Dinsdag 12 maart lag ik in mijn bed te slapen toen plotseling mijn zusje me belde
Ze zei JP is dood. Mijn wereld stond stil. Ik leef nu al 3 dagen in een nachtmerrie waaruit ik niet ontwaak.
Hij heeft bij een eenzijdig verkeersongeval het leven gelaten. Ik weet niet hoe ik nu verder moet.
Veel te jong ((29) is hij uit ons leven gehaald.
Waar nu heen ik ben verdwaald.
Lieve Chantal,
Heel veel sterkte gewenst met het verlies van je broertje. Pas 29, het is zo oneerlijk. Ik snap dat je helemaal van de kaart bent. Mijn man is ook totaal onverwacht overleden, door een herseninfarct. Je hele wereld staat op zijn kop en je weet niet waar je het zoeken moet. Ik hoop dat je veel steun krijgt van je familie en vrienden. Maar probeer vooral uit te vinden waar jij je iets beter door voelt. Veel over hem praten, huilen, of juist stil zijn. Het heeft in ieder geval heel veel tijd nodig.
Ik hoop dat jullie JP een mooi afscheid kunnen geven, dat is het laatste wat je nog voor hem kunt doen.
Heel veel sterkte en liefs gewenst,
Marion
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's