Vandaag wordt mijn oudste dochter 37, feest!
Maar het wordt de eerste keer dat ik in haar huis kom (ze woont nogal ver weg) nadat ik daar de laatste keer met Hub had opgepast..
Pijnlijk, zie er enorm tegenop.
Al die eerste keren, ben ze zoooo zat, en ze houden nooit op geloof ik.
Altijd is er weer iets de eerste keer..
Lieve Yvonne
Gefeliciteerd met je dochter.
Inderdaad alle eerste keren zijn moeilijk, mijn dochter was twee weken terug jarig, heel moeilijk de eerste
keer alleen, maar ik weet zeker dat onze lieverds bij en in ons zijn.
Ik wens je sterkte vandaag en hoop dat er veel lieve mensen zijn die je begrijpen.
Liefs Ria
Lieve Yvonne,
Vandaag ga ik naar de verjaardag van de jongste kleindochter,wordt 2.Dan heb ik al de verjaardagen van Philip's kant gehad en de trouwdag.Ik viel dit jaar in de prijzen .We zouden 4 sept. 121/2 jaar getrouwd zijn en 4 maart 13 jaar.Dus 2 keer in het eerste jaar.
Maar die eerste keren zijn zwaar.Ik ga ook apart naar de verjaardag van Femke vanmiddag.Bij de andere kleinkinderen ging ik met de meuk mee,maar dat was een drama.Dat doe ik mezelf niet meer aan.
Dus je bent vandaag niet de enige met een eerste keer.
veel sterkte
Liefs Lies
Lieve Allemaal,
Gisteren voor het eerst naar het verjaardags feest van mijn lief zijn zus,had ze een hele grote foto van mijn man neergezet op de tafel.
“Was hij er toch een beetje bij” zei ze. Nou, ik kan jullie wel vertellen dat, hoewel heel goed bedoeld, het voor mij erg confronterend was!
Werd er erg verdrietig van en ben op een andere plek gaan zitten om maar niet naar die foto te hoeven kijken.
Voelde me zo alleen…….
Ben wel gebleven dus ik was toch een beetje trots op mezelf!!
Maar eenmaal thuis heb ik wel flink zitten janken!!!!
Liefs van Anna.
Lieve Anna
Inderdaad je kan trots zijn op jezelf en huilen mag.
Wij hadden ook zoiets, afgelopen kerst hadden Ad en ik afgesproken om bij onze jongste dochter te gaan eten,
niet te weten dat Ad er niet meer bij zou zijn, ik ben toch bij mijn dochter gaan eten, we hebben alles gegeten
wat Ad al had besteld bij haar uit gekheid, de kinderen hadden ook een foto van Opa op tafel gezet, ik weet dus precies wat je voelde, we hebben toen een klein potje met eten gevuld en zijn dat op de begraafplaats bij Ad gaan begraven,
wat doen mensen soms vreemde dingen in hun verdriet……de stabiele vrolijke vrouw die ik was moet zich nu weer
opnieuw gaan ontdekken, heel moeilijk allemaal.
Zo hebben we elke keer iets wat we de eerste keer alleen moeten doen.
Liefs Ria
Anel, heel veel sterkte vandaag.
Van gisteren kan ik zeggen: ook die dag is weer om. En het is gelukt, heb zachtjes in mijn hoofd met mijn lief gepraat toen ik even alleen in de tuin was, en het was goed zo.
Moet zeggen dat we veel afleiding hadden van twee jonge honden, eentje van mijn dochter, en eentje die ik zelf net drie weken heb.
En afleiding doet goed, en zo'n springerige hond zorgt er onwillekeurig voor dat je af en toe in de lach schiet….als hij met een dood muisje aan het spelen is (hadden we niet gezien, meteen verwijderd hoor!!) en het staartje hangt uit zijn bek, terwijl hij op zijn onschuldigst kijkt.
Weet zeker dat Hub daar ook om had moeten lachen..
En vandaag…nieuwe week, nieuwe dagen,
sterkte allemaal
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's