Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Heidi
Na een gezonde zwangerschap werd Kobie thuis geboren op 1 augustus 2010. Alles verliep prima, het was een vlotte bevalling. Maar al gauw bleek er iets mis. Ze ademde niet… De mug was ogenblikkelijk ter plaatse. Alles bleek dan toch in orde.
Alleen bleef de vroedvrouw zich zorgen maken omdat Kobie heel bleek was en wat slapjes.
Omdat deze symptomen een infectie konden betekenen, werd er bloed genomen. Wij waren in paniek, Kobie moest misschien opgenomen worden voor een antibiotica-kuur.
De bloedwaarden bleken zeer abnormaal, de dokters wisten niet helemaal wat er aan de hand was.
We werden diezelfde avond nog opgenomen in het plaatselijke ziekenhuis.
De volgende ochtend werd Kobie overgeplaatst naar het universitaire ziekenhuis. Er bleek meer aan de hand dan een infectie.
De dag daarna kregen we de diagnose, acute myeloïde leukemie. Wat er op toen door ons heen ging kan ik op deze moment niet beschrijven…
Vanaf dan is de echte hel begonnen. Voor we het beseften lag Kobie, 5 dagen oud, aan de chemo. Zéér zware chemo dan nog… Het was één en al chaos.
De lijdensweg voor Kobie was enorm. Ik bespaar de mensen rondom mij altijd van de details, het is gewoon té onmenselijk.
Op 17 augustus 2010 werd ze verlost uit haar lijden.
Een jaar later willen we de stap opnieuw zetten. We zijn terug zwanger! We voelen ons heel broos en breekbaar, maar toch sterk genoeg om door te gaan.
En dan krijgen we de eerste echo op een kleine 12 weken. Het vruchtje leeft niet meer…
Onlangs ben ik een blog begonnen over rouwen en herdenken: Sterrenkindjes
