ben zo moe

  • Blueswoman

    ben zo moe….

    overdag val ik soms bijna in slaap

    denk dan ok ga naar mn bed

    lig ik daar dan ben ik weer klaarwakker……

    sliep altijd al weinig maar nu is het echt een ramp en wil geen slaaptabletten heb al zoveel chemische rotzooi….

    weet wel doe teveel maar liever pijn in mn lijf dan in mn hoofd…

    is ook niet goed maar moet toch wat

    heb mn armband bijna zoals ik hem wil hebben

    wacht nu nog op de drum met stokjes ,mijn man heeft tot verleden jaar veel gedrumd

    vorig jaar na zijn coma kon hij het lichamelijk niet meer volhouden en heeft hij drumstel verkocht, zijn gitaren staan hier nog wel allemaal

    en blijven hier ook staan heb ik besloten.

    moest vanmiddag iets zoeken en kwam al zijn spulletjes achter op de deel tegen

    wat ik zocht niet gevonden,

    daar staan al die fietsjes en zn gereedschap de kasten die nog geschuurd moesten worden voor de huiskamer… ,overal waar je hier maar komt en kijkt ,hij is overal aanwezig..

    ergens fijn en ergens heel erg pijnlijk om te weten dat hij er nooit meer wat zal gaan doen….

    morgen vroeg maar eens eerst weer zwemmen en zien of ik me dan wat kan ontspannen

    en als ik heel veel zin heb in andere plaats naar de markt…

    maar das zo'n 20 km verderop dus weet nog niet of ik dat ga doen.

    dames hou je taai en kom voor jezelf op

    liefs Wilma

  • Ria

    Lieve Wilma

    Natuurlijk ben je moe, rouwen kost zoveel energie, probeer wel een ritme te houden, ook al slaap je slecht

    dan rust je toch, lees dan even of ga even iets drinken.

    Wat mooi je pandora armband, ik heb er ook een, met allemaal dieren en de letter À van Ad, zaterdag

    ga ik een tatoo nemen, een lieveheersbeestje en heel klein de naam Ad, op de binnenkand van mijn pols,

    Ik ben benieuwd.

    Ik geloof dat het moeilijk is al die spullen en die fietsjes te zien, kan je die boel niet verkopen?

    Ik wens je sterkte.

    Liefs Ria

  • Karineke

    Lieve Wilma,

    Zoals Ria ook zegt, rouwen is keihard werken.. is energie verslindend en je wordt er vreselijk moe van. Het allerbelangrijkste is de rust te vinden, te zoeken en een pas op de plaats te maken. Als je steeds maar dingen blijft doen, wordt het bijna een vlucht voor de gevoelens die spelen en die gevoelens moeten zo nu en dan hun aandacht hebben. Super goed dat je even gaat zwemmen om ontspanning te vinden, om in je hoofd de rust te voelen en misschien kun je dan wat kwijtraken.

    Het is niet gemakkelijk .. niet eenvoudig.. met vallen en opstaan. Je wordt steeds weer geconfronteerd met spulletjes, met herinneringen, met gedachten en gedenken.. ook dat kost zoveel kracht. Heel veel sterkte. Liefs Karineke

  • Nanneke

    weg

  • Ria

    Lieve Nanneke

    Is het nu geen tijd om die Internist eens te raadplegen? Je hebt best je mondje bij je en kan hem prima de brief uitleggen op jou manier, ik heb ook weleens meegemaakt dat ik het niet eens was met een brief van de huisarts, dan ben ik niet zo gebekt en horen ze mij vaak maar half, maar dat soort dingen kan ik erg goed…..dus kom uit je bedje en bel voor een afspraak.

    natuurlijk zal er veel stress bij zitten, maar dagen lang overgeven is toch niet goed, dan maar pillen om dat te stoppen.

    maar dat weet de Internist wel.

    Dikke knuffels

    Ria.