Heb jij dat ook?

  • Ria V.

    Vaak wordt ik gevraagd voor een bakkie of een borrel, maar als ik iemand terugvraag is het altijd, druk druk druk.

    Vragen ze me omdat ze me zielig vinden? en, o wat zijn we goed, we denken aan je.

    Eigenlijk heb ik hier geen zin meer in en ga dan steeds minder naar deze personen, ooit je beste vrienden!

    Gelukkig heb ik ook echte vrienden waar ik naar toe ga en die ook bij mij komen.

    Dat doet me goed.

    Ik doe mijn best om zo normaal mogelijk alleen verder te gaan en besef dat Mijn Lief nooit meer terugkomt.

    Wat zou ik graag met jullie ergens een bakkie doen, samen delen wat je te verwerken hebt.

    Ik besef dat alleen maar denken aan wat ooit was, wel goed is, maar nooit meer terugkomt.

    Heb jij dat ook?

    Ria V.

  • Ria

    Lieve RiaV

    Heel herkenbaar, ik heb ook al wat mensen gedag gezegd, achteraf geen vrienden,

    de mensen die echt wat om ons geven blijven over…..voor mij is dat genoeg.

    Het is natuurlijk ook een tijd waarin mensen nog maar weinig tijd voor elkaar hebben,

    Iets wat ik toch altijd al moeilijk kon begrijpen, maar zo is het tegenwoordig.

    Ik doe ook mijn best om alleen verder te gaan, we hebben geen keus he.

    Wat was, komt nooit meer terug, we moeten ons plekje weer alleen gaan veroveren

    in de maatschappij……..moeilijker dan ik ooit had gedacht.

    Liefs Ria

  • Blueswoman

    er zijn altijd mensen die niet kunnen omgaan met het begrip de dood

    men is vaak bang dat je nergens anders meer over praten kan

    alsof ook jou leven is gestopt men denkt dat je niet meer functioneerd…..

    Raar maar waar dat je bij een sterfgeval een heel aantal mensen verliest.

    Wat ik mij ook nog goed kan herinneren van toen

    stellen die niet meer bij je komen omdat de dame bang is dat je haar man/vriend wilt verleiden, het is van de zotte,

    Mijn hoofd staat wel ergens anders naar hoor……….

    maar dat zie je heel vaak gebeuren.

    Ik heb me erbij neergelegd dat er mensen zijn die zo denken, dat zijn inmiddels geen vrienden meer zelfs geen bekenden.

    Ze zijn gewoon helemaal uit mijn zicht verdwenen.

    En tuurlijk is deze maatschappij er 1 van druk sneller meer maar soms denk ik wel eens dat men meer gevoel mag hebben

    weet ook dat het mensen zijn die niet meegemaakt hebben wat wij meemaken

    dus eigenlijk onwetend zijn

    En diegene die je overhoud dat zijn de echte vrienden ,zij die er ook voor je zijn in moeilijke tijden

    Daar ben ik zuinig op , op die vrienden. Zulke mensen moet je vaak zoeken met een lampje….

    sterkte en een dikke knuffel

  • Nanneke

    weg