Rouwverwerking

  • Jan

    Via dit prikbord zou ik graag willen weten waar ik terecht kan voor rouwverwerking.

    Ik kreeg de tip van een vriend die denkt dat het wel goed voor mij zal zijn.

    Ik heb op 2 dec 2011 mijn ex verloren aan kanker.

    Hij kreeg 6 weken ervoor te horen dat hij tumoren in zijn hoofd had.

    Op 17 nov is hij getrouwd en 2 dec overleden het is heel snel gegaan.

    Ik heb met hem zo een mooie tijd gehad toen ik een relatie met hem had en we zijn altijd goede vrienden gebleven.

    Normaal gesproken zou ik het na nu een maand later een plek moeten geven denk ik.

    Op 6 dec 2011 hebben we hem naar zijn laatste rustplaats gebracht.

    Ik kan het nu nog steeds niet bevatten dat hij er niet meer is en mis hem enorm.

    Op dezelfde dag ook 6 dec kreeg ik in de avond telefoon dat mijn beste vriendin zich van het leven heeft beroofd en ook nog eens op dezelfde dag.

    Het was mijn beste vriendin,kwam er elke dag en haar dood kwam voor mij totaal onverwacht.

    Nu een maand en 2 begrafenissen verder voel ik me op.

    Ik slaap slecht en me werk lijd eronder.

    Ik moet 2 dierbaren missen in 1 week tijd en daar kan ik niet mee omgaan.

    Ik weet wel dat de dood bij het leven hoort,maar ik snap het niet meer.

    Het besef dat je die vrienden nooti meer ziet doet pijn en met die pijn kan ik niet omgaan.

    Ik hoop dat ik er met iemand over kan praten,want het sloopt mij wel erg.

    Ik hoop dat er iemand is die dit leest en weet waar ik terecht kan,dat was ook de reden dat ik even mijn verhaal hier neer zet zodat ze weten wat er speelt

  • Marjolijn

    Lieve Jan, Dat is ook niet niks wat je moet doormaken, 2 mensen die je dierbaar zijn in zo'n korte tijd, dat doet zeker pijn.

    ik denk dat je misschien via je huisarts kunt beginnen, misschien weet hij / zij wel waar je terecht kunt. Ook staan er op de startpagina waar ook dit prikbord staat allerlei sites waar je terecht kunt voor rouwverwerking.

    Dat je het na 1 maand een plaatsje moet kunnen geven lijkt me erg vroeg, die timing is trouwens voor iedereen anders. Maar dat je hulp zoekt bij het verwerken van je pijn is goed. Ik denk alleen dat je wel realistische verwachtingen moet hebben, een hulpverlener kan met je praten, je kunt je hart lunchten etc maar de pijn zal hij niet weg kunnen nemen. Net als iedereen hier op het forum die rouwt om verloren geliefdes zul je door de pijn en het verdriet heen moeten, anders kun je straks niet verder met je leven.

    Je kunt natuurlijk ook altijd je hart luchten hier op het prikbord.

    Ik wens je heel veel sterkte, liefs Marjolijn

  • Ilse Stremme

    Hallo Jan,

    Hier op het prikbord kun je veel kwijt aan verhaal, dat hebben we hier al ondervonden en er zijn al heel veel mensen ook voor ons geweest, die dit prikbord als een verademing ervaart hebben.

    Natuurlijk kun je ook professionele hulp zoeken, dat kun je vaker beter via de huisarts doen.

    Begrijp dat je relatie met je ex nog zeer goed was. Dat je daarnaast je boezemvriendin moet missen op deze gruwelijke manier. Alles bij elkaar is dat heftig, Jan. Hoop van harte dat je waar dan ook je steun kunt vinden,

    Ilse.

  • Ria

    Hallo Jan

    Ik hoop dat je hier op het prikbord je verhaal een beetje kwijt kan, mijn helpt het enorm,

    Daarnaast heb ik ook professionele hulp.

    Het leven is soms zo oneerlijk.

    Ik wens je sterkte.

    Liefs Ria

  • Beheer Rouwverwerkingsprikbord

    Hallo Jan,

    Ik denk dat het goed is om op zoek te gaan naar een therapeut om eens mee te praten.

    Iemand verliezen aan een vreselijke ziekte en iemand verliezen dor zelfmoord geeft twee hele verschillende rouwprocessen.

    Ga met iemand praten die “goed voelt”, er zijn veel therapeuten, er zijn praat therapieen en “doe” therapieen (schilderen, beeldhouwen enz)

    Sterkte!

    Sander

    Op de rouwverwerking.startpagina.nl staat een lijstje willekeurige therapeuten, verder kan je via je huisarts iemand vinden of gewoon googelen en bellen.

    Rouwcursus-Therapie

    Aike Liebregts

    Arte dell' Anima.

    Bureauvoorverliesenrouw

    Context Coaching (0222)

    De Regenboogvlinder (053)

    Doen en Laten

    Hulp bij verlies

    Ik loop met je mee (Tip)

    Leven met verlies en rouw

    Liesbeth Bauer

    Mooi bewaard

    Praktijk Verlieskunde

    Rituelenwerkplaats

    Rouw &sterven Manaia

    Rouwhulp

    Rouwpraktijk September

    Rouwverwerking.nl

    Sjoukje Heijs 0521

    Stap na stap

    Virtuspraktijk

    Verliescounseling (030) (nieuw)

  • MarionW

    Lieve Jan,

    Wat een klappen heb jij te verwerken gekregen. Naast het verdriet om het verlies van je vriend en vriendin, denk ik dat ook het snelle (binnen 6 weken je vriend) en totaal onverwachte onverwachte overlijden van je vriendin je parten speelt. Mijn man is binnen 3 dagen overleden aan een herseninfarct en dat bracht me in een soort shocktoestand. Heel goed dat je hulp gaat zoeken. Het kost veel tijd om zulke verliezen te verwerken, maar pak alle hulp aan die je kunt krijgen. Ik heb hulp gekregen van mijn huisarts en begeleiding van een psycholoog.

    Ik hoop voor jou dat jij ook de hulp krijgt die je nodig hebt en hier op het prikbord kun je je hart uitstorten. Wij zitten allemaal in het zelfde schuitje en helpen elkaar.

    Veel sterkte!

    Marion

  • Holland

    Beste Jan,

    Hier op het prikbord kun je je verhaal kwijt en we steunen elkaar enorm.

    We begrijpen elkaar.

    Dat dit je overkomt is niet te bevatten en in zo'n korte tijd helemaal niet.

    Wat je schrijft, slecht slapen, kennen wij hier allemaal.

    Probeer op je werk er over te praten zij zullen er begrip voor hebben.

    Ga naar je huisarts deze kan je door verwijzen.

    Het verwerken is voor iedereen anders je moet het een plaats geven en dit heeft tijd nodig en neem deze ook.

    En nogmaals hier kun je ook veel kwijt en schaam je er niet voor.

    Sam

  • Nelke7

    Hallo Jan

    Hier kun je veel kwijt. Ik zelf heb een periode alleen maar gelezen wat iedereen schreef en zelf niet gereageerd. Dat heeft mij geholpen om de dingen die er met mij gebeurde in het juiste perspectief te zien. Hier kennen we de gevoelens die ons overvallen. Ik zelf heb geen behoefte om met therapeuten te praten maar het kan je zeker helpen als je er zelf of met de hulp van ons niet uitkomt. Het is geen schande om hulp te vragen het is niet niks wat je te verwerken krijg. Jan sterkte.

    Nelke

  • Jan

    Lieve mensen

    Iedereen erg bedankt voor de steun en lieve woorden.

    Ik heb er absoluut wat aan.

    Ik zal ook zeker morgen een afspraak regelen met mijn huisarts.

    Ik dacht eerst van ja moet ik mijn verhaal nou op internet zetten,maar ben nu wel min of meer blij dat ik het wel heb gedaan.

    In het leven krijgen we natuurlijk allemaal een keer met een overlijden te maken van je dierbaren,dat besef heb ik ook wel.

    10 jaar terug heb ik me moeder verloren,ik kom nog 1 keer per maand naar haar graf en zit daar heel rustig met haar te praten.

    Het overlijden van mijn moeder heb ik een plek gegeven,dus ik hoop en denk dat het me dit keer ook moet lukken,maar dat zie ik nu ook nog niet.

    Wat mij de laatste maand bezig houd is,waarom gebeurt het mij,mijn vriend was 58 is toch vrij jong,maar die ziekte sloopt je leven in zonder dat je het weet dat is al gebleken.

    Mijn vriendin was pas 34 jaar en oke die zag het gewoon niet meer zitten,en ben ook wel geschrokken van wat zij in een brief schreef.

    Ik heb ook best veel waardeering voor de hulpverleners,want die hebben mijn vriendin gevonden in haar huis,ik laat even in het midden hoe zij het heeft gedaan,maar als ik de gene was die haar had gevonden zat ik nu niet hier mijn gevoel te typen.

    Ik veroordeel niemand die zelf een einde aan zijn of haar leven wil maken,want wij weten vaak niet wat er in een mens omgaat.

    Van mijn vriendin wist ik wel dat ze wat problemen had,maar dat ze dit zou doen had ik echt nooit verwacht,ik heb nooit wat gemerkt aan haar ook niet de laaste dagen voor haar overlijden.

    Het is bij mij nu een dubbel gevoel,zit nog het overlijden van mijn vriend te verwerken,en eigenlijk moet ik ook mijn vriendin verwerken,maar dat is nou juist wat mij niet lukt.

    Wat ik al zei dat ik slecht slaap en minder eet is niet echt gezond.

    Ik ben geen voorstander van slaappillen,en alcohol drink ik wel eens,maar is niet aan mij besteed om dat te drinken om maar van het gevoel af te zijn.

    Op mijn werk heb ik een goede band met mijn collega,s die me ook steunen en me vrienden en familie,maar je komt toch alleen thuis,en zodra ik alleen thuis ben dan komt alles weer naar boven.

    Ik heb de afgelopen feestdagen wel gedaan,maar het waren de ergste kerstdagen die ik ooit heb gehad,kon niet genieten.

    Ik zeg eerlijk dat ik mezelf een soort masker heb opgezet,want wil nier dat een ander zich teveel zorgen gaat maken.

    Ik heb ook keihard gewerkt om er maar niet aan hoeven denken,dat helpt natuurlijk niet echt,maar afleiding is toch goed?

    Vandaag heb ik een verjaardag en ga daar ook heen,want dat is ook weer afleiding.

    Het nadeel van alleen wonen is dat je eigenlijk tegen de muren moet praten en ik toch best wel veel huil,en dat huilen is normaal denk ik,maar het kost veel energie.

    Ik zal nu maar even stoppen zie dat ik toch best een flink verhaal heb neergezet.

    Ik ga zeker hulp zoeken

    Nogmaals bedankt voor de tips en steun.

  • lies49

    Lieve Jan,

    Ja,huilen is de normaalste zaak van de wereld in onze situatie.Van mijn tranen kun je misschien een zwembadje vullen,maar het lucht mij altijd weer op.Laat gaan die tranen,je hebt veel verdriet en ga het niet opkroppen.Heel goed,dat je morgen naar je huisarts gaat en misschien is proffesionele hulp iets voor jou.Praten kan altijd helpen.En de tijd,het is voor jou allemaal nog zo kort.Ja en waarom gebeuren zulke dingen? ``Ik weet het ook niet,ben kwaad geweest,vertwijfeld en nog steeds verdrietig en het gemis wordt groter.En voor mij is het inmiddels een half jaar geleden,dat mijn man overleed.geef het de tijd.

    Liefs Lies