Vaak wordt ik gevraagd voor een bakkie of een borrel, maar als ik iemand terugvraag is het altijd, druk druk druk.
Vragen ze me omdat ze me zielig vinden? en, o wat zijn we goed, we denken aan je.
Eigenlijk heb ik hier geen zin meer in en ga dan steeds minder naar deze personen, ooit je beste vrienden!
Gelukkig heb ik ook echte vrienden waar ik naar toe ga en die ook bij mij komen.
Dat doet me goed.
Ik doe mijn best om zo normaal mogelijk alleen verder te gaan en besef dat Mijn Lief nooit meer terugkomt.
Wat zou ik graag met jullie ergens een bakkie doen, samen delen wat je te verwerken hebt.
Ik besef dat alleen maar denken aan wat ooit was, wel goed is, maar nooit meer terugkomt.
Heb jij dat ook?
Ria V.