niks
Lieve Betsie
Ik wens je heel veel sterkte vandaag, ik hoop dat je vandaag wat lieve mensen om je heen hebt
en dat jullie wat mooie herinneringen op kunnen halen, vergeet niet dat jullie samen een mooie tijd hebben gehad
en ik weet zeker dat je lieverd vandaag bij je is om je te steunen.
dit zijn en blijven altijd van die beladen dagen waar we doorheen moeten, ik heb het zelf nog niet meegemaakt, dat komt pas 14 oktober.
Liefs Ria
Betsie
bij mij kwam het elk jaar opnieuw ,die belevenis van die sterfnacht,en de dagen erna kwamen altijd als een film voorbij.
De woede ,het verdriet het gemis, alles kwam weer voorbij, ook na 10 jaar komt het op de sterfdag,verjaardag enz. dus al die byzondere dagen weer voorbij,
Heb wel gemerkt dat die speciale dagen zo blijven maar dat je ze sneller weer een plekje kan geven na zoveel jaar.
Ook bij mijn partner was dat zo
Samen konden we ons erdoor heen slaan, hoe het nu gaat worden nu ik die 2 sterfdagen in het jaar zal hebben…..
geen idee
Wens je sterkte en mischien kan je al aan de leuke momenten terug denken zonder dat het zo schrijnt..probeer je dan daar aan vast te houden
want jullie hebben samen veel gedeeld leed maar ook lief…
Liefs Wilma
Lieve mensen,
Dank je wel voor jullie reacties.
Kom net uit de mis voor mijn lief.
Een zoon was er ook, dat deed mij goed, had ik niet verwacht.
Heb voor jullie allen hier op het prikbord een kaarsje aangestoken.
Zit nu alleen bij zijn schilderij en foto's met kaarsjes en zijn geliefde zonnebloemen.
Ben de hele tijd aan die laatste uren aan het denken.
Het vreemde is dat ik bepaalde dingen niet meer weet.
Heb ik hem in die tijd nog wel geknuffeld, gestreeld, gekust,nog iets tegen hem gezegd.Ik kan me dat niet meer voor de geest halen, blijf me dat maar afvragen.
Ik hoop dat jullie allen een beetje kunnen genieten van het mooie weer vandaag.
Warme groet,
betsie
Lieve Betsie,
Dat het er na 2 jaar ook nog zo inhakt.Ja,die laatste uren ,zouden we die ooit uit onze herinnering kunnen halen.
Aan de ene kant zou dat mooi zijn,maar aan de andere kant wil je het ook niet vergeten.Het is soms zo,n janboel in je hoofd.De hersenen maken overuren in deze rouwtijd.Ik hoop,dat je verder nog een redelijke dag hebt.
Liefs Lies
Lieve mensen,
Nogmaals bedankt voor jullie steun.
De dag is voorbij, gelukkig. Heb heel erge huilbuien gehad en alleen gezeten tot 16.30 uur
Toen kwam mijn zoon uit A'dam , bracht een groot boeket zonnebloemen mee.
Heb even met hem koffie gedronken en hem verteld hoe moeilijk deze dag is.
Hij heeft daar ook begrip voor en luistert naar me en ik krijg een extra knuffel.
Tegen 18.15 kwam de andere zoon met vrouw en kleindochter.
Ook met prachtige zonnebloemen ,ook zij begrijpen dat het zwaar voor mij is en laten merken dat ze met me meeleven .
De jongste zoon kwam direct aan in het restaurant , had geen bloemen ook niets anders bij zich, (hoeft ook niet),
maar begint wel herinneringen op te halen over mijn man.
Annekdotes, grappige uitspraken van hem, dingen die hij deed, waardoor er ook eens over hem gesproken werd.
Jullie kunnen je voorstellen hoe blij ik daar mee was.
Al met al viel het mee, ik heb er niet zo verloren bij gezeten als verleden jaar .
Ben nu ook helemaal uitgeblust en hoop een beetje te kunnen slapen.
Liefs ,
betsie
Weet je zeker dat je deze post als spam wil rapporteren aan de beheerder?
Deze post wordt als spam gerapporteerd aan de beheerder van het forum. Bedankt!
Weet u zeker dat u dit topic wil verwijderen?