hallo allemaal ,
ben bezig de kleding van Joop uit te zoeken, het is nu bijna 2 maanden geleden maar het voelt nog als gisteren.
ik voel me schuldig bij ieder kledingsstuk wat ik inpak,net alsof ik hem ook wegdoe.
zijn jassen hangen nog aan de kapstok ,dat is nog zo vertrouwd het is dan net of hij er nog een beetje is.
ik denk dat ik morgen maar verder ga en er nu even mee stop .ares
Dag Ares,
Heb je niemand die je kan helpen? Mij hielp het om samen met mijn schoonzusje te doen. Zijn kleren heb ik ook na een paar maanden opgeruimd. Zijn jassen hebben nog bijna een jaar aan de kapstok gehangen, kon ik af en toe zijn er nog aan ruiken maar ook zijn geur verdwijnt en toen was het moment gekomen dat ik de jassen weg kon doen. Je kan het ook in fases doen en vragen iemand je te helpen. Het heeft mij ruimte gegeven in mijn hoofd. Ik heb een kastje laten maken en daar nog wel wat kledingstukken, die ik wilde bewaren neergelegd en ik dacht kan ik er af en toe naar kijken. De praktijk is anders en doe ik het eigenlijk nooit, vind het nog steeds na 3 jaar moeilijk.
Neem de tijd ervoor en heel veel sterkte,
Anneke
Hoi Ares,
Man mijn is nu 9 maanden dood. En ik heb al gelijk na 3 weken zijn kleding opgeruimd, om dat ik het te confronterend vond, om zijn kleren nog allemaal te zien hangen, terwijl je weet dat hij niet meer terugkomt.
Maar hou me ten goede iederen gaat ermee zoals hij of zij wil natuurlijk.
Maar wat ik zeggen wil, ik heb van overhemden van Hans, die hij vaak droeg en van t-hirts kussenovertrekjes gemaakt. Van de overhemden de slooptjes en van t-hirst heb ik daar waar de logo's op de shirtjes stonden hartjes geknipt. Die hartjes in het midden van het kussensloopjes genaaid en een aantal kussentjes gekocht en daar de kussensloopjes omgedaan en op het bed boven gelegd.
Zo heb je toch nog wat van hem als herinnering, maar minder confronterend als een kast. Bij mij heeft het geholpen en liggen de kussentijes nog steeds op bed.
Ik wens je veel sterkte met alles.
Groetjes Truus.
Hoi Ares,
Dat is best snel, dat je kleding weg doet. Ik kan ook nog in de kleding hem dicht bij ervaren, en tevens denken dat het een irreel beeld is.
Dus iedere keer doet het weer iets met je emotie, als je de jassen of schoenen ziet en toch doe je het. net als kiespijn hebben en er toch steeds met je tong aanzitten.
Maar ja………het moet toch een keer weg. Knap dat je het aangaat, en ook goed dat je herkent te moeten stoppen als het teveel wordt.
Strkte ermee
Jeanette
Hallo Ares
Ja ik kan me voorstellen dat het voelt of je je man weg doet, maar wel knap dat je dit al kan dien.
Mijn lieverd is 14 oktober overleden en ik raak al in paniek bij de gedachte om het weg te doen,
De beheerder van het prikbord had wel een idee voor ons…….je kan van een kledingstuk van je lief
een beer later maken ze zijn echt heel erg mooi, t.z.t. als ik afstand kan doen van de kleding van Ad
overweeg ik een beer te laten maken.
Vergeet niet bij het wegdoen……het zijn maar spullen, je lieverd zit in je hart.
Liefs Ria
Lieve Ares.
Vind ik ook knap. Meermalen heb ik er aan willen beginnen.Wil is nu 5 maanden weg. Maar kan het niet terwijl ik de ruimte hard nodig heb. Het idee van jullie om 'n beer of kussens te maken vind ik ook geweldig.
Zal dat ook in m'n achterhoofd houden. Bij mij blijft zijn jas nog aan de kapstok voorlopig
Liefs Theresexxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Hoi Ares,
Ja ik vind het ook heel knap dat je het al zo snel dat kunt.
Bij mij liggen de kleren van Johan hier nog precies op de plaats in de kast.
Ik kan het niet aan om het weg te doen en wil het ook niet, eigenlijk, terwijl ik ook weet, het ligt daar maar ook niks te doen etc. Het is dan wel 9 maanden geleden dat Johan overleed, maar pfff nee dat is nog te zwaar voor me.
Ja ik heb ook zijn jas aan de kapstok hangen en zijn sloffen onder de tafel etc.
En eigenlijk hangt het bij ook best in de kast, toch een vertrouwd gevoel.
hallo allemaal
bedankt voor jullie lief medeleven.
ik vind het idee van kussentjes of een beer ook heel leuk.
en misschien is het ok wel snel maar iedere keer als ik zijn kleren in de kast zie besef ik weer dat hij ze de laatste maanden ook niet meer droeg.
alles was hem zo veel te groot geworden en daar had hij het zelf ook zo moeilijk mee.
maar zijn jassen blijven aan de kapstok toch nog een beetje Joop .
dank jullie ares
Hallo allemaal,
Ook k heb nog steeds 2 franse petten die hij altijd droeg, vooral als de zon scheen, omdat hij geen volle zon op zijn hoofd mocht hebben na de hersenoperatie, de petten liggen op de kapstok.
Ook een vest wat hij veel droeg hangt aan de kapstok, en zijn tasje, wat hij altijd bij hem had in de auto met zijn papieren erin hangt aan de kapstok, en ik gebruik dat tasje veel als ik boodschappen ga doen en naar het graf ga. Doe ik mijn portemonnee en sigaretten erin.
In de schuur hangt zijn werkvest en overall nog, en zijn kloppen die hij altijd aanhad als hij de tuin bezig was heb ik.
Zijn trouwring draag ik aan middelvinger. En via internet heb ik een gouden hart gekocht met zijn beeltenis erin, dus hij hangt altijd op mijn hart.
Maar zijn kast heb ik als 1e leeggemaakt, en heb zelf nu een kast voor winterkleren en (zijn) kast voor mijn zomerkleren.
Ik heb 2 hoedendozen gekocht, waarvan in een doos alles zit wat met de begrafenis te maken heeft, zoals het condeleanceboek, de linten, alle condelenacekaarten die ik heb ontvangen etc.
En ik heb een fotoboek gekocht, waar ik straks foto's ga inplakken van zijn laatste 3 weken in de Hospice de Ark te Roermond.
En in de andere doos zitten allemaal dingen die van Hans waren, sigarettenkoker, visitekaartjes, briefpapier van (Hans had eigen praktijkje op parnormaalgebied), naamstempel. rijtijdenboekje uit de tijd dat hij taxichauffeur was, etc.
Dus ik heb nog genoeg om me heen wat mij aan Hans herinnerd. En buiten dat zit hij voor eeuwig in mijn en op mijn netvliezen.
Vergeten doe we ze zo wie zo toch nooit.
Groetjes Truus.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's