bezig blijven....geen rust

poosterwijck@home.nl

12-03-2012 19:44

hallo allemaal. ik vind geen rust wil steeds maar bezig zijn, met van alles , vandaag was het een mooie zonnige dag… dus ik dacht ga het tuin huis af wassen en aan de slag nou na een uurtje kompleet in gezakt ineens over viel me het gevoel van wat zou patrick genoten hebben van deze zonne stralen en altijd deden we het samen het tuin huis wassen , het tuinset buiten zetten en alles samen, daar zat ik dan helemaal in zak en as… zo ineens over viel me het verdriet en het gemis zo erg…. ik wil mijn leven terug… herkennen jullie dit, dit nare gevoel !!!
anel

12-03-2012 20:22

Lieve Roos.
Bij mij is het juist anders.
Ik heb nergens geen zin meer in.
Ben vanmiddag er wel uit geweest en daar loop je dan alleen.
Kom je thuis,weer alleen.
Ik herken je verdriet en het gemis,want dat wordt alleen maar erger.
Ik vind aan mijn leven niets meer aan.
Liefs van Anel.
Ria

12-03-2012 21:14

Lieve Roos
Dat herken ik heel goed, vreselijk he, ik begin ook overal tegelijk aan en binnen de korste keren zit ik te janken,
het leven is heel oneerlijk.
Liefs Ria
poosterwijck@home.nl

13-03-2012 00:12

ja heel oneerlijk, het is wel goed anel, dat je er toch even bent uit geweest maar snap als je zegt…. alleen.. ja dat gevoel heb ik ook steeds en vind er ook niets meer aan de glans is eraf… dus jij hebt dat ook Ria , met van alles willen blijven doen om maar niet te hoeven denken… ik kan nog geen boekje lezen mijn hoofd blijft malen ik kan geen rust vinden , ben vandaag al 2 keer naar patrick gelopen, ik mis hem toch zo erg….
tavale@live.nl

13-03-2012 07:37

Hoi allemaal.
Ja vervelend gevoel is dat. Vroeger had ik energie te over.
Nu denk ik Voor wat ? en Wie? Ik doe het allemaal wel maar de fut lijkt er wel uit.
Zou willen dat we fut in 'n zakje konden kopen. Maar we zullen het zelf moeten doen.
Veel sterkte vandaag. Liefs Theresexxxxxxxxxxx
ares

13-03-2012 17:09

hallo,
ik denk dat ik precies snap wat je bedoelt en hoe moeilijk dat kan zijn.
mijn joop is nog geen 3maanden geleden overleden en voor hij ging heeft hij me gevraagd om, zoals hij dat zij ,goed door te leven.
en ook om onze volkstuin te houden dus afgelopen week-end er naar toe gegaan om op te ruimen en klaar te maken.
maar wat was dat moeilijk alles kwam ik weer tegen,overal nog spullen van hem.
maar wel door gegaan en na een tijdje kwam ik echt tot rust.
het leek wel of hij er was om me te steunen want zelfs de dingen die hij normaal deed lukte mij opeens ook.
ik hoop dat jij ook zult merken dat juist die dingen die zo bij het samenzijn hoorde ook heel fijn kunnen zijn.en ook prettige heringeringen kunnen oproepen.
veel liefs en sterkte ares
yvonne 53

18-04-2012 16:33

Herken het helemaal. weet nog dat bij een van die eerste zonnige dagen ik ook zo druk bezig was in de tuin, en ook hetzelfde: opeens overviel het me, naar binnen gegaan en nniet meer naar buiten. Janken, gillen, verdrietig, in en inverdrietig.
Hub genoot ook altijd zo van het weer, en nu was hij er niet meer.
Ben eigenlijk best blij dat het zo koud is en de gordijnen straks op tijd dicht kunnen!

bezig blijven....geen rust

poosterwijck@home.nl

anel

Ria

poosterwijck@home.nl

tavale@live.nl

ares

yvonne 53