trouwdag

Marieke65

12-09-2012 08:06

Dag allemaal,
Volgende week woensdag, 19 september, is onze trouwdag. De eerste keer zonder mijn lieve Eric. Vorig jaar waren we 20 jaar getrouwd. Helaas in het ziekenhuis gevierd en niet op vakantie zoals de bedoeling was, maar wel met iets meer hoop dat we dit jaar ook nog samen zouden zijn. Het heeft niet zo mogen zijn.
Nu zit ik te twijfelen wat ik zal doen. Alleen de dag doorbrengen? Eventueel alleen naar de sauna? Dat deed ik wel vaker alleen. Vriendinnen hebben aangeboden om samen iets te doen zodat ik niet alleen ben. Mag zelf invullen wat ik wil: eten, wandelen, museum, etc. Dit is ook een vreemd idee, want onze trouwdag was altijd echt iets van ons tweetjes, al was het maar na het werk uit eten gaan.
Wat hebben jullie gedaan de eerste trouwdag na het overlijden van jullie lief?
Groetjes, Marieke
ida

12-09-2012 08:50

Hallo Marieke,
Zo wie zo zal dat voor iedereen verschillen.
Hier mijn eerste keer….mijn schoonouders kwamen op de koffie 91 en 89 jaar voor de eerste keer weer hier en mijn schoonvader is het huis doorgelopen en zei: “de baas is weg”
en dat was zo treffend…alles is er nog alleen er ontbreekt er één. Ze komen ieder jaar. In de loop van de dag kwamen enkele kinderen en hebben wij 's avonds samen thuis gegeten.
Het was goed….'s avonds in bed heb ik mijn trouwring afgedaan, die droeg ik nog steeds, maar het drong nu zo tot mij door dat ik niet meer getrouwd was en ik kon dat nog steeds niet.
De volgende dag ben ik naar de goudsmid gegaan en heb een nieuwe andere ring laten maken van onze beide ringen…als symbool van onze liefde die 45 jaar heeft geduurd.
Het heeft natuurlijk veel tranen gekost, maar het voelde ook goed.
Mijn liefde voor Jan is daar niet minder om natuurlijk, want wat hou ik nog steeds ontzettend veel van die man en wat mis ik hem!
Lieve groet Ida
Blueswoman

12-09-2012 10:01

bij mij was de trouwdag vorige maand wat ook gelijk mijn verjaardag was….
eerlijk gezegd vond ik het een ramp
Mijn zoon was er wel en wat buren en zijn kinderen daarvan heeft er 1tje savonds gebeld en
de andere heeft om 22.00 een onleesbaar smsje gestuurd….
Heb van de laatste uberhaupt maar 1 telefoontje gehad na de crematie op 6 juli en verder niets….
toen mijn man nog leefde belde dat kind bijna elke dag zijn vader
en stuurde minimaal 2x per week nieuwe foto's van de kleine die in april geboren is….
Ik heb niets gezien gehoord noch ontvangen.
geen van alleen heeft het ook maar gehad over onze trouwdag….
weet wel het was nog niet zo heel lang
maar iedereen van de samengevoegde familie weet en wist hoe het was
toen mijn man en ik elkaar leerden kennen waren we nl weduwe en weduwnaar.
en dat heeft veel pijn gedaan
Ik weet nu waar ik sta ten opzichte van zijn kinderen…maar geeft niet zij willen een boel van mij ,ik niet van hen
dus ze zullen het hoofd nog wel stoten….. ze kennen mijn harde kop nog niet zo goed.
was en ben nog steeds boos daarover….
Maar over jou want het is jou draadje
Ik zou dat doen wat voor jou goed voelt, als dat is met vriendinnen iets doen dan gewoon doen.
Wens je iig veel sterkte die dag want dan zitten de emotie's hoog
liefs Wilma
Tineke53

12-09-2012 10:28

Mijn eerste trouwdag na het overlijden van het liefste dat ik had ben ik naar het zelfde hotel geweest waar we ook onze laatste trouwdag samen zijn geweest..Samen hebben we toen nog aan het strand gestaan: wat brengt ons volgend jaar? De verpletterende uitslag dat mijn man alvleesklierkanker had en dat er geen behandeling meer mogelijk was kregen we drie dagen erna. (oktober 2008) Mijn man overleed januari 2009.
Een jaar later, op onze trouwdag, liep ik dus alleen langs het strand. Heb zijn naam in het zand geschreven…Alleen met mijn gedachten.
Dit jaar in oktober zijn we 32 jaar getrouwd. Ik tel gewoon door. En zal weer een wandeling langs het strand maken, vanuit het zelfde hotel. Dankbaar voor alle jaren die ik samen met mijn grote liefde heb gehad…
Warme groet Tineke
Nanneke

12-09-2012 16:34

weg
Marieke65

12-09-2012 19:16

Hallo Ida,
Je hebt natuurlijk gelijk, dat het voor iedereen anders is. En wat ik ook zal doen het zal altijd een moeilijke dag zijn. Wat je zegt dat je niet meer getrouwd bent is iets dat ik me al eerder heb gerealiseerd. Bij de notaris toen ik de verklaring van erfrecht moest halen. Stond daar heel formeel ‘ongehuwd’, maar zo voelt het nog steeds niet. Ik ben ook van plan van onze trouwringen een nieuwe ring te laten maken met een beetje as erin van Eric, maar daar wil ik tijd voor nemen tot ik zeker weet hoe die ring eruit moet zien. En ja, die liefde dooft niet zonder trouwring, dat zit in je hart!
Lieve groet Marieke
Marieke65

12-09-2012 19:22

Dag allemaal,
Bedankt voor jullie verhalen. Het is zo lastig vooraf te bepalen wat ik fijn vind. Met mijn verjaardag en Eric's verjaardag was het duidelijk, maar met onze trouwdag dus helemaal niet. Ik neem jullie verhalen mee en misschien wordt dit weekend wel duidelijk voor me wat het beste voelt.
Liefs,
Marieke

trouwdag

Marieke65

ida

Blueswoman

Tineke53

Nanneke

Marieke65

Marieke65