Hoi allemaal, zal me even voorstellen, ik viel hier op deze site zo maar midden in, via twitter “' toevallig” zag ik rouwverwerking.
Bij deze heb ik me dus aangemeld. Ik heet dus Annejet en ik ben 34 jaar en heb 8 maanden geleden mijn man verloren.
Aangezien hier lotgenoten zitten is het fijn om te delen en lezen hoe anderen het beleven.
Groetjes Annejet
Lieve Annejet,
Wat vreselijk zo jong nog, was je man ziek of was het onverwachts.
ik ben ook mijn man verloren, mijn man was pas 60 jaar en is plotseling 14 oktober aan een hersenbloeding
overleden.
Ik kwam ook heel toevallig hier terecht en daar ben ik blij om, hier zijn mensen met hetzelfde verdriet
en dezelfde pijn, we worden hier begrepen.
Schrijf hier dus je verhaal neer als het je lukt, de reacties zullen je misschien helpen het verdriet te delen.
Liefs Ria
Lieve Annejet,
goed dat je hier terecht gekomen bent, je kunt hier je verhaal kwijt en we zitten allemaal met hetzelfde, wij missen allemaal onze maatjes, wij weten hoe je je voelt en we begrijpen elkaar hier maar al te goed. Hartelijk welkom, schrijf zoveel je wil je verdriet van je af, we vinden hier echt steun bij elkaar.
En wat Ria al schrijft, je bent nog zo jong, wat ellendig, ik wens je heel veel kracht en ik hoop dat je mensen om je heen hebt die je steunen. Veel liefs Marjolijn
Lieve Annejet,
Welkom op het prikbord, al is het een site waar je alles voor over zou hebben om er niet op terecht te komen. Ik hoop dat je hier steun vindt om je enorme verlies te verwerken, want om op 34-jarige leeftijd je man te moeten verliezen, is vreselijk.
Mijn man is plotseling op 59-jarige leeftijd overleden, ik ben 57 en zelfs dat vind ik nog veel te jong om zonder je maatje verder te moeten.
Annejet, schrijf je berichtjes en wij reageren, in de hoop dat we het met elkaar het net iets dragelijker kunnen maken.
Sterkte en liefs,
Marion
Hoi Allemaal,
Allereerst hartelijk dank voor jullie lieve reacties!
Fijn om het te delen met lotgenoten.
Aangezien ik nog jong bent, heb ik niet echt aansluiting bij leeftijdsgenoten bij een overlijden.
Ik was 33 jaar toen mijn man , Johan overleed, 13 mei 2011.
Kort ziekbed, tussen definitieve uitslag en overlijden zat 6 weken tussen.
Hij is 57 jaar oud geworden.
Tussen ons zat een groot leeftijdsverschil. We hebben dan ook een moeizame start gekend.
Velen waren het niet mee eens, maar na 2,5 jaar tot onze trouwdag is dat geluwt gelukkig.
Mijn man was daarvoor nog nooit getrouwd geweest en altijd bij zijn moeder ingewoont tot haar overlijden.
We waren nog niet eens 7 jaar getrouwd, 6,5 jaar om precies te zijn.
Het is erg moeilijk en het gemis wordt steeds groter en de stilte en de eenzaamheid.
Hoe hebben jullie de decembermaand overleefd?
Ik vond t een verschrikking, kerst, oud en nieuw, mijn verjaardag, was 7 januari jarig, volgde elkaar zo snel op deze extra
gedenk dagen. pfff.
Maar ja ik leef ook per dag, dat is het“”beste"' en het is niet anders.
Dit is een foto van ons samen gemaakt 3 weken voor zijn overlijden.
Liefs Annejet
Ik begrijp wat je voelt Annejet de leegte met de kerst, met kerst 2010 waren wij nog met zijn twee, wetende dat het de laatste zou zijn, we hebben alles in kerst sfeer gebracht zodat ik met kerst 2011 met en goed gevoel er op terug kon kijken.
Dit jaar heb ik kerst alleen doorgebracht het waren lange moeilijke dagen ik was blij dat ik 2 januari weer kon werken.
Groetjes janh.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's