Het mobieltje van mijn man rinkelt,Ik gebruik hem nadat hij overleden is.
Ik weet zo gauw niet waar het geluid vandaan komt
Blijkt in een tas van mij te zitten, ik zie een naam van een kennis van vroeger.
Neem op en hoor dat zij gebeld is door een nummer dat ze niet kent, de mobiel van mijn man.
Zij heeft zijn nummer dus waarschijnlijk al lang geleden verwijderd.
Ik zeg dat ik van niets weet, waarschijnlijk is er in de tas op een knopje gedrukt en contact gemaakt.
Zij herkende mijn stem nieteens, als ik mijn naam zeg, wordt er heel verontwaardigd gereageerd,
' Hoe kom je aan mijn nummer ' ?
Dat staat in de contactenlijst, Oh, nou hoe is het , woon je nog steeds op hetzelfde adres?
Ja, ik woon er nog steeds, om te antwoorden op de vraag hoe het met me gaat krijg ik geen kans,(hoeft ook niet, tijdens de ziekte en na het overlijden kwam er geen enkele blijk van medeleven.)
Heb mezelf nog wijs gemaakt dat ze het misschien nieteens wisten dat mijn man overleden was.
Ze vraagt verder ,' Hoe lang is het nou geleden? ' . Alles op een kortaf, ongevoelige, onverschillige, afstandelijke toon.
Als ik dan zeg, ‘ twee jaar ’, zegt ze enkel nog, Nou ,bel nog maar eens als je wilt, ik was niet in staat hierop iets te zeggen,dan verbreekt ze de verbinding.
Ik heb een tijdje met de telefoon in mijn handen gezeten, helemaal verbouwereerd, hoe is het mogelijk ….
Telkens als je denkt dat je zo ongeveer alles van gebrek aan tact , respect en gevoel gehad hebt, krijg je weer een dreun uit onverwachte hoek.
Ik was kwaad op mijzelf dat ik niet adrem geantwoord had, had moeten zeggen , “Ik zou niet weten waarom ik jou nog moet bellen ”.
Maar ja , ik was te perplex .
Heb later een sms gestuurd met de mededeling dat ik haar nummer verwijdert heb, zodat dit niet nog eens gebeuren kan.
Zoals ik wel verwacht had, kwam daar geen reactie op.
Ik begrijp de mensen niet, die kille, onbetrokkenheid in die stem, ik kom er niet over uit.
Ben ik nu enkel zo overgevoelig, ben ik degene die alles erger maakt dan bedoeld?
Soms twijfel ik aan mezelf.