Hoi Akke,
bij jou is het dus ook nog niet lang geleden, het is moeilijk he?!
Iedere dag is het weer een gevecht om de dag door te komen, en de dag erna weer opnieuw.
Als je hier zo'n beetje leest overal, merk je dat dit nog heel normaal is en ook nog een hele tijd zal gaan duren.
Maar het gevoel van ‘meer mensen zitten hiermee, ik kan mijn verhaal kwijt, ik kan misschien hun wat steunen’, geeft veel steun.
Duw ik zou zeggen Welkom hier, en we gaan ervoor, voor onszelf en voor elkaar!
Hoi Akke,
Van jou is het nog zo kort geleden.Dan kan niemand van je verwachten,dat je het verdriet al achter je moet laten.Ik heb de term,je moet er niet in blijven hangen ook vaak gehoord.Je doet het op jouw manier,je hele leven staat op z'n kop en geef hier aan toe.iemand waar je veel van gehouden hebt,kun je toch niet zomaar vergeten en gewoon verder gaan?
Voor mij is het ruim 9 maanden geleden en Philip zit nog continu in m'n hoofd.Dus schaam je niet,praat erover,huil,doe alles om het leven voor jou nog een beetje dragelijker te maken.
Liefs Lies
En schrijf op dit prikbord,het helpt,je zult het merken.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's