Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
bloem
Hallo, ik ben een weduwe van 51 jaar mijn man overleed toen ik 43 was op 44 jarige leeftijd, daar zat ik dan met drie kinderen in de leeftijd van 12-20 jaar. Het gevoel dat wanneer je wakker wordt s'morgens, je wakker wordt in een nachtmerrie, zorgde er voor dat ik in die eerste periode alleen maar wilde slapen, voor mijn gevoel was Halil in mijn slaap dicht bij mij. Slapen gaf mij rust en weer energie voor de volgende dag. Vaak heb ik gedacht was ik maar 70, ik zou nog zeker 30 jaar zonder hem moeten leven.
Dat gevoel maakte mij verdrietig en bang. Heimwee ja dat gevoel ken ik ook maar al te goed.
Ik heb iedere dag heimwee naar hem, ik mis de liefde die hij mij gaf en ik zeg altijd DE LIEFDE IS DATGENE WAT IK HET ALLERMEEST MIS. Nooit zal ik meer vinden wat ik van hem kreeg, zonder eigenbelang gaf hij mij iedere dag weer zijn liefde in alles. Liefde is iets wat je niet kunt aanraken en niet kunt zien, maar het is iets wat je voelt en het is het grootste goed dat iemand je kan geven.
Inmiddels zijn we nu al weer een aantal jaar verder en ik heb mijn leven weer opgepakt zo goed en kwaad als het gaat. Toch mis ik mijn man, mijn vriend nog steeds iedere dag! ik heb vlgs de statistieken nog zo'n 25 jaar om mijn kinderen van dienst te zijn met mijn gezelschap maar dan mag ik eindelijk naar mijn thuis.
