Mijn vriendin verloren door Zelfdoding.

  • H W

    Hallo allemaal.

    Ik ben twee weken geleden mijn vriendin verloren door zelfdoding,en ik ben helemaal het spoor kwijt.

    Mijn vriendin was om psygische problemen opgenomen in een besloten afdeling van de GGZ Drenthe

    Hier kon zij gewoon vrij in en uit lopen wanneer ze maar wilde. Maar op een dag liep ze smorgens weg,en is in de bus gestapt naar Groningen.

    De volgende morgen hebben ze haar op een bankje gevonden in het stadspark met naast zich een lege fles jenever.

    Het was haar allemaal te veel geworden en zij wilde rust ,en geen pijn meer voelen. De Jenever heeft haar in coma gebracht en de vorst heeft de rest gedaan.

    Vanaf die dag is de wereld grijs geworden,en ik zie het soms niet meer zitten. Ik leef met de dag, en slaap snachts slecht.

    voor de zomer vakantie waren we gaan samenwonen,en ik wilde met deze vrouw samen oud worden. Dit is echter allemaal verstoord,en mijn leven is niks meer waard.

    Ik mis haar zo ontzettend veel,en ik denk de hele dag aan haar. Ik ben sinds een week weer aan het werk,en de afleiding doet me een beetje goed.

    Als ik thuis ben voel ik mij ontzettend alleen ,en huil ontzetten vaak. Ik mis haar zo,en ik weet niet meet hoe het verder moet.

    Als iemand nog goede tips heeft dan zijn ze van harte welkom.

    Groetjes van een 43 jarige man die zijn vriendin mist

  • Ria

    Hallo H.W.

    Gecondoleerd met het verlies van je vriendin, wat vreselijk om mee te moeten maken, ik hoop dat je wat

    lieve mensen om je heen hebt, probeer hier te schrijven wat je voelt, wij begrijpen het.

    Mijn lieverd is 14 oktober plotseling overleden en het gemis is vreselijk.

    Twee jaar terug heeft de zus van Ad ( mijn lieverd) zelfmoord gepleegd, ik begrijp je gevoel,

    maar toch hoop ik dat je niet boos bent op haar, soms kunnen ze niet anders, ze wilde niet meer nadenken

    en heeft dit nooit kunnen overzien volgens mij.

    Ik wens je heel veel sterkte.

    Liefs Ria

  • Marjolijn

    Lieve H W, wat verschrikkelijk waar jij doorheen moet, naast het verdriet om het gemis van je vriendin is het ook nog eens de manier waarop ze is overleden. Je blijft achter met zoveel vragen denk ik.

    Net als Ria hoop ik dat je lieve warme mensen om je heen hebt, die je hierbij kunnen opvangen. Maar daarnaast in jouw geval zou je misschien ook ergens professionele hulp in welke vorm dan ook kunnen vragen. Ik weet niet hoe het is achter te blijven na zelfdoding, maar ik denk dat het rouwproces dan nog ingewikkelder is, dat het in jouw geval helemaal moeilijk te aanvaarden is.

    En verder denk ik dat je het ook, net als iedereen hier, over je heen moet laten komen, dat grijze en grauwe, wij weten precies wat je bedoelt, de hele wereld ziet er ineens zo anders uit, niks lijkt zelfs meer op zoals het vroeger was. Je bent een vreemdeling die ronddoolt in een onbekende wereld en die zich afvraagt wat hij daar in godsnaam te zoeken heeft. Schrijf je verdriet hier maar van je af, niemand vindt hier iets gek en je wordt nergens om veroordeeld. Mij heeft het prikbord in ieder geval heel erg geholpen. Heel veel liefs en heel veel sterkte, Marjolijn

  • tavale@live.nl

    Lieve H W

    Gecondoleerd met het verlies van je vriendin.je maatje.

    Je weet niet wat je allemaal overkomt, hebt veel vragen zoals waarom? Je hele wereld staat op z'n kop.

    Op deze site heb ik gelezen dat rouwen na zelfdoding anders is. maar zwaar is het evengoed.

    Zelf ben ik ook gelijk in ‘t werk gestort, maar dat bleek ook niet zo goed te zijn. in mijn geval duwde ik ’t rouwen weg. Tijd heeft het nodig veel tijd. en ieder doet dat op zijn eigen manier. Ik hoop dat je veel lieve mensen om je heen hebt. 'n luisterend oor kan veel betekenen. Verder lees ik veel op deze site en je ziet dat we allemaal in het zelfde schuitje zitten .Neem op tijd je rust en probeer nu en dan jezelf iets fijns te gunnen. Ik wens je heel veel sterkte.

    Liefs Theresexxxxxxxxxx