rouwverwerking.startpagina.nl

Wie wil mij helpen?

  • Anonymous avatar

    Sandra

    Mijn moeder is vanochtend op 67 jarige leeftijd overleden……ik ben helemaal op…..ik heb alleen nog mijn kleine zoon van tien,verder geen familie,geen vrienden,geen kennissen,allemaal stuk voor stuk gestorven. Ik weet echt niet of ik dit ooit ga redden,mijn moeder was niet alleen maar mijn moeder,nee,ze was mijn alles,we zeiden wel eens;twee mensen maar 1 ziel. Onze band was ongelofelijk sterk,we wisten alles van elkaar. Ik ben heel eerlijk,als ik mijn zoontje niet had,dan maakte ik er een eind aan,want op een gegeven moment is ook mijn “rugzak” vol,en kan er niks meer bij. Dat punt is nu bereikt. Ik weet dat ik door MOET,voor mijn zoon,alleen……ik weet niet hoe…….wie wil/kan mij helpen? Ik ben radeloos..ik had mijn leven gegeven als ik het leven van mijn moeder daarmee had kunnen redden,echt waar….

  • Anonymous avatar

    lies49

    Lieve Sandra,

    Gecondoleerd met het overlijden van je moeder.Ik kan me je gevoelens goed voorstellen.Ik dacht hetzelfde na het overlijden van mijn man.Jammer voor je,dat je geen netwerk hebt waarop je terug kan vallen.Maar je hebt geen keus je moet door voor je zoon.Dit klinkt hard,maar hij is degene die je er doorheen zal trekken.En denk ook in uren.Ik dacht ,'s morgens ,als ik de middag maar haal en dan als ik de avond maar haal.Je bent nu druk met de begrafenis en de crematie van je moeder.Je wordt geleefd en je moet dus door.Heb je geen buren,waar je je verhaal kunt vertellen.Heeft je zoon geen vriendjes?Dan kun je de ouders benaderen om je te steunen.Praat erover met de leerkracht van je zoon.

    Wanneer je je open stelt voor anderen,zul je merken dat er echt mensen zijn die je willen helpen.

    Maar ga in de eerste plaats naar je huisarts,want dit wordt een heel zware tijd voor je.

    Ik wou,dat ik je verder kon helpen,maar in gedachten ben ik bij je.

    Liefs Lies

  • Anonymous avatar

    betsie j

    Lieve Sandra,

    Op de eerste plaats gecondoleerd, ik vind het heel erg voor je.

    Vooral dat je er helemaal alleen voorstaat.

    Ben het helemaal eens met Lies.

    Probeer haar adviezen op te volgen.

    Als ik in jou plaats was zou ik ook naar een psycholoog gaan.

    Daar kun je praten over alles waar je mee zit, wat je pijn doet.

    Je kunt ook informeren of je ergens terecht kunt voor rouwverwerking.

    Heb dat zelf ook gedaan en dat was heel heilzaam.

    Je treft er lotgenoten, niemand bergrijpt elkaar beter.

    Ik hoop dat je toch probeert een weg te vinden om door deze moeilijke tijd heen te komen.

    Ik wens je daarbij alle kracht en sterkte die je nodig hebt.

    Liefs,

    betsie

  • Anonymous avatar

    Indra

    Beste Sandra,

    Gecondoleerd met dit hele zware verlies voor je. Je moeder, tevens je zielemaatje, wat een schok voor je.

    Inderdaad jij moet door voor je zoontje,dat is waar je voor moet gaan nu.

    IK vraag me af hoe het nu met je gaat, hoe jij de afgelopen dagen ervaren hebt.

    Je kunt me altijd mailen( ik heb helaas ook afscheid moeten nemen van al mijn familieleden) .

    Maar je komt er doorheen, alleen dit voelt voor jou nu niet zo.

    Heel veel kracht en moed gewenst.

    uit mede-leven

    Indra.