Vreemde week

Ria

10-06-2012 20:12

Lieve Allemaal
Het is voor mij een vreemde week, vandaag mijn kleindochter jarig, dinsdag ik jarig en woensdag mijn oudste dochter jarig, ik weet ook wel dat ik Ad net zoveel mis als andere dagen, maar toch………
Vandaag ben ik met mijn kleindochter naar de begraafplaats gegaan, dat wilde ze graag en als je dan een 14 jarig
meisje zo ziet huilen om het gemis van haar Opa, dan breek je.
Nee het leven zal nooit meer hetzelfde zijn, het gemis van mijn lieverd is onbegrijpelijk.
Ik ben echt geen somber mens, maar genieten zal ik nooit meer zonder Ad, de pijn die het gemis veroorzaakt is
soms niet vol te houden.
Ik lees overal dat we moeten wandelen, helaas dat is voor mij niet weg gelegd, ik zou graag willen.
Mijn rem is weer terug, mijn lichaam heeft de rem gevonden, maar of ik hier blij mee ben?
Soms zou ik willen dat ik het denken even uit kon zetten.
Nooit kunnen bedenken dat rouw zo rauw zou zijn.
Liefs Ria.
anna

10-06-2012 21:15

Ik wandel me een ongeluk maar het help echt niet!
Suus

10-06-2012 21:31

Lieve Anna,
Wandelen is gezond, het maakt het lichaam moe, je treft anderen en ademt frisse lucht. Dat is altijd beter dan binnen blijven zitten….
Als je iemand verliest dan moet je verwerken, en dat gaat niet zomaar even zonder slag of stoot…Tegenwoordig moeten we allemaal maar weer meteen functioneren na zo een groot verlies maar zo werkt het menselijk lichaam niet……
Ria, ik wens je veel sterkte en mooie momenten toe, deze week. Alvast van harte gefeliciteerd met alle verjaardagen. Ik hoop dat Ad vanaf een wolkje meekijkt ….
lies49

11-06-2012 08:10

Lieve Ria,
Ja,het wordt een heftige week voor je.Emoties komen soms heftiger op je af met verjaardagen.En dan is het erg moeilijk om toch weer sterk te zijn,als je je kleindochter ziet huilen bij het graf van Ad.Maar het kan ook een ontlading zijn.Denk eraan,dat we dag voor dag moeten leven.Het gemis is er en het blijft ,dat weten we inmiddels.Maar je moet door,al was het maar voor je kinderen en kleinkinderen,die om je heen staan en Ad ook zo missen.Het is een schrale troost,maar je kunt het samen delen.
Veel sterkte en kracht.
Liefs Lies
yvonne 53

11-06-2012 08:22

dikke knuffel
anel

11-06-2012 09:12

Lieve Ria.
Heel veel sterkte.
Ook voor mij wordt het woensdag moeilijk,want dan is het de verjaardag van Mart.
Wandelen,helpt bij mij totaal niet.
Knuffel van Anel.
indedt

11-06-2012 16:56

Hoi Ria,
Begrijp je wel, heb zelf nog geen kleinkids maar ik zie het bij mijn dochters!!
Gisteren was het vaderdag en ja dan doet het net weer iets meer pijn(als dat kan)
Mis hem zo hard en het lijkt nog steeds zo onwerkelijk!
liefs indedt
Marjolijn

11-06-2012 22:23

Lieve Ria, ja, allemaal zo dubbel he, en zo herkenbaar, dagen waarop je aan een graf staat te huilen in plaats van uit eten te gaan of feest te vieren….kan het nog pijnlijker……ik wens je veel sterkte deze week, en ik hoop dat er ook een paar mooie momenten bij zullen zijn, en dat je zowel de pijn als de mooie momenten samen kunt delen.
Ik denk aan je, veel liefs Marjolijn
betsie

12-06-2012 07:41

Lieve Ria,
Het is inderdaad een vreemde week ook voor mij.
Vandaag heeft mijn moeder verjaardag, ze woont in een verzorgingstehuis en wordt 94 jaar.
Vanmiddag ga ik naar haar toe, verstandelijk is ze nog helemaal in orde, wel van allerhande lichaamlijke kwaaltjes, maar op zo'n leeftijd kun je niet anders verwachten.
Het is voor mij steeds heel confronterend als ik bij haar ben, je ziet al die oudjes met hun mankementen, waaronder velen die het echt niet meer zien zitten en zelf zeggen was het maar voorbij, werd ik maar niet meer wakker.
Dan denk ik aan mijn man, hij zou a s zaterdag 16 juni jarig zijn.
Hij was een grote sterke man, genoot van het leven, wilde graag 100 worden, nooit ziek tot twee jaar geleden.
Toen was het meteen prijs, met 66 moest hij beseffen, het is afgelopen hier voor mij, 5 maanden na de diagnose kanker in de weke delen met uitzaaiingen in de botten, was het over en uit.
Mijn moeder stond er destijds bij en zei: “was ik het toch die moet gaan”.
Je hebt het niet voor het zeggen , je wilt haar ook absoluut nog niet kwijt, maar je weet ook dat iedere dag de laatste kan zijn .
Dan denk ik toch, hoe onrechtvaardig , daar in het tehuis liggen mensen die willen liever dood en moeten maar lijden, terwijl hier een relatief jonge nog actieve man (zeker voor zijn leeftijd, 66 schatte men hem niet) moet gaan.
Je kunt er kwaad om worden, opstandig het heeft allemaal geen doel er is niets aan te veranderen.
We zullen verder moeten zonder onze geliefden, en steeds weer zullen er dagen komen met speciale en mooie herinneringen,die nu nog heel veel pijn doen.
Maar ooit zal er een dag komen waarop we die een plaatsje kunnen geven.
Dan zullen we zonder die scherpe en felle pijn die we nu nog voelen, met heel veel warme gevoelens en liefde terug kunnen denken aan die geweldige tijd, die we samen met onze bijzondere geliefden hadden.
Daar kunnen we dankbaar voor zijn, missen zullen we hen altijd, vergeten kunnen we hen nooit.
Heel veel sterkte aan allen hier voor de moeilijke dagen.
Warme groet,
Betsie
MarionW

12-06-2012 09:48

Lieve Ria,
Heel veel sterkte vandaag op deze speciale dag, je eerste verjaardag zonder je lieve man. Ik hoop dat je veel steun en warmte krijgt van de mensen om je heen.
Liefs,
Marion

Vreemde week

Ria

anna

Suus

lies49

yvonne 53

anel

indedt

Marjolijn

betsie

MarionW