Loop niet stilletjes om mij heen,
stel geen domme vragen,
probeer mij te begrijpen,
en hou me even vast.
Ik ben intens verdrietig,
en heb een last te dragen,
wees een echte steun voor mij,
en help mij met mijn last.
Het verlies is niet te benoemen,
het gemis doet zo ontzettend pijn,
ik vraag je enkel en alleen,
om er voor mij te zijn.
Dit gedichtje kwam ik ergens tegen en vond het zo mooi.
Liefs Ria
Lieve Ineke
Gecondoleerd met het verlies van je lieverd en Welkom hier, ik hoop dat je hier je verhaal kwijt kan, zelf vind ik dit prikbord heel fijn, mijn lieverd is in oktober plotseling overleden.
Het is ook heel herkenbaar wat je schrijft, vandaar dat ik het gedichtje zo passend vond, mensen om ons heen weten niet hoe het voelt je lieverd te verliezen, misschien maar goed ook, dit gemis en dit verdriet gun je niemand,
ik hoop wel dat je wat lieve mensen om je heen hebt.
Als het je lukt schrijf dan hier je verdriet, wij weten allemaal hoe je je voelt, we zijn ineens allemaal alleen en eenzaam.
Ik kan je wel vertellen dat het verdriet iets dragelijker wordt.
Ik wens je sterkte.
Liefs Ria
Hallo lieve Ria en allemaal,
Nee wat ik soms te horen krijg van mensen hoe is het nu zo alleen,fff,maar zie weinig mensen,
ging de laatste tijd wel lopen en sporten,maar ja dan hebben ze ineens geen tijd meer voor je,
Gelukkig heb ik nog een zus en een stel wat ik al 40 jaar ken,maar kan daar ook de deur niet plat lopen,hebben hun eigen leven,
Deed gelukkig al veel alleen,mijn man ging voor een bypass operatie naar Antwerpen,in eerste instantie ging het goed,maar toen kwamen de complicaties,en omdat hij donornier had en vroeger al hartinfarct had gehad,is hij na 7 weken overleden,kon geen afscheid van hem nemen,in begin leek het of je de kracht kreeg van boven,kon alles aan en had veel steun,nu lijkt of iedereen weer verder gaat,en ff één dezer dagen komt een goede kennis te overlijden aan ALS,hij zou eerst overlijden,dus ook weer moeilijk om daarheen te gaan,alles komt dan weer boven van je eigen man..
Ja het zal slijten,maar vergeten doe je het niet …
Morgen pak ik het sporten weer op.
dank je Ria liefs Ineke en vanzelfsprekend ook jullie veel sterkte
Lieve Ineke
Het gedichtje is van de beheerster van deze site…..Ja mooi he en zo waar.
Heel herkenbaar wat je schrijft, ons leven staat stil, maar om ons heen gaat alles door,
Fijn dat je al veel alleen deed, dat is nu een voordeel, en dat je gaat lopen en sporten dat is alleen maar goed, weinig tijd op die momenten om na te denken.
Ja lijkt me ook heel moeilijk om nu naar een begrafenis
te gaan, maar toch krijg je die kracht weer om het te doen…heel veel sterkte.
Liefs Ria
Lieve Ineke,
Gecondoleerd met het verlies van je man.Ja,het is net of je in het begin kracht van boven krijgt en dat hij dichtbij je is en je moed inspreekt.Ik probeer dat ook steeds terug te halen.
Vanmorgen heb ik afscheid moeten nemen van een vriend,is terminaal.Ik denk niet dat ik hem nog zie.Dan komt alles weer terug van mijn eigen man en dat is al ruim een jaar geleden.Ik zit hier met tranen in mijn ogen en vindt het leven dan moeilijk en om dan nog geluksmomenten te zien,is even niet aan de orde.
Heel veel sterkte
Liefs Lies
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's