Kaart gevonden.

Ria

01-02-2012 00:40

Hallo Allemaal
Tijdens het opruimen vond ik deze kaart met de tekst van Ad die ik 8 jaar geleden kreeg,
het is zo waar wat er in staat……..maar ook weer zo pijnlijk.
“Ik zal er altijd voor je zijn en om je geven”
Wat er ook in het leven voor je weggelegd is
Ik zal er altijd voor je zijn…..
Niemand weet ooit werkelijk wat het leven in petto heeft
Over welke wegen we zullen gaan en hoe alles zal aflopen.
Het is soms een beetje angstig om vooruit te kijken en niet te weten,
Maar ik wil dat je weet dat ik er altijd voor je zal zijn.
Het doet er niet to waar ik ben of wat ik doe;
Ik zal altijd de tijd voor je nemen.
Je bent voor mij een bijzonder mens en je hebt een plekje in mijn hart,
Ik wil dat je dat onthoudt………
Dat je nooit echt alleen zult zijn, omdat ik er altijd voor je zal zijn.
Jou eigen mannetje
Ad.
lies49

01-02-2012 08:53

Lieve Ria,
Wat fijn voor je,dat je die kaart gevonden hebt.Maar ik begrijp,dat het ook ontzettend pijnlijk is.Maar ook al is Ad niet lijfelijk aanwezig,in je gedachten zal hij altijd bij je zijn. Wat knap,dat je al aan het opruimen bent.Het is voor mij nu vandaag 7 maanden geleden,dat Philip overleed.Maar aan opruimen ben ik nog steeds niet toegekomen.Zijn kamer is nog steeds verboden gebied voor mij.Ik kan het nog niet opbrengen,daar te gaan ruimen.Het is mij nog te definitief,mar eens zal dat moment wel aan breken.
Vandaag is zijn kleinzoon jarig en die krijgt wel een van zijn tekenblokken.Hij tekent graag,was gek op zijn opa.En ik denk,dat hij daar erg blij mee is.Dat hoop ik tenminste.
Ik hoop,dat je toch steun kunt vinden uit de kaart van Ad.
heel veel kracht vandaag.
Liefs Lies
Marjolijn

01-02-2012 10:01

LIeve Ria, dat snijdt dan wel door je ziel he, maar ook wel fijn dat je zoiets van hem hebt, de liefde die daaruit spreekt neem je je leven lang met je mee.
veel liefs Marjolijn
anel

01-02-2012 10:43

Lieve Ria.
Fijn,dat je die kaart hebt gevonden.
Het is vandaag 7maanden geleden,dat Mart overleed,maar ik kan nog niets opruimen en het gemis wordt alleen maar erger.
Liefs van Anel.
Truus Verbeek-van Dam (57jr)

11-02-2012 17:14

Lieve dames,
Hans zijn kleren is het eerste wat ik heb opgeruimd. Hans was altijd iemand die graag andere hielp, hij was ook paranormaal begaafd en heeft menige een troostend woord gegeven van hun dierbare. Ik heb Hans zijn kleren aan de kringloopwinkel gegeven, zodat hij op die manier ook weer andere hulp.
Want de herinneringen en de liefde zitten niet in de kleren. Ik heb ook de kamer veranderd en bepaalde meubels geschilderd. Er mijn plekje van gemaakt.
Maar vergeten doe ik Hans niet hoor, die zit voor eeuwig in mijn hart en ziel.
Mijn Hans is op valentijnsdag 9 maanden dood en soms voelt het nog als gister. Op zich gaat het redelijk goed met mij, maar heb ook best geregeld nog een moeilijke dag. Ik vind dan mijn troost om naar zijn graf te gaan en voel mij weer even samen met hem. Praat tegen hem en dat doet mij altijd weer goed voor een paar dagen.
Want de spullen opruimen is ook wat ruimte in je hoofd geven. En vereten doen we ze toch niet hoor.
Groetjes Truus
anneke

11-02-2012 19:18

Beste Truus,
Ben het helemaal met je eens, dat spullen opruimen ruimte in je hoofd geven. Ik heb dat wel met hulp van mijn schoonzusje gedaan en een paar bijzondere shirtjes heb ik gehouden als herinnering aan de vele reizen die wij samen gemaakt hebben.
Samen met een meubelontwerper heb ik een kastje ontworpen en hij heeft het gemaakt.
De dingen die ik persee wilde bewaren zoals briefjes, kaartjes, diploma's foto's en nog veel meer lieve dingen heb ik daarin opgebergen, want vooral de eerste tijd kom je van alles op allerlei plekken in huis tegen en emotioneel zit je daar niet altijd op te wachten of kan je dat aan.
Ik dacht dan kan ik het op mijn moment vastpakken of er naar kijken, maar de praktijk is anders ze liggen in zijn kastje en daar blijven ze en dat is goed.
Mijn man werkte met veelplegers en drugsverslaafden en daar zijn de kleren naar toegegaan, een goed tweede leven.
Veel sterkte.
Anneke
Truus Verbeek-van Dam (57jr)

12-02-2012 11:25

Hoi Anneke,
Jij bent dus inderdaad ook goed bezig geweest. Ik heb van een paar overhemden van Hans kussensloopjes gemaakt en van t-shirts hartjes en die op de kussensloopjes gemaakt en die kussentjes liggen op bed en in de stoeltjes die op de slaapkamer staan. Zijn trouwring draag ik vanaf de dag van overlijden aan mijn middelvinger. Ik heb 2 grote hoedendozen gekocht en daar heb ik in gedaan, de linten van de kransen, het condoleanceboek, alle condoleancekaarten die ik heb ontvangen, de rouwbrief, het bedankkaartje, en nog wat persoonlijke dingetjes van hem.
En als ik me rot voel dan kijk in de doos met persoonlijke dingetjes en dan komen er altijd weer fijne herinneringen naar boven.
En ik heb een fotoboek gekocht, en als ik daaraan toe ben, ga ik dat boek vullen met foto's van zijn laatste 3 weken dat hij in hospice de Ark in Roermond heeft gelegen en foto's van de begrafenisdienst, die gemaakt zijn door een zwager van mij.
En zo doet indereen het op zijn eigen manier, want tenslotte moeten wij overleven en doorgaan. Hoe moeilijk het soms ook is.
Fijne zondag verders.
Veel sterkte en groetjes Truus
Marga

12-02-2012 13:53

Lieve Ria,
Wat een prachtige kaart heb je gevonden. Ik kan mij voorstellen dat die zeer veel troost biedt met
zo'n mooie tekst. Prachtig!
Zelf moet ik nog helemaal niet aan opruimen denken! Mijn Rik overleed op 2 januari 2012 en dat
is nog wel heel erg vers. Hij is thuis overleden met de kinderen en mij om zijn bed.
Ook ik ben blij dat het lijden niet te lang heeft hoeven duren, want dat gun je niemand.
Het ging wel erg snel. Op donderdag voor de Kerst hoorden wij dat de kanker die hij had niet
meer te genezen was en op 2 januari was hij er niet meer.
Als ik ooit aan het opruimen ga, hoop ik ook zo iets moois te vinden als jouw kaart.
Liefs Marga
Ria

12-02-2012 18:15

Lieve Marga
Het is voor jou ook nog zo kort geleden, maar ik hoop inderdaad als je er aan toe bent dat je ook dit soort
dingen tegen komt.
Ik was eigenlijk niet eens aan het opruimen, maar door al die dingen die je moet regelen, moet je soms
op plaatsen zieken waar je niet dagelijks komt.
Ja die kaart bewaar ik natuurlijk heel goed, ik weet zeker dat ik er nog meer heb, maar dat kom ik vanzelf
wel een keer tegen.
Wat een vreselijke ziekte is het toch hè, wel mooi dat jullie er allemaal bij waren, dat maakt het verdriet natuurlijk niet minder…….ik heb helaas geen afscheid kunnen nemen Ad is plotseling aan een hersenbloeding overleden, ik had nog zoveel willen zeggen en nog zoveel willen vragen, ik vind het leven nu niet meer leuk.
Liefs Ria
Truus Verbeek-van Dam (57jr)

12-02-2012 18:58

Lieve Marga,
Ik lees dat jouw Rik, thuis is overleden.
Dat was in 1e instantie ook mijn bedoeling. Toen Hans uit het ziekenhuis thuis kwam, was ik in de veronderstelling dat er 24-uur zorg bestond. Maar dat bestaat dus helemaal niet. En aangezien ik nog werkadresjes heb en een hond die uitgelaten moet worden, raakte ik totaal in paniek. Mijn man zijn benen functioneerde niet goed meer en sliep al voor hij het ziekenhuis inging beneden op een bed, hij was zelf nog niet bewust van de situatie, hij wilde gewoon uit bed stappen om te gaan plassen, dus heb hem ook geregeld van de grond af moeten tillen.
Hij was op donderdag voor goede vrijdag 2011 thuis gekomen uit het ziekenhuis en op goede vrijdag raakte in totaal overstuur en is mijn Hans in overleg met hem, onze dochter en de huisdokter overgeplaatst naar de Hospice de Ark in Roermond, alwaar 3 weken later dan op 14 mei '11 is overleden. Onze dochter, ik, zijn oudste broer met vrouw, zijn oudste zuster met man waren bij hem toen hij de laatste adem uitblies.
Achteraf ben ik blij dat hij niet thuis is overleden, want ik weet zeker dat ik hier dan niet zo lekker meer zou wonen.
En door de geweldige mooie begrafenis dienst die we hebben gegeven, met gesproken tekst door mijzelf, onze dochter etc. heb wij het geheel goed kunnen afsluiten in 2005.
Ook tijdens de dienst is een door mijn man zelf geschreven nummer, “als ik er ooit eens niet meer ben”, gedraaid. Hij had dat nummer geschreven na zijn 2e hersentumor.
Ik luister nog geregeld naar het nummer, dan hoor ik weer zijn stem en dat geeft mij ook kracht
Veel sterkte allemaal. Liefs Truus..

Kaart gevonden.

Ria

lies49

Marjolijn

anel

Truus Verbeek-van Dam (57jr)

anneke

Truus Verbeek-van Dam (57jr)

Marga

Ria

Truus Verbeek-van Dam (57jr)