Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Bep
De dag is weer voorbij. Die rotte sterfdag van mijn man.
Is alweer 20 jaar geleden, ja zeggen ze dan, 20 jaar, waar praat je over.
Dan ben je er toch allang overheen? Ja klopt, de scherpe randjes zijn eraf,
Ik kan weer lachen, zingen, leuke dingen doen met de kinderen, allang hoor ook al denk je altijd aan hem.
En toch,,,toch mis je hem met heel veel dingen.
Hij heeft niet meegemaakt dat onze vier kinderen hun schooldiploma haalden, ze zaten nl allemaal nog op school en hadden nog geen eindexamen gedaan.
Hij heeft niet meegemaakt dat ze hun rijbewijs haalden, ook niet hun eerste liefdes, hun verlovingen, hun trouwen.
Hij heeft ook niet de geboortes van de kleinkinderen meegemaakt.
Nee hij was pas 47 toen hij stierf aan die rottige ziekte.
En gelukkig heeft hij niet meegemaakt dat op de dag dat mijn moeder stierf we hoorden dat onze kleinzoon niet levensvatbaar was.
14 dagen na de dood van mijn moeder is hij geboren en na een half uurtje overleden.Het oudste zoontje van onze oudste zoon.
2 begrafenissen in 2 weken.
6 weken later werd onze kleindochter geboren, het dochtertje van onze jongeste zoon.
Na veel verdriet een nieuw leven waar je dan heel veel troost uit kan halen.
Lang mocht dit niet duren want na anderhalf jaar werd ook zij ziek en in 3 uur en 10 minuten overleed ook zij,
Ze ging naar haar opa en neefje en overgrootmoeder.
Gelukkig heeft hij niet meegemaakt dat onze zoon en schoondochter de ene miskraam na de andere kregen na de dood van hun zoontje.6 x hoop wat na 3 maanden en soms 4 maanden de grond in geboord werd.
Gelukkig heeft hij niet meegemaakt dat onze jongste zoon zijn vrouw ook kwijt raakte, nee niet aan de dood maar aan zijn beste vriend 6 weken nadat zijn dochtertje begraven was;
Gelukkig heeft hij niet meegemaakt dat ook onze jongste stierf van verdriet, hij ging naar zijn dochter die hij zo miste, hij was tenslotte ook zijn vrouw kwijt.
Dan is er een heel gezin weg uit je eigen gezin, je zoon, je kleinkind en je schoondochter die toch 7 jaar getrouwd waren.
De kleinzoon is nu 10 jaar, de kleindochter 9 jaar en mijn zoon 8 jaar geleden overleden.
De geboorte en sterfdagen zijn een heel gemis vooral als de kids allemaal bij elkaar zijn, dan mis je dat hele gezin nog erger.
Dan voel de pijn in je hart, maar zoals ik al zei, we kunnen ook weer lachen, leuke dingen doen.
De scherpe randjes gaan eraf, het gemis blijft, dat merkte ik ook gisteren weer op de 20ste sterfdag van mijn man.
Ik heb hier heel veel geschreven, dat deed me goed vooral de eerste 2 jaar en altijd was er wel iemand die een woordje had, om me te troosten of gewoon zomaar,
Nu schrijf ik hier nog maar weinig maar op dagen zoals deze, moet ik even mijn gedachte kwijt hier op dit fijne prikbord met een kanjer van man die Sander heet,
Sander, die altijd voor ons klaar staat.
Sander bedankt en iedereen heel veel sterkte.
Liefs Bep
Vrouw van Ad* Moeder van Hans* en oma van Jelle* en Savannah* en al die andere kleine engeltjes
