Lieve allemaal,
Mijn man Jan is ruim 10 maanden overleden maar wat ik nu wel merk is dat ik sinds een week of twee niet meer zo intens verdrietig ben de héle dag, maar af en toe een fikse huilbui heb. Wel word ik sneller boos op bepaalde dingen, de onmacht die je ineens overvalt.
Maar missen doe ik hem vreselijk veel. Het zit hem vooral in die kleine dingen, de dingen die alles zo ontzettend ongezellig maakt.
Nooit meer ieder weekend het lekkere gebakje samen, de chips, lekker op de bank tv kijken naar een goeie film, lachen om een grappige reclame enz. enz……
Eigenlijk gewoon ALLES wat je samen gedeeld hebt.
Het eerste nieuwe kledingstuk wat ik kocht ná het overlijden van Jan vond ik heftig, ik moest erg huilen toen ik het aandeed. Zo raar nooit meer te horen dat die nieuwe broek, jas, schoenen maakt niet uit wat, je leuk staan. Naar de kapper gaan vond ik ook vreselijk.
Dus al dit soort kleine dingen vind ik, naast het gemis van Jan, ontzettend pijnlijk. Of ik daar ooit aan zal wennen……!
De bovenste regel die ik geplaatst heb zullen (nog) niet herkenbaar zijn bij de meeste van jullie, zoals ik op het prikbord las hebben de meeste onder ons nog niet heel lang hun geliefden verloren.
Veel liefs Sylvia