moest het zo zijn?

  • ikke

    Ja daar gingen we dan afgelopen zomer op vakantie,

    voor het eerst als gezin, ik met mijn vrouw en ons dochtertje van toen 1,5jaar.

    Twee dagen voor vertrek was mijn vader onverwacht opgenomen in het ziekenhuis, hij kampte al geruime tijd met benauwdheid.

    We zeiden nog tegen elkaar, zullen we wel op vakantie gaan stel je voor dat er iets aan de hand is en wij er dan niet zijn.

    nee joh zeiden mijn ouders, broers en zus, niets aan de hand, volgende week een paar onderzoeken en als ze evt wat gaan doen zijn jullie al lang weer terug.

    Ok dan.

    Morgen komen we nog even bij je langs in het ziekenhuis en dan vertrekken we de dag erna is wat we afspraken.

    uitgerekend de dag erna komen we met de auto stil te staan, en loopt alles zo uit dat we niet meer naar het ziekenhuis toe kunnen gaan.

    Mijn vrouw belt nog wel even mijn vader om hem sterkte te wensen, hij wenst ons fijne vakantie en hoopt ons erna snel weer te zien.

    Na 5 dagen krijgen we telefoon, mijn zus aan de lijn,

    niet schrikken pa heeft n hartstilstand gehad, hij was uit zijn bed gevallen,(hij wilde zelf de po wegzetten) en beetje dubbel geklapt en met zijn benauwdheid erbij was dat fataal,

    maar mensen op de zaal hebben meteen aan de bel getrokken, en de zusters hebben hem weer bij kennis gekregen,

    er is nu niets meer aan de hand, hij zit weer lekker te eten en bij de tv te kijken.

    pffffffff

    moeten we niet naar huis komen??

    we hebben overlleg gehad is het ziekenhuis, er is geen reden tot paniek, ze houden hem nu in de gaten dat hij niet meer kan vallen uit bed,

    en maandag na het weekend gaan ze hem dotteren dan moet hij weer meer lucht hebben volgens de arts.

    Ok dan vertrouwen we daar maar op.

    Maandag de dag van het dotteren,

    telefoontje van het andere zh waar hij gedotterd zou worden,

    dotteren kan helaas niet vandaag, er is wat tussen gekomen, het wordt dus morgen, dinsdag.

    half 12 gaat hij dan met de ambulance mee en dan wordt hij ong 1 uur geholpen.

    Dinsdag hals elf, wij zitten lekker op het strand, tot onze mobiel gaat,

    ik krijg al meteen een buikpijn gevoel.

    mn schoonzus aan de telefoon,

    slecht nieuws

    Je vader is overleden!!

    Wat?? hoe kan dat nu??

    hij lag op de hartbewaking en hij wilde nog even plassen voordat hij met de ambulance mee ging, hij kreeg een po van de zuster op zijn bed,

    maar tegen de afspraak in was de zuster weggegaan, mijn vader belde toen hij klaar was, maar de zuster is niet meteen naar hem toegegaan (heeft ze zelf bevestigd)

    toen ze later kwam lag mijn vader dood naast het bed met de po in zijn hand!! (hij had dat ding waarschijnlijk zelf weg willen zetten)

    Dan staat de wereld even stil,

    van alles op vakantie moeten regelen om eerder terug te kunnen, maar dat bleek zo omslachtig dat we min of meer verplicht de twee dagen die we nog tegoed hadden hebben volgemaakt.

    En dan kom je thuis en ligt je vader thuis opgebaart, wat een ellende.

    En wat had en heb ik toch een klote gevoel over dit alles, de fouten in het ziekenhuis,ik heb hem niet eens meer gesproken door een defecte auto,niets mee kunnen regelen voor zijn begrafenis(alles was prima, maar toch)

    Ik had zo graag hem nog willen spreken die laatste week.

    nu kan dat helaas nooit meer.

  • Marjolijn

    Hoi, ik kan me voorstellen dat je met een heel naar gevoel achterblijft als het zo verloopt, als je geen afscheid kunt nemen en het gevoel hebt dat dat niet op deze manier had hoeven te gaan. Dingen horen niet zo te gaan in een ziekenhuis. Het is al erg genoeg als je iemand verliest.Veel sterkte, Marjolijn

  • Suus

    Beste Ikke,

    Wat een heftige samenloop van omstandigheden……:-(

    Veel sterkte X