Woedeaanvallen

sylvia

14-04-2012 12:11

Lieve iedereen,
Als er op een bepaalde dag iets mis gegaan is ook al is het maar iets kleins dan heb ik in de loop van die dag soms een woedeaanval. Meestal is er dan wat aan vooraf gegaan en dan hoeft er maar
iets te gebeuren en dan wordt ik zó kwaad op alles. Ik loop dan hardop te schelden en soms zeg ik waarom mijn man dood moest gaan. Op zo'n moment ben ik even radeloos, gelukkig trekt dat dan weer snel weg, ik herken mijzelf dan niet meer als ik zo kwaad ben.
Ik heb trouwens regelmatig de gedachte dat ik best verandert ben, de altijd opgewekte en goedlachse ik is verdwenen. Tijdens Jan zijn ziekte kon ik voor mijn gevoel alles aan, ik moest sterk zijn voor Jan en iedereen in mijn omgeving vertelde mij altijd dat ze mij zo sterk vonden. Belachelijk dacht ik altijd dit doe je gewoon voor je geliefde! Ja, ik was best sterk maar dat komt omdat Jan er nog was maar nu is dit leven met mijn geliefde voorgoed voorbij, het samen oud willen worden is weg. Nu ben en kan ik niet meer sterk zijn en wil het ook niet meer.
Ik laat alles maar gewoon over mij heenkomen, morgen weer een dag.
Liefs Sylvia
Ria

14-04-2012 17:20

Lieve sylvia
Heel herkenbaar wat je schrijft, je hebt ook recht om boos te zijn, leven is ook zo oneerlijk.
Je was er toen je er moest zijn.
Ik ben ook nog vaak zo boos, Ad is nu precies een half jaar geleden plotseling overleden
onbegrijpelijk, ook wij hadden het plan saampjes oud te worden.
Sterkte, liefs Ria
lies49

14-04-2012 19:59

Lieve Sylvia,
Soms komen er emoties los,die je niet van jezelf herkent.Zoals jouw woedeaanvallen.Schelden is ook een manier van verwerken,denk ik.Het is ook zo wrang en pijnlijk het verlies van je man,waar je je zo lang voor in gezet hebt.En het waarom? Wisten we dat maar,het leven kan zo onvoorspelbaar en oneerlijk zijn of lijken.
Je bent nog wel sterk,maar je doel is weg.En hoe moet je nu verder? Laat het maar gebeuren,dag voor dag.En op den duur krijg je wel wat rust of berusting,het is zoals het is en daar moeten we het mee doen.Hoe moeilijk dat ook is.
Liefs Lies
sylvia

14-04-2012 20:45

Bedankt Ria en Lies,
Lieve allemaal,
Mijn stemming kan ook ineens veranderen als mensen op straat iets geks tegen je kunnen zeggen. Zo komt het weleens voor dat mensen zeggen dat je nog jong bent en nog een heel leven voor je hebt.
Of het zinnetje : ‘gaat het weer goed met je’? de ene keer beantwoord ik ook gewoon met ‘ ja hoor ’ omdat ik geen zin meer heb om wéér te moeten zeggen dat het nog niet gaat. De volgende keer ontloop ik die persoon gewoon. Ik weet heus wel dat mensen ook niet altijd weten wat ze tegen je moeten zeggen dat snap ik best maar toch onthoud ik altijd die mensen die dit gezegd hebben.
Liefs Sylvia
Ria

14-04-2012 22:34

Lieve Sylvia
Ook heel herkenbaar, ik weet nog dat ik mensen tegen kwam die zeiden, maar je ziet er toch heel goed uit.
met andere woorden…..zou je je moeten verwaarlozen? Nu denk ik…ach sommige mensen weten niet
wat ze moeten zeggen, je moet het ook zelf meegemaakt hebben om te weten wat het is.
Zelf zit ik zo niet in elkaar, ik luister altijd naar wat mensen zeggen, maar dat is een gegeven,
dat kan jammer genoeg niet iedereen, nu achteraf denk ik, het was misschien goed bedoeld.
Wij hadden dit ook niet mee willen maken, en ik ben soms blij dat ik zo verdrietig ben, ik mis
mijn lief, mijn maatje en dat mag iedereen weten, vandaag is het precies een half jaar geleden
de tijd gaat gewoon door, onbegrijpelijk.
Liefs Ria.
yvonne 53

15-04-2012 10:59

Hoi allemaal,
woedeaanvallen heb ik (nog) niet, maar wat niet is kan nog komen. De wanhoop is gewoon nog vaak te groot, nog geen plek voor woede.
Hooewel: a.s. vrijdag moet ik zelf voor controle naar de cardioloog, omdat die van mij niet meer in het ziekenhuis werkt, krijg ik een nieuwe..
En die nieuwe had Hub de laatste maand ook, nooit gezien, nooiit uitslag van dagcontrole gehad; van hartecho…niks, nada, zero..
Dus die kan zich vrijdag maar beter de borst natmaken!
Ria

15-04-2012 11:35

Misschien wel goed Yvonne nu kan je die Cardioloog gelijk om uitleg van het een en ander vragen.
Ik ben nog steeds in gevecht met het ziekenhuis waar Ad is overleden, ik had heel graag
duidelijkheid willen hebben, helaas moest ik een advocaat in schakelen, ik heb ook geen woedeaanvallen,
maar ben wel boos op dat ziekenhuis, hoewel ik met niets Ad terug krijg dat weet ik, maar ik wil wel eerlijkheid.
kitty55

29-04-2012 23:37

hoi
ik herken het helemaal die woede aanvallen ,ik kan ook ineens heel boos worden ,vooral op mensen die vragen aan je ,hoe gaat het met je ? nog niet zo hoor ,zeggen ze nu nog niet ?
dat zijn meestal mensen die nog niets hebben meegemaakt .
trouwens ik ben kitty voor de 2de x in 11 jaar weduwe ,
dus heel zwaar en moeilijk

Woedeaanvallen

sylvia

Ria

lies49

sylvia

Ria

yvonne 53

Ria

kitty55