rouwverwerking.startpagina.nl

Moeder overleden....

  • Anonymous avatar

    Marga

    Op 22 mei jl. is mijn moeder plotseling overleden aan een broerte, waarbij ze ook een hartritmestoornis kreeg. De eerste 2 maanden leefde ik in een roes en het leek wel of ik in slow motion leefde en de rest van de wereld voorbij raasde. De afgelopen 4 weken is het pas echt tot me doorgedrongen dat mijn moeder er niet meer is….we belde haar elke dag en elke dag wil ik haar nog steeds bellen om dingen te vertellen…..en op het allerlaatste moment komt het door dat dat niet meer gaat. Het lijkt wel of het steeds moeilijker word….Ik heb de kracht niet meer om te werken, krijg sinds kort hyperventilatie-aanvallen en zie er tegen op om vrijdag op vakantie te gaan…..

  • Anonymous avatar

    Karineke

    Lieve Marga,

    Het verlies van een moeder is moeilijk en zwaar. Vooral als het contact goed was en wanneer je haar raad en aanwezigheid nodig had. In eerste instantie ga je gewoon door en lijkt het alsof er niets gebeurd is..maar na verloop van tijd, dan komt het gemis binnen.. dan komt de pijn in je hart.. Er komen dan vaak lichamelijke klachten en dan gaat het ‘gewoon’ niet meer .

    Ik wens je heel veel sterkte om dit gemis een plaatsje te geven (zoals men dat vaak zegt) en als je wilt kun jij je verhaal hier kwijt. Deze groep is warm en begripvol voor iedereen die een dierbare is verloren.

    Lieve groetjes, Karineke

  • Anonymous avatar

    anke1967

    Lieve Marga.

    Gecondoleerd met het verlies van je lieve mams.

    Wees niet te hard voor jezelf , verlies van iemand die je zo dierbaar is , is niet makkelijk.

    Neem de tijd . Je lichaam geeft niet zomaar signalen aan je af . Luister goed naar wat dat te zeggen heeft.

    Anke.

  • Anonymous avatar

    Ria

    Lieve Marga

    Gecondoleerd met het verlies van je Moeder.

    je valt ineens in een groot gat, dat niemand op kan vullen, ik hoop dat je wat lieve mensen om je heen hebt,

    probeer er veel over te praten.

    Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid.

    Liefs Ria

  • Anonymous avatar

    Nanneke

    weg

  • Anonymous avatar

    Jolanda

    Gecondoleerd met het verlies van je mama….op 19 juli jl. is mijn moeder ook overleden. Ze was wel 86 jaar oud maar wie kan haar moeder nou ooit missen…..mama was uitbehandeld, had 2 dotterprocedures en een bypassoperatie doorstaan maar bij alle ingrepen waren de vaten binnen een paar weken weer verstopt.

    4 Weken nadat we hadden gehoord dat ze was uitbehandeld, is ze thuis in haar slaap overleden. Ze kreeg al wel morfine voor de pijn maar dit tijdstip verraste toch iedereen…we hadden allemaal gehoopt dat ze er nog een paar maanden zou zijn.

    Het lastige is inderdaad dat de wereld gewoon doorgaat en dat jij elke dag met gedachten aan je mams rond loopt. Je afvragend of je ‘het goed doet’ …. rouwen….hoe doe je dat eigenlijk? Je gaat verder, je praat er nog eens over met een goede vriendin maar verder voel ik me erg alleen. En op alle fronten en in alle aspecten is je moeder aanwezig, bijna elk moment van de dag. Je kunt bijna niet bevatten dat je haar nooit meer zult zien, nooit meer met haar kunt praten of kunt knuffelen. Het huisje is leeg, er is geen thuis meer om naar toe te gaan. Je moet het doen met je herinneringen….ik vind het moeilijk maar kan natuurlijk niet anders.

    Probeer elke dag in het moment te leven, niet teveel terug kijken en ook niet vooruit. Alleen ‘nu’ is belangrijk. Probeer elke dag een balans te vinden tussen jezelf in het werk storten (herkenbaar!!) en je verdriet laten komen (lastig!!). Ik wens je heel veel sterkte!!