Hallo Allen,
Die ellendige “man met de hamer” is er wéér………..
Alle plannen die ik voor vandaag, gisteren, eergisteren….etc. had vallen weer in duigen. Ik voel me zo niet sterk!
Ik zou wensen dat ik de energie van verdriet kon omzetten in stappen vooruit…….creëren van mijn nieuwe leven.
Maar mijn “nieuwe leven” stelt tot nu toe (bijna 25mnd) géén enkele moer voor. Ik loop achter terwijl mijn omgeving vooruitgang lijkt te boeken.
Ik zit krap bij kas…..en wens zo graag een vakantie. De laatste keer vakantie was in 2009 en in 2010 begon het hele proces van mijn Lief totdat hij uiteindelijk in 2011 overleed aan longkanker! Ik ben moe…héél moe. Ik ben alleen…héél alleen of mag ik zeggen eenzaam.
Ik voel me lusteloos, nutteloos, levenloos. Ik leef niet maar overleef! Als ik op mijn werk ben, heb ik het wel naar mijn zin, gastvrouw in een casino. Ik ben dan lekker onder de mensen. Mijn ogen kunnen dan best wel stralen….ik hou er nu eenmaal van om met mensen te werken…maar thuis zijn de sterretjes in mijn ogen weer snel verdwenen. Wat een moeilijke opgave….opnieuw beginnen als ik de Liefde van Mijn Leven niet meer aan mijn zijde heb. Iedereen om mij heen heeft zijn gezinnetje………Ik had alleen mijn Lief en ben dus NU totaal op mijzelf gewezen. Ik gun ieder zijn geluk en vreugde écht van harte………..maar het voelt zo oneerlijk dat dit mij niet gegeven is.
ik ben MOE!
groet,
Monique