makkelijker accepteerde omdat hij 84 jaar was , mijn moeder was plots en nog maar 70, mijn broertje 22 en mijn man 53 jaar, dromen dromen en nog eens dromen, dromen van thuiskomen en weggaan, van verdrietige kontakten , over verlaten worden en de overledene zien en dat hij dan wegloopt van je,je moet ze loslaten maar dat lukt maar niet, mijn man is het ergste en zeerste rouwproces uit mijn leven, ik hoop niet dat ik nog meer mee moet maken ,want dat trek ik niet… vandaag de kinderen ruben en julian gevonden, in zeist, ik denk dat ze me ook mogen begraven bij ze, ik denk wat is dit een rampzalige gebeurtenis in een mensenleven.

dromen en rouwen.

anke1967

Sophie

Blueswoman

Nanneke

anke1967

anke1967

anke1967

hanneke