Haast

Ria

19-02-2012 20:34

Lieve Allemaal
Voor de nieuwe lotgenoten, ik ben Ria en 14 oktober is mijn lieve Ad plotseling overleden aan een hersenbloeding, ik heb geen afscheid kunnen nemen, we hadden nog zoveel plannen.
het gemis van mijn schat kom ik nooit te boven.
Misschien herkennen jullie mijn haast gevoel, waar ik ook ben en wat ik ook doe, ik heb het gevoel altijd haast te hebben, en ik heb de tijd aan mijzelf, het is heel vermoeiend allemaal.
ook in mijn auto rij ik te hard ( deed ik altijd al iets) zaterdag was ik bij Ikea en loop maar te hollen ?? met als gevolg dat ik nu van de pijn bijna niet kan lopen, ik weet dat ik lichamelijk
mezelf in acht moet nemen, maar dat haastige gevoel neemt steeds de overhand.
ik probeer elke dag iets te ondernemen, achter de geraniums zitten maakt me gek, dan ga ik maar zitten piekeren en huilen…..hoe krijg ik rust?
herkent iemand dit gevoel.
ook heb ik last van hartkloppingen, maar dat is voor mij niet vreemd als hartpatient, zal nu door het verdriet iets heftiger zijn, maar niet zorgelijk.
Liefs Ria
lies49

20-02-2012 08:40

Lieve Ria,
Dit gevoel heb ik ook gehad.Niet zo zeer dat ik door de winkels liep te draven.Winkels vind ik tot nu toe nog steeds vreselijke dingen.Kom er zo weinig mogelijk.Maar die onrust,ik kon geen 10 minuten stil zitten.Dan moest ik weer dit doen en dan weer dat.Meestal totaal onbelangrijk,maar dat moest dan gebeuren.Dat gevoel wordt langzaam minder.Maar ik ben ook al iets verder.Philip is 1 juli overleden.Maar het gemis wordt steeds groter.Ik zit nu in een fase,dat ik het gevoel heb,het blijft zo.het wordt nooit minder,dag na dag hetzelfde gevoel.En nu moet de moeilijkste periode voor mij nog gaan beginnen.23 febr. vorig jaar werd hij ziek en 4 maanden later was hij dood,na een gruwelijk ziekbed.En jammer genoeg weet ik alles nog.Als ik Beatrix en Mabel zie lopen lopen de tranen me over de wangen.Zo liep ik zelf vorig jaar,Philip werd toen na een open hart operatie kunstmatig in slaap gehouden en alle organen waren uitgevallen.Hij was continu in levensgevaar ,ik mocht zelfs het ziekenhuis niet uit.Dat heeft 4 dagen geduurd.Een drama.En daarna het vervolg van 4 maanden lijden en opkrabbelen en uiteindelijk sterven.
Nee,de komende tijd zie ik met angst tegemoet.de herbeleving lijkt me vreselijk.Maar hij hoeft het niet meer te ondergaan,dat is het enige voordeel.
Maar we moeten toch allemaal proberen er iedere dag iets van te maken.Maar het duurt lang ben ik bang,voordat je je beter gaat voelen.
Sterkte allemaal.
Liefs Lies
tavale@live.nl

20-02-2012 10:03

Lieve Ria.
Ook ik herken het gevoel. In ‘t begin kon ik alleen maar rust vinden in m’
n stofzuiger en dweil. desnoods in de nacht. M'n huis was nooit eerder zo Spic en Span. ‘n krant of boek sloeg ik open, maar besefte dat ik gewoon zat te staren. Als ik thuis ben wil ik weg en ben ik bij iemand op bezoek dan heb ik haast om thuis te komen. Nergens geen rust. Ik ben nu 5 maanden verder. De rust is nog ver te zoeken.Maar ik merk wel dat er iets veranderd . ’t voorjaar?
Liefs Theresexxxxxxxxxxxxxxx
anel

20-02-2012 16:20

Lieve Ria.
Dat haast gevoel heb ik niet,ben juist heel erg futloos.Het gemis wordt hoe langer hoe erger
en ik sta nog steeds op met hartkloppingen en een zenuwachtig gevoel.
Nog steeds werken de pillen niet,het is nu de vierde week.
Lieve Lies,ook voor jou heel veel sterkte en dat geldt natuurlijk voor jullie allemaal.
Liefs en een knuffel van Anel.
Marjada

21-02-2012 12:00

Ria,
Alhoewel mijn verlies niet mijn echtgenoot betreft en ik dus daar niet over kan meepraten, maar mijn vader, 3,5 jaar geleden, zijn mijn gevoelens toch vrijwel identiek: onrust, onrust, onrust!
Ik heb mijn heil gezocht in sporten, ik ben 56 jaar en had eigenlijk nog niet veel gesport in mijn leven.
Doordat ik heel veel stress had na het overlijden van mijn vader, ben ik in eerste instantie bij een ontspanningsmassage-therapeute terechtgekomen. Zij behandelt mij (nog steeds elke 6 weken) met een combinatie van massage, ook met hot stones en reiki. Dit doet mij heel erg goed en werkt bij mij dan ook beter dan pillen. Zij heeft mij uiteindelijk aan het sporten gekregen en dan praat ik over Pilates, Kundalini Yoga, BodyBalance en BodyVive.
Vooral met de Yoga kan ik de rust in mezelf weer vinden. Totaal sport ik nu 5 uur in de week en mijn lichamelijke en geestelijke conditie is zoveel beter geworden. Verder elke dag 10 minuten voor mezelf een meditatiemomentje en ik kan er weer tegenaan.
Je zegt dat je hartpatient bent, waar ik woon is er aangepast sporten voor hartpatienten met begeleiding van een verpleegkundige. Mijn moeder, bijna 82, doet dit nu al bijna 17 jaar. Niet alleen het sporten is belangrijk, maar ook de sociale contacten. Na het verlies van mijn vader, haar echtgenoot, is zij hiermee door blijven gaan en zit zeker niet achter de geraniums.
Ria, probeer iets te vinden wat bij je past, alleen jijzelf kan dit bepalen, wat voor de een goed is, is voor de ander niks.
Veel sterkte, Marjada
Ria

21-02-2012 23:10

Lieve Allemaal
Lies ja jij hebt nu een hele moeilijke week, de 23e begon het bij jou, je mag me altijd bellen hoor, ik denk aan je.
Anel ik hoop dat het iets beter gaat nu met die pillen, die moeten toch eens gaan werken, verwacht er alleen geen wonderen van,
je moet het toch altijd nog zelf doen en zelf iets gaan zoeken om te doen.
Therese mijn huis ik ook spic en span en ik heb een groot huis, maar die onrust is echt vreselijk, lezen kan ik ook nog niet
ik verslond boeken maar kan me nog niet concentreren, ik ben nog veel te onrustig.
Marjada, je Vader verliezen is ook een groot verdriet, je verliest toch iemand die je liefhebt en heel erg mist.
Ik ben jammer genoeg niet alleen hartpatient, ik heb veel meer mankementen, dat maakt het soms extra moeilijk.
ik zou heel graag op Yoga willen en ga dat ook eens informeren en ik zwem 1 a 2 keer per week….na ja zwemmen
kan je het niet noemen, ik beweeg in het water.
Verder wil ik nog vertellen dat ik volgende week met mijn Psycholoog ga praten over EMDR, hij weet nog niet
of dat kan i.v.m. mijn gezondheid, maar misschien dat ik dan eindelijk eens over 13 oktober kan praten, zonder
in paniek te raken.
ik ben al 2 dagen aan huis gekluisterd, ik kan even niet lopen van de pijn, dat is ook niet om vrolijker van te worden,
gelukkig kan ik nog wel een stukje in mijn auto rijden, dus toch naar de Fysio en de Psycholoog geweest.
Welterusten voor straks
Liefs Ria
anel

22-02-2012 16:59

Lieve allemaal.
Wat is het hier stil geworden.
Gaat het wat beter met de anderen?
Heel veel sterkte van mij ,Lies.En je kunt mij ook altijd bellen.
Wat erg,Ria,dat je weer zoveel pijn hebt.
Helaas doen de pillen nog steeds niets.
Liefs van Anel.
poosterwijck@home.nl

04-03-2012 09:01

hallo allemaal, ja heel veel herken ik, ik kan ook geen rust vinden wil heel de dag bezig zijn met alles en nog wat,,, weet soms niet wat ik wil doen maar doe om te doen.. ja verwarrend he''… zo voel ik het ook om maar niet te hoeven denken… een boekje lezen lukt niet en soms weet ik niet wat ik gister heb gedaan pfffff… zo vermoeiend , de berichtjes hier lezen geeft me wat rust de herkenning van mensen die weten wat het is…. erg genoeg … heel veel liefs en een dikke knuffel gr. roos
Ria

04-03-2012 10:53

Hoi Roos en anderen.
Ja vermoeiend hè, ik word gek van mijzelf, ik loop maar te zoeken wat ik zal gaan doen
om maar niet stil te hoeven zitten, inmiddels blinkt mijn huis aan alle kanten en ik heb een groot huis.
Lezen lukt mij ook nog steeds niet, ik verslond boeken, maar daar heb ik ook de rust niet voor.
Ik ben bang dat als ik ga zitten, ik het nog moeilijker krijg dan ik al heb, het is de onrust in mijzelf
die me zo bezig houd.
a.s. dinsdag begin ik met EMDR ik hoop dat ik dan na een paar weken wat rust vind, want ook dit sloopt je,
het is niet alleen dat intense verdriet, maar ook alles er om heen.
Straks ga ik op bezoek bij mijn vriendin, die is maandag geopereerd aan blaaskanker, gisteren weer geopereerd
dus rust? Nee voorlopig niet…….nee ik vind het leven niet meer leuk na afgelopen 14 oktober, ik zou graag
naar Ad toe willen, lekker rust geen verdriet meer.
Liefs Ria

Haast

Ria

lies49

tavale@live.nl

anel

Marjada

Ria

anel

poosterwijck@home.nl

Ria