Lieve Allemaal. (Karineke ik weet dat je dit eigenlijk niet wilt, maar ik wil toch even bedanken)
Bedankt voor al jullie lieve berichtjes dat heeft me goed gedaan, Lies heeft me alles voorgelezen.
morgen mag ik naar huis, wel met thuiszorg en diverse aanpassingen, ik ben echt door een diep dal gegaan,
het scheelde niet heel veel of ik had hier niets meer kunnen schrijven, nou riep ik altijd om het hards dat ik naar Ad wilde,
nou geloof me op zo,n moment vecht je toch om te leven, het was dus mijn tijd nog niet en ik heb duidelijk toch de wil om te leven, voor mijn lieve kinderen en voor mijn twee kleine hondjes, ik ga dus morgen lekker weer naar huis.
Het missen van mijn lieverd was in deze tijd extra moeilijk, je voelt je zo alleen ook al zijn er veel lieve mensen om me heen, het zal morgen ook best emotioneel zijn als ik thuis binnen kom, nu staat daar een ziekenhuis bed voor mij en een rolstoel en geen lieverd.
Er komt wel een lieve vriendin van mij een paar dagen in huis, dat is wel heel fijn, ze gaat voor me koken e.d.
Ik moet veel oefenen, lopen en rusten en ze denken dat ik dan kans maak dat het goed komt, ik hou dus de moed er maar in en blijf maar de optimist die ik was.
Liefs Ria