Voorjaar

  • akke

    Hallo lieve mensen ik wilde toch ook even mijn steentje bijdragen aan het voorjaar .Mijn mannetje is dus 22 jan . dit jaar overleden maar toch heb ik de tuin op orde gemaakt .

    Vorig jaar hadden we al besproken wat we dit jaar met de tuin zouden doen ,,,heb toen een paar bomen eruit getrokken ,,,,,en heb op30 april de tuin bekeken omdat het toen mooi weer was.

    Opgeschreven wat ik ongeveer nodig had en ben met een van m,n dochters naar het tuincentrum gegaan heb alles gekocht en in de dagen erna in de tuin gezet.

    Nou moet ik wel zeggen dat ik altijd de tuin deed omdat mijn mannetje dat niet meer kon ,maar ik weet zeker dat hij het mooi zou hebben gevonden .En uiteindelijk werkt het ook wel ontspannend

    als je je ertoe kan zetten om wat in de tuin te wroeten . Je verzet je gedachten toch even.En als je dan klaar bent denk ik ook waarom ,waarom doe ik dit er is geen fl..kk..r aan om alleen in de tuin

    te zitten .Maar als ik de vogels hoor fluiten enz. en ik kijk van binnen naar buiten de bloemetjes bloeien ,dan heel af en toe vind ik het toch mooi .en dat mag ik van mezelf

    En een slaappil is niks mis mee je moet uiteindelijk wel de benen eronder houden….maar oh oh wat mis ik mijn maatje we waren al 45 jaar samen een .

    Wat een verhaal maar het is ook om mijzelf een beetje op de been te houden

    gr akke

  • yvonne 53

    Akke, wat goed van jou!! Je moet jezelf ook vaak (eigenlijk -tig keer op een dag) die schop onder de k*** geven om iets te doen, maar er zijn dagen dat het beter lukt dan andere dagen.

    En effe flink lichamelijk bezig zijn werkt zeker ontspannend.

    En wat je maatje missen betreft…..lijkt toch echt steeds erger te worden, heb jij dat niet?

    Het diepe gevoel van missen is er elke dag, vanaf dat je je ogen open doet, tot dat je ze weer dicht maakt (en slaapt),

    maar we komen er wel, daar moeten we in blijven geloven !!

    lieve groet en een mooi, liefst niet te pijnvol weekend voor jou en alle anderen,

    yvonne

  • Loes Koene

    Lieve Akke,

    Super dat je dit gedaan hebt zo kort na het overlijden van je man!!

    Inderdaad wat zou hij trots geweest zijn op je.

    En wat dacht je van je dochters?

    Als zij zien hoe dat hun moeder toch weer bezig is,dan geeft dat hun denk ik ook een fijn gevoel.

    Geweldig!

    Liefs van Loesje