20 november

bep

20-11-2012 01:20

Ze zeiden…………
Je was gestorven, zeiden ze.
Maar ik geloofde ze niet.
Ik haatte iedereen omdat ik het niet wilde geloven.
Iemand zei:
Hoe is het nu met je?
…ik zei:
Met mij gaat het goed.
Ik weet niet wat ik zeggen moet.
Dat het “anders” is zonder jou.
Dat ik bijna gek word van verdriet.
Iemand zei:
Red je het een beetje?
Ik zei:
Ja hoor, ik ben sterk.
Anderen hoeven niet te weten dat mijn hart
kapot is van verdriet om jou.
Dat ik je nooit meer zal zien.
Ik hoop dat ik op een dag wakker word.
Dat alles een boze droom is.
Maar dat zal wel niet gebeuren.
Ik hou van jou jochie.
Ik voel een leegte achtergelaten door jou.
Ik weet dat je niet helemaal weg bent.
Je voelt nog zo dichtbij.
Dat zal altijd zo blijven.
Lieve Hans*, ik denk iedere dag aan jou en geef je dochter*en je neefje* een dikke kus.
Ik mis jullie zoooo verschrikkelijk erg!
Ik ga er kapot aan.
Liefs Moeders
Karineke

21-11-2012 10:52

Lieve Bep,
Het gemis is vaak niet te dragen en de leegte niet te vullen. Toch zijn er momenten, daar ben ik van overtuigd, dat je hun aanwezigheid kunt voelen… dat er tekentjes zijn die jou vertellen dat ze niet echt weg zijn, maar met je mee wandelen. Voel diep in je hart en je weet dat de pijn ontstaan is door de liefde die je altijd blijft voelen.
Ik wens je alle sterkte om dit gemis te dragen, want het is zooo zwaar.. maar ik ken je al langer en weet dat je een krachtige liefdevolle vrouw bent en dat je ook hier mag vertellen dat je het soms niet meer kunt.
Dikke knuffle van mij, Karin
bep

23-11-2012 03:04

Bedankt voor je lieve woorden Karin, je hebt helemaal gelijk.
Soms is de pijn niet te dragen, het is tenslotte een heel gezin wat er uit mijn gezin weg is.
Maar ik heb ook “goede” dagen hoor alleen nu, de maand november dat ze weg vlogen vliegt het me naar de keel.
De ziekte van mijn andere zoon doet daar ook geen goed aan. Want als hij niet beter wordt,,,weet ik het echt niet meer.
En die leegte? Die is er inderdaad altijd vooral als de andere kinderen er zijn, raar he?
Liefs Bep
betsie j

26-11-2012 00:22

Lieve Bep,
Mooi zoals je beschreven hebt wat er in je omgaat, hoe jij je voelt.
En zo waar, voor iedereen hier heel herkenbaar denk ik.
Je hebt zoveel meegemaakt en je blijft nog steeds je best doen, zo dapper.
Kan me voorstellen dat jij je heel veel zorgen maakt om je zoon.
Ik hoop voor je dat alles goed gaat, dat hij herstelt van zijn ziekte
Ik wens je heel veel sterkte en kracht.
Warme groet,
betsie

20 november

bep

Karineke

bep

betsie j